Læknaneminn - 01.10.1988, Blaðsíða 66

pólunarkenningunni sem sett var fram hér í upphafi
ekki alveg öllum létta við þetta fyrirkomulag).
Allt hefur þetta líka sína galla og er erfitt í fram-
kvæmd.
Kannski skiptir nám og námsfyrirkomulag engu
ntáli. Við þekkjum ekki þá forspárþætti sem ákvarða
hvað gerir einn mann að góðum lækni. Gæði þeirrar
vinnu sem að læknir skilar af sér að loknu prófi fer
kannski bara eftir þáttum í persónuleika hans og
upplagi, þáttum sem nám og námsfyrirkomulag hefur
sáralítil áhrif á.
Mál er að linni. Eg hef reifað kennslumál og
einstaka úrbætur. Tæpt á nokkrum atriðum sem
reyndar eru sömu hlutirnir og ungt fólk hefur fundið að
kennslustofnunum sínum í alda raðir. En svo eru Iíka
þeir sem er skít sama um allt svoleiðis. Þeim hinsvegar
leiðist og finnst það al veg nóg ástæða í sjálfu sér til þess
að gera eitthvað í málunum. Þessum nemendum vil ég
benda á leið sem reynd hefur verið áður og gefið góða
raun. Hópurinn tekur sig saman og vinnur upp góðar
glósur frá árinu áður. Einn er geymdur heima á Islandi
í fyrirlestrum til þess að athuga hvort eitthvað nýtt komi
fram. Restin af hópnum stingur af til einhvers lands í
þriðja heiminum þar sem uppihald kostar nánast ekki
neitt (t.d. Indland eða Guatemala). Lesa svo uppí
fjöllum eða í strákofa í öðrum menningarheimi.
Jafnvel mætti lesa glósumar inná kasettur og hlusta á
romsuna uppi í hengirúmi einhvers staðarmilli tveggja
pálmatrjáa. Menn koma svo heim fyrir próf, lesnir, en
vel hvíldir með næga orku í prófslaginn. Ferð báðar
leiðir kostar eins og námslán í einn mánuð og uppihald
úti á landsbyggðinni í þessum löndum kostar sem fyrr
segir nánast ekki neitt. Þetta hefur verið gert áður og
gefið góða raun.
Eftir að ég útskrifaðist sem læknakandidat lá leið
mín á Kleppsspítala um hríð. Eitt sinn sem oftar er ég
var að ræða við spekinga þar um gang lífsins og hinstu
rök tilverunnar kom til mín fullorðinn vistmaður og
spurði hvort ég væri læknir. Þegar ég játti því spurði
hann fullur virðingar og aðdáunar; “Og hvað kanntu
mörg bindi utan að”. Eg bjóst til þess að útskýra fyrir
honum að læknanámið væri ekki eingöngu í þessu
fólgið, en mér varð orða vant. Mér varð það ljóst að oft er
skilningurþessara sjúklinga ótrúlega næmur. Kannski
hafi þessi maður þegar skilið eitthvað um læknisnám á
Islandi sem mér hafði aldrei tekist.
64
LÆKNANEMINN 34988-41. árg.