Bænavikan - 07.12.1940, Blaðsíða 11

Bænavikan - 07.12.1940, Blaðsíða 11
- 9 - gunnuðaginn 8 flesember . . , : LAUSN YDAR ER í NÁND Eftir W.G'Turner "En ”þegar þetta tekur að koma frám, þá réttið úr yður og lyftið höfðiom yðar, því að lausn yðar er í nánd."' Það var Jesús, sem sagði þetta, er hann svaraði læri- sveinunum viðvíkjandi eyðileggingu Jerúsalemsborgar og enda veraldar. Enginn mundi hafa getað svárað af betri skilningi e-ða fyllri spámannlegri visku. Hann var sjálf- ur lausnarinn, sem kemur í dýrð sinni við .enda veraldar- innar., til þess að gera enda á syndinni og sorg heimsins. En- þetta endurlausnarstarf er hann fær um að vinna, vegna þess að hann lifði hér syndlausu lífi, og hann gaf líka líf sitt í dauðann fyrir okkur, og hann reis einnig upp frá dauðum, Þörfin á endurlausn er komin sem afleiðing syndarinnar„ Adam, sem var skapaður í Guðs mynd, og hafði samband við Guð, hafði líka aðgang að tré lífsins - yar, eihs og allir fá að reyna - á reynslu eða í prdfi, Hann lét undan freistaranum og seldi sig fyrir ekkert, þeim, sem er morð- ingi fré upphafi, Þannig varð Adam viðskila við Guð og dauðanum undirorpinn, Kristur býðst til þess Kristur skapaði manninn með það að endurleysa manninn- fýrir augum, að hann skyldi upp- fylla jörðina- Og áður hafði hann lofað að endúrleysa manninn, ef hann skyldi falla fyrir freistaranum. Sonur Guðs lofaði að gefa sjálfan sig sem syndafórn, og kaupa þannig syndarann aftur, og koma honum í sátt við Guð- Þannig er full vissa fengin fyrir því, að allir, sem vilja taka á móti ráði Guðs til hjálpar, geta frelsast eilíflega, Og þegar Sonurinn kemur svo til jarð- arinnar til þess að þjóna að endurlausninni, segir hann: "Mannssonurinn kom ekki til þess að' láta þjóna sér, heldur til þess að þjóna öðrum, og gefa líf sitt til lausnar- gjalds fyrir marga," Markmið hans, er hann yfirgaf hásæti sitt hjá Föðurnum, var að hjélpa manninum, sem var orðinn viðskila við Guð
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bænavikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bænavikan
https://timarit.is/publication/1870

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.