Úrval - 01.12.1969, Qupperneq 62

60
ÚRVAL
ekki. Enginn af okkur getur sofið
dúr fyrr en við erum lausir við
þessa náunga."
Óbreyttur liðsmaður kom til liðs-
foringjanna og sagði: „Þýzku liðs-
foringjarnir eru með uppsteit herra,
þeir krefjast að fá að tala við yfir-
liðsforingjann.“
Höfuðsmaðurinn reis á fætur.
„Þér ættuð að koma með,“ sagði
hann við liðsforingjann.
„Hve mjarlga menn tölduð þér
þeim trú um að við hefðum!“
„600, herra," sagði liðsforinginn,
„en ég er búinn að gleyma hvað
mörg skip ég sagði að við hefðum."
Höfuðsmaðurinn hló. „Eg heyrði
einu sinni sögu um mann, sem lét
fimmtán menn ganga í kringum
hús í óratíma svo þar virtist vera
heill her. Við ættum kannski að
beita sama bragði með okkar fjöru-
tíu.“
Fyrir utan dyrnar að klefa liðs-
foringjanna 'rétti höfuðsmaðurinn
einum varðanna skammbyssu sína.
„Láttu dyrnar standa opnar og
hafðu auga með okkur,“ sagði hann,
„ef Þjóðverjarnir gera nokkuð
grunsamlegt, þá skjóttu."
„Já, herra,“ svaraði vörðurinn og
lauk upp þungum dyrunum.
Þýzku liðsforingjarnir stóðu við
grindumluktan gluggann og horfðu
niður á auðar göturnar. Þeir gátu
séð tvo óbreytta hermenn, sem stóðu
fyrir framan ráðhúsið.
Þýzki yfirliðsforinginn sneri sér
við besar höfuðsmaðurinn kom inn.
..Eg krefst þess að fá að tala við
ofurstan,“ sagði hann.
Höfuðsmaðurinn kingdi ósjálfrátt.
„Jaá — ofurstann?" endurtók
hann, „ofurstinn er önnum kafinn
sem stendur."
Það var löng þögn — þýzki liðs-
foringinn horfði beint í augun á
bandaríska höfuðsmanninum. Loks
sagði hann: „Það eruð þér, sem
hafið stjórn á hendi, ekki satt?“
„Jú,“ sagði höfuðsmaðurinn.
„Hve marga menn hafið þér?“
spurði Þjóðverjinn.
„Við svörum ekki slíkum spurn-
ingum,“ svaraði höfuðsmaðurinn
kuldalega.
Þjóðverjinn varð kuldalegur og
hörkulegur á svipinn. Hann mælti:
„Úg trúi ekki að þið hafið 600
manns — ég held, að þið hafið ekki
nema 30—40 manns.“
Höfuðsmaðurinn hneigði höfuðið
og sagði: „Við höfum sett sprengi-
efni undir húsið. Ef einhver upp-
steit verður, sprengi ég allt saman
í loft upp.“
Hann snerist á hæli og gekk út
úr klefanum. „Það líður ekki á
löngu unz þið verðið fluttir um
borð í skipið,“ sagði hann og leit
um öxl.
Á leiðinni niður sagði liðsforing-
inn: „Hafið þér raunverulega látið
sprensjuefni undir húsið, herra?“
Höfuðsmaðurinn brosti. „Höfum
við í raun og veru 600 menn?“
spurði hann.
Og bætti svo við: ,.Eg vona ákaft.
að tundurspillirinn komi í nótt og
losi okkur úr þessari barnagæzlu.
Engum okkar fellur blundur á
brá fyrr en við erum lausir við þá.“
Sex dögum síðar kom skipið.