Úrval - 01.01.1971, Qupperneq 6
4
ÚRVAL
*♦--------*}k
smásögur
,um .
stormenm
-*• *
----------**
í FYRSTA BINDI af ævisögu Árna
prófasts Þórarinssonar eftir Þórberg
Þórðarson er ítarlegur kafli um
Guðmund dúllara. Mun ekki vera
annars staðar til snjallari og ná-
kvæmari lýsing á þeim sérkenni-
lega manni. Eftirfarandi sögu er
að finna í kaflanum:
„Guðmundur var ráðvandur mað-
ur að upplagi, þó að hugmyndir
hans um rúm og tíma bæru hann
þar stundum af beinustu leiðum
annarra manna. Það bar eitt sinn
við, að kaupmaður í Reykjavík sendi
hann eftir kú til slátrunar austur í
Ölfus, til Jakobs bónda í Auðsholti.
Þegar Guðmundur á að fara að
leggja af stað með kúna, spyr Jakob,
hvort hann hafi nokkurt tagl til að
teyma hana á. Guðmundur kveðst
engan spotta hafa.
,,Þá verð ég að ljá þér hann,“
segir Jakob og fær honum reiptagl,
,,en þú verður að skila því aftur.“
„Það skal ég gera,“ svarar Guð-
mundur.
Svo fór Guðmundur með kúna, og
það liðu mörg ár. Guðmundur reisti
víðs vegar um landið, alls staðar
girtur reiptaglinu frá Auðsholti. Það
voru jafnan síðustu orð hans, þegar
hann var að búa sig til brottfarar
af bæjum: „Hvar er nú taglræfillinn
hans Jakobs míns?“ Taglið var orð-
ið þekkt um allt Norðurland og all-
ar sveitir austur að Sólheimasandi.
Loksins, eftir mörg ár, gerir Guð-
mundur ferð sína heim að Auðs-
holti og skilar Jakobi taglinu.“
SÉRA JÓHANN ÞORKELSSON,
dómkirkjuprestur í Reykjavík, var
eitt sinn að halda líkræðu yfir konu,
sem andazt hafði háöldruð, ógift og
barnlaus. Flutti hann hinni látnu
konu kveðjur frá börnum og barna-
börnum.
Eftir jarðarförina vakti einhver
aðstandenda athygli prests á því, að
slæm mistök hefðu orðið. En prest-
ur svaraði:
„Þá hafa ræðurnar ruglazt á nátt-
borðinu hjá mér.“
En bætti svo við og brosti:
„En allan hafði hún aldurinn til
þess.“
—o—
EFTRFARANDI SÖGU er að finna
í minningum Haraldar Björnssonar,
leikara, „Sá svarti senuþjófur", sem
Njörður P. Njarðvík færði í letur,
og segir hún frá skemmtilegu atviki
í sambandi við leiksýningu á Lög-
bergi á Alþingishátíðinni 1930:
„Við fórum austur á Þingvöll dag-
inn áður en Alþingishátíðin átti að
hefjast. Þá voru notaðir allir mögu-
legir bílar en mest yfirbyggðir
vörubílar með sætum á palli. Bíla-
lestin var næstum því samfelld alla
leiðina og maður komst ekkert