Úrval - 01.01.1971, Side 17

NÍTJ RÁÐ TIL AÐ LIFA LENGUR
15
í hjartavöðva og dó bókstaflega úr
hræðslu við þennan kvilla. „En
Eisenhower forseti og Johnson for-
seti fengu sams konar hjartakvilla,"
segir Hagedorn, ,,en viðhorf þeirra
einkenndist af því, að þeir trúðu
því, að þessi kvilli þyrfti ekki að
bera þá ofurliði, heldur gætu þeir
lifað og starfað þrátt fyrir hann,
og þeim tókst það.“
9. Taktu þér frí.
Það endurvekur lífsgleðina og
heldur henni við, ef maður losnar
um hríð undan álagi hins virka
dags. „Margir sjúklingar segja blátt
áfram við mann, að þeir geti ekki
tekið sér frí frá störfum," segir dr.
Juergens. „Þetta er fáránleg stað-
hæfing. Jafnvel hinn fátækasti
bóndi í Minnesotafylki getur ráðið
einhvern til þess að taka að sér bú-
störfin, meðan hann fer á veiðar í
eina viku.“
Dr. Berge mælir þó aðvörunar-
orð til manna, hvað leyfi snertir.
„Sumum er vikuútilega með fjöl-
skyldunni í Gulsteinaþjóðgarði ekki
nein hvíld, heldur öllu fremur sem
martröð.“ Golf og bridge gera ekki
heldur neitt gagn, ef keppnisand-
inn er svo ríkur í þér, að þú ert
alltaf á nálum, ef ske kynni, að þú
ynnir nú ekki. Reyndu bara að
komast í burt frá þínu venjulega
starfi og taka þér eitthvað fyrir
hendur, sem þú hefur raunveru-
lega ánægju af. Þú þarft ekki allt-
af að leita langt, kannske ekki
lengra .en út í þinn eigin garð.
Þessi ráð eru gefin af nokkrum
af virtustu læknum heimsins. Ef þú
fylgir þeim, gæti auðveldlega svo
farið, að þér tækist að lengja ævi
þína um 10—30 ár.
f fyrsta skipti í sögu mannkyns-
ins er slíkt nú undir manni sjálfum
komið.
Nágranni okkar lá í sólbaði í garðinum bak við húsið sitt, en um-
hverfis hann er þyrping risahárra rauðviðartrjáa. Þá tók hann skyndi-
lega eftir iþví, að lítil einkaflugvé] var að hringsóla fram og aftur beint
uppi yfir garðinum. Honum var skemmt, og datt honum í hug, að
hann ætti að tilkynr.a Þessum „loftgluggagægjum“, að þeir væru að
eyða tíma sinum til einskis. Þvi raðaði hann lökum og handklæðum á
listilegan hátt á garðflötina, þannig að þau mynduðu orðið: STRÁKUR.
Og enn kom litla flugvélin á vettvang. Sóldýrkandanum til mikillar
furðu flaug hún mjög lágt i þetta skipti. Svo sá hann eitthvað hrapa
frá vélinni og detta niður á milli trjánna rétt við flötina. Hann fór að
leita að þessum hlut og fann þá svolítinn málmklump, sem vasaklút
hafði verið vafið utan um. Klumpurinn var aðeins „kjölfesta“, en aðal-
innihald vasaklútsins var samanvöðlaður bréfmiði. Sóldýrikandinn slétt-
aði miðann og skildi þá betur áhuga hins ókunna „flugmanns": Á mið-
anum stóð aðeins þetta orð, skrifað stórum prentstöfum: STELPA,
Carl Hep-p.