Úrval - 01.01.1971, Side 81

79
hraut út úr einum skipsfélaganna,
en hann áttaði sig á augabragði og
flýtti sér að bæta við: „Alveg eins
og ég vil hafa hann, elsku Lalli
minn!“
—o—
Biskupinn hafði eignazt páfagauk,
sem sjómaður hafði átt. Páfagauk-
urinn talaði mikið, en ekki alltaf
sem fallegast. Biskupinn sá, að ekki
mátti við svo búið standa. Hann
varð að venja fuglinn af þessum
ljóta munnsöfnuði og eitt sinn er
hann bölvaði sem mest þreif biskup-
inn búrið í bræði sinni, hringsneri
því og hristi það duglega. Síðan
setti hann það á gólfið.
Páfagaukurinn var dálitla stund
að jafna sig, en loks pírði hann aug-
un til biskupsins og sagði:
— Mikill helvítis sjógangur er
núna, lagsi! (Víkingur).
Eiginmaður minn, sem ég hef verið gift í 20 ár, færði mér dýrmæta
gjöf á mæðradaginn. Það var minnisblað, að vísu aðeins velktur, brúnn
umbúðapappír. Á iþað hafði hann skriíað þetta til minnis:
MINNISBLAÐ FYRIR SUNNUDAGINN
Baða hundinn
slá garðflötina
kyssa Ethel
klippa rósarunnana
kyssa Ethel
gera við gluggajárnið
kyssa Ethel
þvo...
GLEYMA ÖLLU
EINBEITA MÉR AÐ ETHEL
Ethél Tippels
Við hjónin vorum að leika keiluspil í keilúleiksalnum i hverfinu okkar
síðdegis á laugardegi. Fjórar ur.glingsstúlkur léku á næstu braut við
okkur. Konan mín virti Þær fyrir sér um hrið og hvíslaði svo að mér:
„Sérðu nokkuð óvenjulegt við þessar stúlkur?"
Ég sagði, að mér fyndist þær ósköp venjulegar.
„Líttu betur á þær,“ sagði hún brosandi. „Þær eru allar með sitt
hvern litinn af augnaskugga, og svo tyggja þær blöðrutyggjó i sama lit.“
Herman S. Shear
Röddin í símanum sagði mér, að ég hlyti að hafa valið skakkt númer.
„Eruð Þér viss?“ spurði ég.
Ókunn'a röddin svaraði þó strax: „Hef ég nokkurn tíma logið að yður
áður?“
Michael Stern