Úrval - 01.01.1971, Blaðsíða 101

MORÐ í MISSISSIPPI
99
dian aftur og fóru um Philadel-
phiu. En þegar þeir voru komnir
um eina mílu inn fyrir borgar-
mörkin, var Chaney, sem ók bíln-
um, stöðvaður af Cecil Price, vara-
lögreglustjóra Neshobahrepps og
kærður fyrir of hraðan akstur.
Harmleikurinn, sem átti eftir að
skelfa alla þjóðina, var nú hafinn.
Með aðstoð tveggja vegalögreglu-
þjóna fór Price með ungu mennina
þrjá í bæjarfangelsið. Það var lítið
og líktist helzt gömlu virki. Price
spurði fangana aðeins nokkurra
spurninga og komst þá að því, að
þeir höfðu farið til Longdale til
þess að rannsaka kirkjubrunann.
Svo benti hann á Chaney og sagði
við eiginkonu fangavarðarins, Min-
ne Herring að nafni: „Þú mátt bóka
þennan fyrir of hraðan akstur. Hin-
ir tveir eiga að sitja í gæzluvarð-
haldi, vegna þess að það þarf að
yfirheyra þá.“
Schwerner spurði Price, hvort
hann mætti hringja. „Þú verður að
bíða í nokkrar mínútur,“ svaraði
Price. Svo gekk hann út, eftir að
fangarnir höfðu verið læstir inni
í fangaklefum.
Síðar bað Schwerner enn um
leyíi til þess að hringja til Meridi-
an. „Þú mátt ekki fara út úr klef-
anum,“ svaraði Virgil Herring
fangavörður. „En samþykkir þú að
láta skrifa símtalið hjá þeim, sem
hringja á í, skal ég hringja fyrir
þig.
Schwerner neitaði tilboði þessu.
Augsýnilega áleit hann, að hvorki
hann sjálfur né félagar hans væru
í neinni hættu, en þar skjátlaðist
honum.
ELTINGARLEIKUR UPP Á LÍF
OG DAUÐA
í Meridian jukust áhyggjur
manna um afdrif þremenninganna
stöðugt, er klukkan var orðin fjög-
ur og líða tók á síðdegið. Stundar-
fjórðungi fyrir fimm var skrifstofu
Ráðs hinna sameinuðu félagasam-
taka í Jackson, höfuðborg Mississ-
ippifylkis, tilkynnt um hvarf
mannanna. En starfsmenn skrif-
stofunnar ráðlögðu, að beðið skyldi
um hríð, áður en tilkynnt skyldi
opinberlega um hvarf mannanna og
að eitthvað slæmt kynni að hafa
hent þá. En klukkan sex var starfs-
fólk skrifstofunnar í Jackson einn-
ig tekið að óttast um þremenning-
ana.
Næstu klukkustundirnar var
hringt til ýmissa lögregluyfirvalda
á svæðinu. Hringt var til skrifstofu
Raineys lögreglustjóra, en þar var
enginn við á sunnudögum. Það var
ekki heldur hægt að ná sambandi
við Rainey á heimili hans. Þar var
sagt, að hann væri ekki í bænum.
Það reyndist einnig árangurslaust
að hringja í lögregluþjóninn, sem
var á næturvakt á lögreglustöðinni
í Philadelphiu. Það virtist enginn
vita, hvar ungu mennirnir þrír
voru niður komnir.
Nokkrir félagsmenn Ku Klux
Klansamtakanna vissu það reynd-
ar ofur vel. Tæpum klukkutíma
eftir að ungu mennirnir þrír voru
fcngelsaðir, hafði Hvítu riddurun-
um verið tilkynnt, að þrem starfs-
mönnum mannréttindabaráttunnar
hefði verið stungið í svartholið.
„Og einn þeirra er einmitt Geit-
hafur sjálfur!" fylgdi fréttinni.