Úrval - 01.07.1971, Síða 54

52
ÚRVAL
hafi það verið guðinn Eros (ástar-
guðinn), sem blés „lífsanda“ í nas-
ir karls og konu, sem voru í leir-
líki. Og síðan hefur „eros“ ætíð
táknað það að veita líf í mótsetn-
ingu við kynnautina, sem er í raun-
inni hið sama og að losna við þenslu.
Takmarkið, sem kynnautnin beinist
að ,er fullnæging. En inntak „eros“
er á hinn bóginn þrá, löngun, sí-
felld veiting og gjöf.
Þetta er vandamálið: Þegar fólk
deyfir tilfinningarnar til þess að
standa sig betur kynferðilega, þeg-
ar það notar lostann til þess að
skilja kynnautnina frá „eros“ (ástar-
kenndinni). Við höfum 1 rauninni
notað kynnautnina til þess að kom-
ast hjá því. að láta „eros“ (ástar-
kenndina) ná tökum á okkur, en hún
getur leitt til tengsla, er valdið geta
kvíða og óróleika.
Það er skiljanlegt, að sumum
finnist það ógnvekjandi reynsla að
elska raunverulega og að gefa sig
ástinni og ástarkenndinni algerlega
á vald. Þegar við byrjum að elska
einhvern, stækkar veröldin geysi-
lega og þenst út. Hún sýnir okkur
svið, sem okkur dreymdi aldrei um,
að væru til. Erum við fær um að
gefast þeirri persónu á vald, sem
við elskum, án þess að glata sjálf-
um okkur á hinu villugjarna nýja
meginlandi ástarinnar?
Svarið er auð.vitað jákvætt, því
að einn grundvallarsannleikur
mannlegrar reynslu er sá, að „eros“
(ástarkenndin) gerir okkur að of-
urmennum, gerir okkur fært að
svífa yfir hindranir og að renna
saman við aðra persónu, og í þeim
samruna uppgötvum við okkar eig-
in raunverulegu sjálffullnægingu.
Það er „eros“, en ekki kynnautnin,
sem gerir okkur fært að skynja og
upplifa hina dýpstu og sönnuðustu
merkingu ástarinnar.
John D. Rockefeller, IV, sem giftist dóttur Charles Percy öldung-
ardeildarþingmanns, segir, að það leiki en.ginn vafi á ,því, að stráJk-
urinn iþeirra sé ósvikinn Rockefeller. ,,Hvenær sem hann kemst í sand-
kassa, byrjar hann að grafa eftir oliu“.
Leonard Lyons.
BARA BYRJUNIN
Ungur sjómaður kom með kærustunni sinni til skrifstofu sveita-
dómara til þess að sækja um leyfisbréf. E'ftir þriggja daga bið, sem
er skilyrði leyfisbréfsveitingarinnar, .kom hann aftur einn síns liðs
til þess að ná í leyfisbréfið. Hann spurði, hvert gjaldið væri, og þegar
hann hafði tínt saman rétta upphæð, varð 'honum að orði: „Ég býst
Við, að þetta sé lægsta útborgunin i lengsta afborgunarkerfinu, sem
ég mun nokkurn tima komast í tæri við“!
Frú R. C. Brantley.