Úrval - 01.07.1971, Blaðsíða 90
88
fundinn, sem boðað hafði verið til,
og ekki kemur öllum saman um,
hvað sagt var í þeim efnum. En
þegar umræðufundi þessum lauk,
lék enginn vafi á því meðal þeirra,
sem viðstaddir voru, að mótmæla-
fundurinn, sem halda átti á hádegi,
hafði nú verið endanlega bannaður.
Skömmu eftir klukkan 11 var svo-
hljóðandi tilkynningu útvarpað af
útvarpsstöð háskólans: „Allir mót-
mælafundir og samkomur utandyra
eru nú bönnuð samkvæmt skipun
fylkisstjórans. Þjóvarðliðið hefur
vald til þess að taka fastan hvaða
stúdent sem staddur er á slíkum
fundum eða samkomum." Þetta var
endurtekið nokkrum sinnum í
fréttaútsendingum, en samt hafði
tilkynning þessi aðeins náð til lítils
hluta nemandanna.
Dan Fuller, aðstoðarprófessor í
ensku, gerði sér ekki grein fyrir
því að mótmælafundurinn hafði ver-
ið bannaður. Þegar hann byrjaði
kennslustund með nemendum sín-
um þennan morgun, sem stund
lögðu á ritstörf, sagði hann þeim því
að þennan dag biði þeirra stórkost-
legt efni alveg við bæjardyrnar,
sem væri tilvalið til að skrifa um,
þ.e. átök andstæðra hópa fólks. Hann
sagði, að sér fyndist því ekki nema
eðlilegt að hleypa þeim út fyrir lok
kennslustundar, svo að þeir gætu
siálfir séð það, sem væri í þann
veginn að gerast.
Skömmu síðar hittu nokkrir nem-
endur Fullers hann á Almenningn-
um og spurðu hann: „Þjóðvarðliðs-
mennirnir eru ekki með hlaðnar
byssur, eða er það?“
,.Nei, það er engin hætta á því,“
* ÚRVAL
svaraði hann. „Ég sá þjóðvarðliðs-
menn, sem unnu við að stilla til
friðar við Winconsinháskóla. Byss-
urnar þeirra voru aldrei hlaðnar."
Það var almenn skoðun meðal
kennara og stúdenta, er þeir söfn-
uðust þarna saman á Almenningn-
um, að þjóðvarðliðsmennirnir væru
ekki með virk skothylki í rifflum
sínum.* En einn hópur stúdenta var
samt ekki haldinn þessari tálvon.
Er prófessor Edward Crosby, for-
stöðumaður Stofnunar afrísk-am-
erískra mála við háskólann, sat í
skrifstofu sinni og beið eftir því, að
nemendur kæmu til viðtals í hin-
um reglulega mánudagsviðtalstíma,
skauzt ungur negri inn til hans og
sagði byrstum rómi: „Þú verður að
koma þér burt af háskólasvæðinu
alveg tafarlaust!"
Félagsskapurinn „Hinir svörtu
sameinuðu stúdentar" við Kentfylk-
isháskólann hafði ákveðið þegar á
föstudagskvöldinu, að engir svert-
ingjar skyldu taka þátt í neinum
mótmælum á háskólasvæðinu um
helgina. Ungi svertinginn var full-
trúi þessa félagsskapar, og samtal
hans við Crosby prófessor skýrir
vel, hvers vegna sárafáir svartir
nemendur voru viðstaddir, er hinn
hryggilegi atburður bar að höndum
nokkru síðar.
„Hvers vegna verð ég að fara
burt?“ spurði Crosby.
„Það eru þjóðvarðliðsmenn þarna
úti. Þeir eru með hlaðna riflla."
„Hvað koma þeir mér við?“
„Þeim þykir gaman að skjóta
*Daginn áður höfðu nokkrir þjóðvarð-
liðsmenn sýnt stúdentum, að þeir höfðu
meðferðis tóm skothylki auk virkra.