Úrval - 01.07.1971, Qupperneq 109
HVAÐ GERÐIST í KENT STATE?
107
slíkum hlutum en ég,“ segir Kane.
„Hefði hann hlustað, á orð mín og
farið eftir þeim, væru þessi fjögur
ungmenni enn á lífi og' Ohiofylki
hefði komizt hjá þessu hneykslis-
máli.“
Kane frétti um skothríðina í út-
varpsfréttum. „Ég varð alveg bál-
reiður og hringdi í fylkisstjórann í
Columbus, en ég gat ekki fengið
samband vði hann. Ég sagði við að-
stoðarmann hans: „Heyrið þér nú,
hér hefur fólk verið drepið, og það
hafa komið fram sprengjuhótanir.
Við fréttum, að stúdentarnir ætli að
gera árásir í borginni á nýjan leik
og einnig á margar byggingar á há-
skólasvæðinu. Ég ætla að loka há-
skólanum.“
„Og hvers konar heimild ætlið þér
að nota?“ spurði aðstoðarmaðurinn.
„Ég ætla að loka honum og svip-
ast svo um eftir heimild til þess.“
„Við biðjum yður um að fresta
ákvörðun yðar í eina klukkustund.
Rhodes fylkisstjóri hringir þá til
yðar.“
„Ég beið því klukkustund, en
hann hringdi aldrei í mig,“ segir
Kane. „En ég eyddi samt ekki þess-
um tíma til einskis. Ég sagði ritar-
anum mínum að byrja að vélrita
bænarskrá, þar sem farið væri fram
á, að opinber fyrirskipun yrði gefin
út um, að skólanum skyldi lokað.“
Þegar fylkisstjórinn lét það undir
höfuð leggjast að hringja í Kane,
fór hann með bænarskrána til Al-
bert Caris dómara, sem var áttræð-
ur. „Dómari,“ sagði Kane, „það ríkir
upplausnarástand við Kentfylkis-
háskólann, og það verður að loka
honum.“ Caris dómari, sem nýtur
slíkrar virðingar fyrir hæfni sína,
að æðri dómstólar hafa aldrei ógilt
dóma hans, samþykkti þetta.
Ungum saksóknara og rosknum
dómara tókst þannig með ákveðni
sinni og ráðríki að loka Kentfylkis-
háskólanum. Og ákvörðun þeirra
leiddi til verkfalla og mótmæla við
760 meiri háttar bandaríska æðri
skóla.. Þeir íbúar Ravenna, sem
þekkja Ron Kane bezt, eru þess
fullvissir, að gefist hið minnsta til-
efni til slíks, mun hann láta ritara
sinn vélrita aðra bænarskrá um
nýja lokun skólans, sem Caris
dómari mun svo undirrita enn á ný.
„Ron yrði mjög vinsæll hér í
hreppnum, ef hann gæti losað okk-
ur við háskólann fyrir fullt og allt,“
segja sumir.
Kane neitar þessum áburði. „Hið
eina, er ég fer fram á sem æðsta
lagalegt yfirvald Portagehrepps, er
að háskólinn verði sér ekki til
skammar. Þetta gildir jafnt um
þessa tryllingslegu krakka og rót-
tæku prófessorana.“
Þegar háskólanum var lokað með
þessari fyrirskipun Kanes, komust
þúsundir stúdenta í mjög slæmar
aðstæður. Þeir höfðu fengið ströng
fyrirmæli um að flytja burt af há-
skólasvæðinu, en höfðu engin far-
artæki til þess að komast burt í.
Síðan bilaði símakerfi háskólans
vegna ofboðslegs álags, og varð það
til þess að auka á ringulreiðina. Há-
skólanum bárust svo margar upp-
hringingar, eða yfir 350.000, að það
varð að taka öryggin úr í stúdenta-
görðunum. Stúdentarnir gátu þann-
ig ekki svarað þessum upphringing-
um til þeirra.