Úrval - 01.07.1971, Qupperneq 119

HVAÐ GERÐIST í KENT STATE?
117
ur knattspyrnukeppnin? Hverri af
stúdínunum ætti ég að giftast?
Þannig var þetta. Hvaða þýðingu
hafa öll þessi stríðsmótmæli? Stúd-
entarnir geta ekki gert nokkurn
skapaðan hlut í málinu.“
Það fór ekki fram hjá neinum,
sem ræddi við fólk úr ýmsum at-
vinnugreinum og stéttum í bænum,
að margt fólk hræddist í raun og
veru hirðuleysislegasta, tötraleg-
asta og skítugasta unga fólkið, sem
það sá á ferli á götunum. Kona ein
lýsti þessari afstöðu bæjarbúa með
þessum orðum: „Maðurinn minn
minn býst við því af mér, að ég haldi
heimilinu hreinu og sjálfri mér
snyrtilegri. Ég er stolt af því að gera
slíkt, alveg eins og ég er stolt af
því, þegar honum miðar áfram í
starfi sínu. Þetta var markmiðið
með hjónabandi okkar. Svo fer ég
niður í bæ og sé þessa hippa, ber-
fætta og skítuga, gorta af ræfils-
druslunum, sem þeir klæðast. Þeir
stjaka mér burt af mínum eigin
götum og nota orðbragð, sem ég hef
aldrei heyrt manninn minn nota.
Hvað á ég að hugsa? Hafa þeir yf-
irtekið stjórn heimsins? Verðum við
að afsala okkur Kent í þeirra hend-
ur?“
Kynferðismál eiga miklu meiri
þátt í hinum djúpstæða aðskilnaði
kynslóðanna en áður virtist koma
í ljós. Eldri bæjarbúar fyrirlíta hið
kynferðilega frelsi hinna ungu, en
öfunda þá líka af því. Kaupsýslu-
maður segir kannski: „Það, sem ég
get ekki þolað, er klæðaburður unga
fólksins.“ En hann bætir að öllum
líkindum við: „Og það er viðbjóðs-
legt, hvernig ungu stúlkurnar sofa
hjá hinum og þessum.“ Húsmóðir í
Kent segir kannski afstöðu sinni til
skýringar: „Ég gæti þolað það, ef
það hefði einhverja mannasiði." En
hún mun líklega ljúka máli sínu
með lægri röddu: „Já, og ef það
svæfi ekki svona hvert hjá öðru á
þessum stúdentagörðum.“
Það voru fjölmargar kommúnur i
Kent á þeim tíma, þegar stúdent-
arnir voru skotnir. Og orðrómur um
kommúnufélaga, sem komu og fóru
sitt á hvað, olli reiði bæjarbúa.
Tvenns konar viðbrögð voru al-
geng: „Háskólinn ætti að reka þá
alla,“ og „Það ætti að flegja þá með
svipum.“ Kynferðileg afbrýði virðist
vera sterkur þáttur í afstöðu eldri
bæjarbúa gagnvart yngri kynslóð-
inni, sem sjá hana njóta lífsins á
þann hátt, sem þeim var bannað,
þegar þeir voru ungir.
AUÐMÝKT, KÆRLEIKUR
OG SKILNINGUR
Hvað getum við lært af harm-
leiknum við Kent-fylkisháskólann?
Á meðal allra tegunda stúdenta
við Kentfylkisháskólann og aðra há-
skóla ríkir áköf andstyggð á tveim
þáttum amerísks lífs: stríðinu í Vi-
etnam og herskyldukvöðinni. Það er
þess vegna freistandi að álykta, að
einhvers konar friður mundi færast
yfir háskóla landsins, ef unnt yrði
að binda endi á stríðið. Það er samt
ekki mikil ástæða til slíkrar bjart-
sýniskenndrar trúar. Ég álít, að enda
þótt stríðinu lyki á morgun, mundu
stúdentarnir halda áfram að vera
eins æstir og ringlaðir og þeir eru
núna. Sannanir um slíkt má finna
með því að líta til Japan, Frakk-