Úrval - 01.07.1971, Síða 126
124
ÚRVAL
milljón manna þjóð, hvernig verður
þá amerískt líf í framtíðinni? Hver
verða gæði þess? Hvernig verður
það í aldarlok, þ.e. eftir aðeins 29
ár, þegar búizt er við, að íbúatala
lands okkar verði 360 milljónir?
„Það er alveg ákveðið ekki réttur
einstaklingsins að eignast eins mörg
börn og hann óskar eftir eða hefur
efni á, því að slíkur skilningur læt-
ur sig 'engu. skipta óhjákvæmilegar
afleiðingar þess fyrir kynslóðir
framtíðarinnar", segir Walter E.
Howard prófessor við Kaliforníu-
fylkisháskólann í Davis, en hann er
sérfræðingur í tengslum manns og
umh verf is (líf sskilyrðaf r æðingur).
Takmörkun barneigna er ekki morð,
eins og sumir halda fram. En hömlu
lausar barneignir í yfirfullum heimi
nútímans mun örugglega leiða til
morða“.
Ein uppástungan um takmörkun
barneigna er fólgin í „tveggja barna
áætluninni“. „Jafnvel þótt konan
mín og ég vildum gjarnan eignast
mörg börn”, sagði háskólastúdent
einn við mig, „þá höllumst við að
þeirri almennu skoðun nútímans,
að hinn lagalegi og siðferðilegi rétt-
ur okkar nái ekki lengra en það,
að við skiljum eftir okkur tvö börn,
sem komi í okkar stað”.
Er hægt að gera stefnu þessa
vinsæla? Mannfjölgunarfræðingar
eru mjög hlynntir henni. Dr. H.
Curtis Wood, jr., læknisfræðilegur
ráðgjafi fyrir „Félag til eflingar
sj álfvilj uglegra ófrj ósemisaðgerða”,
hefur borið fram þessar tillögur:
Veita skal hinn venjulega
persónufrádrátt frá útsvars- og
tekjuskattsálögum fyrir fyrstu tvö
börnin, en síðan skal leggja á skatt
fyrir hvert það barn, sem þar er
fram yfir, og fari hann síhækkandi
með hverju barni. Veita skal hverj-
um þeim manni eða hverri þeirri
konu, sem lætur sjálfviljug fram-
kvæma á sér ófrjósemisaðgerð, 1000
dollara frádrátt á skattskýrslu.
... Hvað þá snertir, sem borga
ekki útsvör eða tekjuskatt, skal
veita konum frá 14—45 ára, sem eiga
þegar tvö börn, peningauppbót fyr-
ir hvert ár, sem þær eru óþungað-
ar. Einni gskal veita þeim körlum
og konum 1000 dollara peningaupp-
bót, sem láta sjálfviljuglega fram-
kvæma á sér ófrjósemisaðgerð.
Kingsley Davis prófessor, for-
stöðumaður Alþjóðlegra mann-
fjölda- og borgarrannsókna við
Kaliforníufylkisháskólann í Berke-
ley, stingur upp á því, að svo fram-
arlega sem þjóðin vilji, að íbúa-
tala landsins standi í stað, ætti rík-
isstjórnin að hætta að leggja hærri
skatta á einhleypt fólk en gift, einn-
ig ætti hún að greiða kostnað við
fóstureyðingar og leita að ráðum
til þess að veita konum algerlega
jöfn tækifæri á við karla, hvað
menntun og atvinnumöguleika
snertir, svo að þær geti þroskað
með sér ýmis áhugamál, sem keppt
geti við áhuga þeirra á hjónabandi
og barneignum.
Auk þess að hugsa um gæði lífs-
ins, hvað þjóðina snertir í heild,
verðum við líka að hugsa um, hvers
konar lífi við viljum lifa innan
veggja heimilis okkar. „Ég kom frá
dásamlegu heimili, þar sem ríkti
hlýja og velvild og gestir voru raun-
verulega velkomnir. Öll fjölskyld-