Goðasteinn - 01.09.1962, Blaðsíða 34

Úr safni Sighvats
í Eyvindarholti
Jón forsÐti Siyurðssuii
Ég var honum samtíða á tveimur ráðgefandi þingum (1865 og
67) og á tveimur löggjafarþingum (1875 og 77). Hið síðara árið var
heilsa hans farin að bila, svo hann varð að hliðra ,sér hjá þing-
störfum. Hann var nokkuð hár maður vexti, þrekinn og réttvax-
inn, rösklegur og fjörlegur á fæti, sviphreinn, augun snarleg, útlit
hans á allan hátt frítt og undir eins mikilmannlegt. Hann var
prúðmenni í framgöngu og öllu látbragði, rómfærið hreimmikið
og málfærið skýrt og skörulegt. 1 öllu viðmóti var hann „lítillátur,
ljúfur og kátur“. Hann talaði manna bezt fyrir sannfæringu sinni,
en beitti aldrei neinu persónulegu við þá, sem í móti mæltu. í
samvinnu kom hann oft fram sem óvíkjanlegur og beitti þá snarpri
og ljósri röksemdafærslu fyrir sinni skoðun, enda fór það alloftast
svo, að allt varð undan hans röksemdum og skörungsskap að láta.
Yfir höfuð tókst honum allra manna bezt að sannfæra aðra og ná
samkomulagi við menn um sinn málstað.
32
Goðasteinn