Goðasteinn - 01.09.1962, Qupperneq 48

Um þennan atburð var ort:
Tólfæringur traustur þá
tapaði fjórtán mönnum.
Auði ringa féllu frá,
fagurt syngja himnum á.
Sögn Ólafs Eiríkssonar, fv. kennara, en honum sagði Jón Ólafsson í Berja-
nesi um 1880. Bitavísa Þurfalings og sta;rð cr sótt í Annál Sighvats Árna-
sonar í Eyvindarholti, handrit í byggðasafninu í Skógum. Það er sumra sögn,
að Þurfalingur hafi farizt á Brúnkollu.
III. Kynjasýiiir á Klnnstri
Árin 1892-95 var ég vinnukona hjá Guðlaugi Guðmundssyni,
sýslumanni á Kirkjubæjarklaustri. Það var venja sýslumanns að
sitja við skriftir á vetrum fram á nætur. Lagði ég í ofninn á
skrifstofu hans um vökuna. Gamalt útieldhús var þá á Klaustri.
Stóð það vestur á hlaðinu með dyr móti suðri. Var það notað
fyrir alla stórelda.
Guðlaugur setti saman stórt bú á Klaustri. Fjárhús hafði hann
í Klausturheiði fyrir ofan Systravatn. Fjárgæzlu þar annaðist
Stefán Þorvaldsson póstur og átti heimili sitt á heiðinni.
Áramót voru að ganga í garð. Daginn fyrir gamlársdag var
þíðviðri, krapaskúrir um kvöldið með góðum upprofum. Tungl
var fullt, óð í skýjum, svo glóbjart var að kalla. Á vökunni þurfti
ég að bregða mér út í eldhús til að sækja spýtur í uppkveikju.
Vissi ég af þeim á hlóðasteinunum rétt innan við dyrnar. Ég gekk
grandalaus stíginn vestur að eldhúsinu. Sá ég þá, að framan við
kampinn á því stóð grár hestur og maður hjá honum. Hélt hann
hendinni yfir hestinn, svo að herðakamburinn var í handarkrikan-
um. Vinnumaður var á Klaustri að nafni Benedikt. Hélt ég, að
þetta væri hann, og kallaði snögglega: „Bensi, ertu þarna?“ Mér
var engu svarað, og varð að ráði að herða á kallinu: „Því í
andskotanum getur þú ekki svarað, Bensi?“ Fannst mér þá kynleg
umskipti verða, hesturinn og maðurinn hurfu sýnum, en framan
við stéttina stóð stórhyrndur, hvítur hrútur og blíndi á mig. Ekki
46
Goðasteinn