Goðasteinn - 01.09.1962, Blaðsíða 24

Goðasteinn - 01.09.1962, Blaðsíða 24
Um tvítugsaldur gerðist ég sjómaður á millilandaskipi, og þar með rættist loks sá draumur minn að komast út yfir pollinn og sjá með eigin augum fjarlæg lönd og framandi þjóðir. Síðan hef ég flest ár ferðazt meira og minna til annarra landa sem sjó- maður, námsmaður og venjulegur ferðamaður og sífellt séð og heyrt eitthvað, sem vakti athygli mína og veitti mér ánægju. Þó var það alltaf eitt, sem ég fann, að ég átti ógert. Ég hafði aldrei komið til Parísarborgar, fegurstu og frægustu borgar veraldarinn- ar. Árin liðu hvert af öðru, og ósk mín um að líta París rættist ekki. Svo bar það til snemma í júní í sumar, að hringt var til min frá Reykjavík. Ég tók símann án nokkurrar eftirvæntingar, því að ég bjóst aðeins við, að einhver áhyggjufullur faðir eða móðir ætlaði að biðja um skólavist fyrir dreng eða telpu, sem lærði lítið heima og þarfnaðist annars umhverfis. En aldrei þessu vant reyndist það ekki svo, því að í símanum var góður vinur minn, og erindi hans var að spyrja, hvort ég mundi nokkuð hafa á móti að fara í nokkurra daga heimsókn til Parísar í boði Atlantshafs - bandalagsins til að kynnast lítillega starfi þess þar. Félag vest- rænna samtaka í Reykjavík hafði beðið þenna vin minn að koma þessari fyrirspurn á framfæri. Varð ég bæði glaður og hrærður við þessi tíðindi og taldi enga meinbugi á, að ég gæti farið. Var gert ráð ufyrir að senda sex manna sendinefnd síðast í júní í umrædda för. Dagarnir liðu óðfluga við margvísleg skrifstofustörf fram yfir 20. júní, og áður en varði, var komið að því, að ferðin skyldi hefjast. Á sólbjörtum morgni 26. júní mætti ég á flugvellinum í Reykjavík. Eftir að hafa farið gegnum vegabréfaskoðun og kynnzt þar óvenju mikilli hjálpsemi og lipurð afgreiðslumannsins, steig ég upp í flugvélina Hrímfaxa, og innan skamms renndi þessi silfur- skínandi farkostur sér upp í himinblámann og tók stefnu ofar öllum skýjum í suðlæga átt. Brátt lágu íslandsfjöll að baki, og mikið ævintýri var byrjað. Ég uppgötvaði fljótlega samferðamenn mína til Parísar, en þeir voru: Einar Birnir, verzlunarmaður í Reykjavík, Stefnir Helgason, verzlunarmaður í Kópavogi, Björn Arason, kennari í Borgarnesi, 22 Goðasteinn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Goðasteinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.