Goðasteinn - 01.06.1983, Blaðsíða 81

að ég réði mig hjá honum, en af því varð samt ekki. Ég
stundaði mjög sjó á yngri árum og hafði meðal annars
verið á mörgum vertíðum í Vestmannaeyjum. þegar hér
var komið, en þennan vetur var ég á togara. Pað var
einhverju sinni í mars, þegar við komum inn til Reykja-
víkur, að ég sá auglýsta jörð til leigu hérna í Sandvíkur-
hreppnum. Hugsaði ég þá með sjálfum mér að ekki sak-
aði að líta á þetta, þar sem bílfært væri austur yfir Fjall,
sem ekki var þó vanalegt á þessum árstíma.
Petta var jörðin Austurkot og var hún í eigu Lands-
bankans á Selfossi, svo að það var Hilmar Stefánsson
sem auglýsti. Ég komst austur, hitti Hilmar að máli og
vildi hann þá endilega leigja mér jörðina. En hann tók
fram að hún væri húsalaus og að ég yrði að byggja þar
upp. Það sagðist ég aldrei gera að fara að byggja upp á
jörð, sem annar ætti. Kvaðst ég þó skyldi taka jörðina,
ef bankinn hjálpaði mér við að byggja, og ég fengi svo
að kaupa hana, þegar ég gæti og vildi. Samþykkti Hilmar
það og samdist með okkur. En jörð þessa hafði bankinn
tekið upp í skuld hjá Þórði gamla í Votmúla og vildi
Hilmar fyrir alla muni að ég tæki mér þarna bólfestu,
því að annars mundi Þórður nytja kotið áfram fyrir ekki
neitt. Fór því svo að ég gerðist þarna leiguliði, bankinn
lagði til allt bvggingarefni, en ég sá um að koma húsun-
um upp. Um vorið tók ég við jörðinni og ekki liðu nema
þrjár vikur frá því að byrjað var á íbúðarhúsinu, þar til
það var komið upp og við flutt í það. Vann ég sjálfur
við smíðina ásamt Guðmundi heitnum Sæmundssyni í
Eyðisandvík og gekk þetta bæði fljótt og vel. Það veitti
sannarlega ekki af að byggja upp í Austurkoti, því að
þá hafði jörðin verið átján ár í eyði, þótt hún væri nytjuð.
Þarna fórum við svo að búa og féll vel, enda er Austurkot
allgóð jörð.
Fyrstu árin var ég leiguliði bankans og gengu þau sam-
skipti vel og greiðlega. Svo hætti Hilmar og fluttist suður,
en Einar Pálsson tók við bankastjórn hér. Það mun hafa
Goðasteinn
79