Goðasteinn - 01.06.1986, Qupperneq 50

Á einmánuði lét Blöndal sýslumaður ávísun út ganga um sýsluna
hvar í hann kenndi og ráðlagði mönnum að gefa korn fé og kúm,
er allmörgum varð að gagni. Hafði almenningur ei heyrt þess getið
fyrri þó alvenja sé í kornlöndunum, en nægtir voru í kaupstað, þá
því yrði náð.
Nokkrir héldu kúm á hrísi. Var mokað ofan af því. Dæmi voru
til að heflaður viður og afkvisti gamalt úr rúmum væri notað handa
þeim. 24. maí kom gróður og um það bil fór ísinn. 1. júní rigning
og hret mikið, eftir það gott, en 10. júní skipti um til kulda er
héldust mánuðinn út. Þó oft væri hlýtt á daginn, var frost á hverri
nóttu. Með júlí rekin lömb á fjöll.
Mikið dró nú úr lestaferðum suður fyrir kornnægtir. Þó voru
vermenn margir enn syðra. Færð slæm og hagleysi gjörði lestaferð
örðuga. Brutust einir fjórir menn úr Blöndudal suður með 70 hesta.
Kauptíð varð í miðjum júlí, en fremra byrjaði sláttur 24.—26. júlí,
en fyrri til lágsveita. Varð grasleysi mesta, líkt næst afliðnu sumri,
en þó þetra á góðum túnum og sinuslægjum. Með ágúst brá til vot-
viðra og hröktust töður sumsstaðar.
10. ágúst varð skaðaveður af suðri, 20. kom landnyrðingsveður
mikið og stórhret á eftir. Áttu þá margir 1—2 vikna hey úti, þó stöku
menn hrifi það inn rétt áður. 27. ágúst kom annað fannkyngju-
kastið og lá snjór á hálsum og fjallslægjum 3 vikur. í lágsveitum var
kúm gefið 4 daga. Flóði þá yfir jörð eins og i vorleysingum. Mátti
telja viku frá heyskap fyrir fönn og votabandssull. 3. sept. kom sá
einasti þerridagur en síðan kuldaflæsa. 7. sept. skipti um til
sunnanáttar. Kom þá fyrst jöklaleysing, því allt sumarið var Blanda
þlá sem á vetrardag og varð fyrir göngur (19. sept.) nýting góð.
Heyskapur varð lítill og slæmur. Var grasleysi og hretatiðin orsök
til þess. Stóðu víða tóttir tómar og lítið sást upp úr veggjum því fáir
áttu nú gömul hey að mun. Eftir 20. sept. þiðnaði ei torf. Héldust
frostin stöðugt. 25. sept. var margt fé rekið á ís yfir Blöndu úr fyrri
réttum og riðin vötn á ís í seinni göngum. Skaflajárnuðu þá margir.
Haustið var kalt og þurrt. 8. nóv. lagði fönn á útsveitir og fjalllendi,
síðan oft harðviðri með sterkum frostum en jarðbert til lágsveita og
framdala til nýárs.
Þó hvergi hér um sveitir yrði fellir, varð málnyt allmisjöfn. Þeir
48
Goðasteinn