Skógræktarritið - 15.10.2000, Qupperneq 62

Fyrr og nú
SIGURÐUR BLONDAL
Gunnfríðarstaðir á Bakásum
heimsóttir á ný
1 Skiltið sem sett var upp við hliðið á upphaflegu girðingunni.
Sagan bak við söguna
Árið 1960 var Gísli Pálsson á
Hofi íVatnsdal kjörinn
formaður Skógræktarfélags
Austur-Húnavatnssýslu. Fram
að þeim tíma hafði félagið
gróðursett í smáreiti hér og þar
f sýslunni. Gíslj sagði mér ný-
lega tildrög þess, að Gunn-
fríðarstaðir urðu fyrir valinu sem
aðalstarfsvettvangur félagsins.
Frásögn hans fer hér á eftir end-
ursögð:
„Við Páll lónsson, skóla-
stjóri á Skagaströnd
jformaður á undan Gísla og nú
stjórnarmaðurj fórum að svipast
um eftir stærra landi fyrir
félagið. Við fengum augastað á
eyðijörðinni Gunnfríðarstöðum
á Bakásum. Hún var í eigu
hjónanna Helgu Jónsdóttur og
Steingríms Davfðssonar,
skólastjóra á Blönduósi og fyrr-
um stjórnarmanns í félaginu.
Við spurðum Steingrím, hvort
hann væri tilleiðaniegur til að
selja félaginu landið. Viðbrögð
Steingríms voru þau, að hjónin
ákváðu að gefa félaginu
jörðina".
Gjafabréfið var svo gefið út
haustið 1961. Þetta voru 250 ha
lands, sem hallaði niður að
Blöndu af hálsinum, þar sem
Tindatind ber hæst. Allt landið
var gróið, mýrlent mjög hið
neðra.
Baksviðið
Á þeim tíma var einsdæmi, að
fámennt skógræktarfélag
eignaðist svo stórt land, sem
svo til allt mátti heita hæft til
einhvers konar skógræktar. Að
vísu var þá óreynt, hvort veður-
skilyrði svo utarlega í dalnum
gerðu mögulega ræktun algeng-
ustu innfluttra trjátegunda, en
telja mátti víst, að íslenskan
birkiskóg mætti rækta til yndis
héraðsbúum.
Strax þetta haust, 1961, voru
girtir 30 ha af landinu neðan
þjóðvegarins, sem ligguryfir
landið inn að Hömrum. Gróður-
setning hófst vorið 1962. Tafla 1
sýnir gróðursetningu til og með
1989, en þá hafði girðingin verið
stækkuð tvisvar, fyrst 1970 með
2ja km langri girðingu ofan við
veginn gegnt hinni fyrstu. 1972
var svo girt um afganginn af
58
SKÓGRÆKTARRITIÐ 2000