Tímarit FHH - 01.09.1990, Page 24

Viðbótar- og
endurmenntun
hjúkrunarfræðinga
Ragnheiður Haraldsdóttir
Enn á ný standa íslenskir hjúkrunar-
fræðingar á krossgötum á menntabraut-
inni. Framundan eru fjölmargar leiðir og
valið vandasamt. Um leiðarlokin, mark-
miðið, ríkir ekki ágreiningur; við stefn-
um að bestu menntun sem völ er á fyrir ís-
lenska hjúkrunarfræðinga innan
raunsærra marka. t Ekki ríkir heldur
ágreiningur um hvert við munum sækja
þess menntun, því ákveðið hefur verið
að Háskóli Islands sjái um viðbótar- og
endurmenntun hjúkrunarfræðinga eftir
föngum.
Fyrsta nýja leiðin, sem áætlað er að
fara, er sérskipulagt B.Sc. nám fyrir
hjúkrunarfræðinga, sem brautskráðir hafa
verið frá Hjúkrunarskóla íslands. Þar sjá
íslenskir hjúkrunarfræðingar fýrir end-
ann á áralangri baráttu, og ber að fagna
því að námsbraut í hjúkrunfræði fái nú
loks svigrúm til að sinna þessu brýna
verkefni. Þegar er hafist handa við að
varða þennan veg. Það starf er í góðum
höndum og tilhlökkunarefni að fylgjast
með framvindunni. Eðlilegt má telja að
af hálfu háskólans verði lögð megin-
áhersla á þennan þátt næstu mánuðina.
A sautján starfsárum Nýja hjúkrunar-
skólans voru brautskráðir margir nem-
endur með sérnám í fjölmörgum grein-
um. Þetta sémám miðaðist nær eingöngu
við hjúkrunarfræðinga úr Hjúkrunar-
skóla Islands. Námið var fjölbreytt, þró-
aðist mikið á tímabilinu og bætti úr
brýnni þörf. Það virtist svara kröfum tím-
ans. Hluti hvers sémáms var í raun
gmnnnám, undirstaða fyrir hina eigin-
legu sérgrein. I síðasta sémámi, skurð-
og svæfmgahjúkrun, vom grunngreinar
teknar með hjúkmnarfræðinemum í Há-
skóla íslands, enda þótt Nýi hjúkmnar-
skólinn tilheyrði hinu svokallaða
framhaldsskólastigi. Nemendur em því
brautskráðir með ákveðnar háskólaein-
ingar og er þetta hugmynd sem hafa má í
huga við skipulag náms í framtíðinni.
Nú em liðin þrettán ár síðan fyrsti hóp-
ur hjúkmnarfræðinga var brautskráður
frá Háskóla Islands. B.Sc. hjúkmnar-
fræðingar em nú rúmlega 400, af þeim
hópi hafa um 30 lokið M.Sc. námi erlend-
is, einn lokið doktorsgráðu í næringar-
fræði og fjórir vinna að sömu gráðu í
hjúkmnarfræði. Heldur lítið hefúr staðið
B.Sc. hjúkmnarfræðingum til boða hér-
lendis hvað varðar viðbótarmenntun, og
ríkir mikill áhugi meðal þeirra á að úr því
verði bætt.
Islenskir hjúkmnarfræðingar úr báð-
um félögum hjúkmnarfræðinga hafa sótt
sér viðbótamám eftir ýmsum leiðum á
undanfömum ámm, t.d. í Kennarahá-
skóla Islands, uppeldis- og kennslufræði
í Háskóla Islands og víða erlendis. Þess-
ar leiðir verða að sjálfsögðu notaðar
áfram.
Hópur íslenskra hjúkmnarfræðinga er
menntunarlega margskiptur og menntun-
armálin hafa oft verið ágreiningsefni á
undanfömum ámm. Margs ber því að
gæta við skipulagningu viðbótarmennt-
unar, en ljóst er að menn verða seint á
eitt sáttir og ákvarðanir í menntunarmál-
um fá ekki leyst þann vanda.
Ég hef nú gegnt 50% lektorsstöðu í
námsbraut í hjúkranarfræði í 3 mánuði.
Þessum tíma hef ég varið til upplýsinga-
öflunar og átt í því sambandi góða sam-
vinnu við fjölda aðila. Á fundum og í
viðtölum hef ég hlustað á fjölmarga
hjúkmnarfræðinga lýsa afstöðu sinni til
viðbótarmenntunar. Eftirfarandi punktar
hafa verið áberandi í máli þeirra:
* Við viljum metnaðarfulla mennta-
stefnu sem stendur vel undir nafni,
* sem fæsta “botnlanga” á menntaveg-
inum; allt nám skal skilgreint vel fyr-
irfram m.t.t. mats, eininga og skóla-
stigs,
* ekki verði flanað að neinu, skyndi-
lausnum þrýstihópa hafnað en heildar-
stefna mótuð og henni fylgt,
* enda þótt félög hjúkmnarfræðinga
ráði ekki verkefnavali, skal hafa við
þau nána samvinnu,
* kanna ber hug hjúkmnarfræðinga til
mikilvægis mismunandi sérgreina,
* stefnt skal að því að námið verði fjöl-
breytt og sveigjanlegt, svo að sem
flestir eigi þess kost að bæta ein-
hverju við sig.
Á næstu mánuðum verður unnið að
stefnumótun og síðan að námsskrárgerð.
Reynt verður að vanda þá vinnu, þannig
að þegar að framkvæmd kemur verði
unnt að starfa samkvæmt langtímaáætl-
un. Þetta verður verk margra og ég tel
það forréttindi að fá að vera með í þeim
hópi.
Ragnheiður Haraldsdóttir lauk B.Sc.
prófi frá Námsbraut í hjúkmnarfræði
1977. M.Sc. í hjúkmn frá University of
Wisconsin-Madison 1984. Hún hefur
starfað á gjörgæslu- og hjartadeildum,
við stundakennslu m.a. í H.í. og NHS,
sem hjúkrunarfræðslustjóri og vara-
sviðsstjóri á almennu hjúkmnarsviði
Landspítala. Nú starfar hún sem lektor
við H.I. þar sem hún sér um skipulag á
viðbótar-og endurmenntun fyrir hjúkr-
unarfræðinga.
☆
22
Tímarit Fhh