Kristilegt skólablað - 01.09.1959, Side 30

SÉRA MAGNÚS RUNÓLFSSON
Mu
'> L A •
icin ocj uantruin
Magnús
Runúlfsson
Það er gömul saga, að vantrúin ræðst á Biblí-
una.
Biblían er trúarbók vor, sem kristnir viljum
vera. Hún fræðir oss um Guð og vilja hans. Hún
veitir oss huggun og styrk. Hún hvetur oss til
athafna.
Vantrúin ræðst á Biblíuna og segir: Hún er
ekki vísindaleg. Það er vísindalega sannað, að
enginn Guð sé til. — En vér vitum, að þetta er
rangt. Það getur enginn sannað, að Guð sé ekki til.
Biblían segir: „Himnarnir segja frá dýrð Guðs
og festingin kunngjörir handaverk hans.“ Sálm.
19,2. „Heimskinginn segir í hjarta sínu: Enginn
Guð,“ Sálm. 14, 1.
Vantrúin segir, að sköpunarsagan í Biblíunni
sé í ósamræmi við vísindin. T. d. sé það rangt, að
Guð hafi skapað heiminn og gjört það á 6 dög-
um. Auk þess sé sagan heimskuleg, af því að Bibl-
ían segi, að ljósið sé skapað fyrsta daginn, en sól-
in ekki fyrr en fjórða daginn. Enn fremur segi
hún, að jurtir séu farnar að spretta á jörðinni,
áður en sólin kemur til sögunnar. Þá sé það og
rangt, að Guð hafi skapað jurtir og dýr hvert eftir
sinni tegund, en vitað sé, að hvort tveggja hafi
þróazt hvað fram af öðru á óralöngum tíma; það
hafi vísindin sannað. Þess vegna sé ekkert mark
takandi á Biblíunni.
Hins vegar verður ekki hjá því komizt, að saga
lífsins á jörðinni er rakin i sömu röð í Biblíunni
og í náttúrufræðinni. Biblían er engin náttúru-
fræði, allra sízt náttúrufræði með aðferðum og
orðfæri nútímans. Hún flokkar t. d. jurtir og dýr
öðruvisi. Hún nefnir ekki einu sinni allt. — Ég
glaptist einu sinni á þessu og hélt, að sköpunar-
sagan nefndi ekki stjörnurnar (sjá Krl. skólablað
1951). Biblian er alls ekki skyldug til að segja frá
öllu á sama hátt og vísindin.
Auk þess hafa vísindin oft farið villt. T. d.
kenndi Aristóteles, hinn mikli og frægi vísinda-
maður fornaldar, að tennur væru færri í konum
en körlum, og að fuglar nokkrir (rauðhálsar)
breyttust í aðra tegund (rauðstéli) á haustin.
Svona fjarstæður finnast ekki í Biblíunni.
Taktu Biblíuna og athugaðu, hvað hún segir
um himingeiminn, dýrin, jurtirnar o. s. frv. Hún
segir rétt frá. Hvin fer ekki með fáránlega hluti —
en það hafa svokölluð vísindi gert stundum.
Biblían segir: „1 upphafi skapaði Guð himin
og jörð.“ — Þetta hefur e. t. v. aðeins tekið augna-
blik. „Hann talaði, og það varð. Hann bauð, og
þá stóð það þar,“ Sálm. 33. 8. Nú á dögum er til
sú hugmynd og er rökstudd, að heimurinn hafi
myndazt við mikla kjarnasprengingu, í einu vet-
fangi (sjá bókina „Vísindi nútímans", bls. 49);
er þá talið, að sú sprenging hafi tekið „svo sem
klukkutíma". En þetta er ekki eina skýringin, sem
komið gæti til greina hjá vísindamönnum. Þeir um
það. Ef til vill ráða þeir þessa gátu að lokum. Enn
sem komið er hefur þekking þeirra ekki farið fram
úr trúnni (þ. e. Biblíutrúnni) í þessu efni.
Biblían lýsir sköpuninni eins og sex daga verki.
En eigi er þörf að skilja hana bókstaflega. Hún
nefnir að vísu venjulega daga (smbr. 14. versið í
frásögunni). En sé litið á söguna sem spámann-
lega lýsingu, þá er ekki þörf að halda, að Guð
hafi látið allt þetta gerast á 6 dögum. Hiin segir
mér: Guð hefur skapað þig og alla hluti. Allt er
i hendi hans, bæði dautt og lifandi.
28
KRISTILEGT SKÓLABLAÐ