Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis - 01.01.1984, Side 52

56
TlÐINDI
Astrid Skarpaas, sem var hjúkrunarkona og sannur kristni-
boði, bæði heima og úti á meðal heiðingjanna, eins og Bjarni
Eyjólfsson kemst að orði um hana. Hún er mörgum Islend-
ingum að góðu einu kunn því hún veitti Elli- og dvalarheim-
ilinu Hrafnistu í Reykjavík forstöðu um margra ára skeið.
Þau hjón komu heim til íslands í hvíldarleyfi 1946, en fóru
aftur og þá til Hong Kong árið 1948. Sr. Jóhann kenndi þá
guðfræði við prestaskóla þar. Fjölskyldan kom alkomin heim
til íslands árið 1952. Börn þeirra voru tvö, þau Gunnhildur og
Hannes.
Eftir heimkomuna tók sr. Jóhann að sér að vera þjóðgarðs-
vörður og prestur á Þingvöllum og síðar prófessor við guð-
fræðideild Háskóla íslands.
Knstmboðsstarf í Eþíópíu.
,,Árið 1946 héldu tveir ungir Reykvíkingar, þeir Benedikt
Jasonarson og Felix Ólafsson, til Óslóar. Þeir höfðu fengið
inngöngu í Kristniboðsskólann á Fjellhaug þar í borg og áttu
fyrir höndum 6 ára nám. Þá stefndi hugurinn til kristniboðs í
Kína, þar sem íslenzkir kristniboðar höfðu starfað samtals um
aldarfjórðungs skeið.
Meðan þeir félagar dvöldust við námið var mikil breyting á
horfum. Kína lokaðist og í lok náms þeirra var augljóst, að
leið þeirra myndi ekki liggja til Kína, að minnsta kosti ekki
fyrst um sinn. Var þá farið að athuga hvar hentugast mundi
að hefja starf úti á starfssvæðum kristniboðsfélaga þeirra, sem
íslenzkir kristniboðstrúar höfðu haft samvinnu við um
kristniboð í Kína. Bent var á ýmsa staði, svo sem Hong Kong,
Japan, Formósu, Tanzaníu og Eþíópíu. I síðastnefnda land-
inu var bent á lítinn þjóðflokk, Konsómenn, sem enginn vissi í
raun og veru hve fjölmennur væri. Strax er á það verkefni var
bent, kom ýmislegt í ljós, sem vakti athygli og benti eindregið
til þess, að þar væri verkefni öllum hinum fremur við hæfi ísl.
kristniboðs. Sama ár og kristniboðsnemarnir útskrifuðust,
ákvað stjórn Kristniboðssambandsins að kalla saman auka-