Helgarpósturinn - 18.12.1986, Blaðsíða 17

Hefuröu einhvern tímann gluggad í
Æviskrár samtíðarmanna meö tilliti til
þess hvaöa landskunna einstaklinga er
þar ekki aö finna? Paö geröum viö.
ínýjasta yfirlitsriti um íslenska samtídarmenn er ekki minnst á Jón Baldvin Hannibalsson,
Halldóru Eldjárn, Rolf Johansen, Ingólf Gudbrandsson, Ómar Ragnarsson, Bessa
Bjarnason, Garðar Cortes, Leif Þórarinsson, Árna Gunnarsson, Harald Ólafsson, Gunnar G.
Schram, Völu Thoroddsen, Katrínu Fjeldsted, og fleiri og fleiri...
Þeir Ingólfur Guðbrandsson og Kristján Jóhannsson eru ýmsu vanir, en fyrr má nú Garðar Cortes, óperustjóri og söngvari.
rota... Hvers á hann að gjalda?
Frú Vala Thoroddsen. Á hana er ekki Rolf Johansen fær ekki að vera með.
minnst nema sem eiginkonu og móður.
sterkt að, því Helena Eyjólfsdóltir,
söngkona, fær ekki eina línu í bók-
inni góðu. Ekki heldur Ingimar
Eydal, sem þó er talinn með innan-
stokksmunum í Sjallanum.
Hvað með annars konar lista-
menn — þá sem ekki nota radd-
böndin? Ja, Inga Huld Hákonardótt-
ir er rithöfundur, en hún er ekki tal-
in með. Kannski er það líka tilætlun-
arsemi að búast við því að finna
þarna Ólöfu Eldjárn, þýðanda og
bóksölustjóra í Háskólanum.
Jón Reykdal notar pensla og
grafíktækni og kennir meira að
segja þessa kúnst á milli þess sem
hann skapar sjálfur listaverk. Hann
fær samt ekki að vera í ritinu.
FJÖLMIÐLAFLÓN
Mörgum finnst listamönnum
hampað óeðlilega, þó framangreind
upptalning ætti að setja örlítið strik
í þann reikning. Það sama er oft sagt
um fjölmiðlafólk, sem sumu fólki
finnst vaða alltof mikið uppi. Athug-
um hvað hægt er að finna af því í rit-
inu um íslenska samtíðarmenn.
Enginn Páll Heiðar Jónsson. Það
er ljóst. Heldur engin Áslaug Ragn-
ars — þótt hún vinni á Mogganum
og hafi þar að auki gefið út skáld-
sögur.
Þar með á Alþýðublaðsmaðurinn
Arni Gunnarsson auðvitað litla
möguleika, jafnvel þó svo hann rit-
stýri fjórblöðungnum aleinn og
sjálfur. Það er kannski til of mikils
mælst að ætlast til að finna nokkrar
línur um hina alræmdu Helgar-
póstsritstjóra, IngólfMargeirsson og
Halldór Halldórsson. Samt státa
þeir af ýmsu öðru í ofanálag, svo
sem nokkrum bókum, sem sumar
slógu öll sölumet. Þeir verða greini-
lega að puða lengur til þess að kom-
ast á spjöld sögunnar, eins og þau
birtast í Æviskrám samtíðarmanna.
Anna Bjarnadóttir, margreyndur
blaðamaður sem nú sinnir m.a.
ncytendamálum hjáDK fannst ekki.
Heldur ekki kynsystir hennar,
Ragnheiður Ásta Pétursdóttir, sem
talað hefur til landsmanna allra um
áratugaskeið í gegnum óteljandi út-
varpstæki. Eiginmaður hennar er
þó í bókinni, svo hennar er getið
sem maka! Pabbi Ragnheiðar Ástu
er þar að auki í viðaukanum. Sko
til...
Önnur þekkt rödd kemst heldur
ekki á blað. Enginn Ævar Kjartans-
son? Á maður að trúa þessu? Samt
hefur hann sungið inn á plötu með
Stuðmanni og er ættaður frá Gríms-
stöðum á Fjöllum. Það er greinilega
engin óbrigðul formúla til.
Talandi um fjölmiðlamenn, þá
getur fólk sparað sér leit að þeim
Ossuri Skarphéðinssyni og Ög-
mundi Jónassyni. Þeir eru nú líka svo
svakalega vinstrisinnaðir.
Ekki hefur Sonja Diego verið
orðuð við stjórnmálastefnur svo í
hámæli sé, en samt er hennar að
engu getið í umræddu uppflettiriti
— þrátt fyrir aðdáunarverða mála-
kunnáttu og skemmtilegt eftirnafn.
Sigrán Davíðsdóttir skrifaði um
langt skeið matarpistla í Morgun-
blaðið. Hún hefur líka gefið út mat-
reiðslubækur og til hennar er gjarn-
an leitað, þegar fjallað er um matar-
gerð. Höfundar ritsins um samtíðar-
menn gera sér þó engan mat úr Sig-
rúnu. Og ekki er Sigmars B. Hauks-
sonar getið heldur.
MENNTASNOBB OG
FRÆGAR EIGINKONUR
Ætli tengsl við Háskóla Islands
tryggi að viðkomandi sé að finna í
bókinni? Ekki virðist það vera.
Helgu Kress má að minnsta kosti
hvergi sjá þarna, þrátt fyrir kenn-
arastörf við menntasetrið um árabil.
En Páll Skúlason, sem er bæði pró-
fessor og doktor í heimspeki? Það
munaði líka litlu að hann yrði rektor
skólans, þegar síðast var skipt um á
þeim stó|! Dugar ekki til.
Jón Bragi Bjarnason varð næst-
um öruggur krataþingmaður um
daginn. Hann kennir við Háskólann
og er þar að auki doktor, en því mið-
ur... Ekkert pláss.
Það er ekki einu sinni nóg að vera
prófessor eða kennari við Háskóla
Islands og þingmaður í ofanálag.
Þeir Haraldur Ölafsson og Gunnar
G. Schram eru alla vega úti í kuldan-
um — svo mikið er víst.
Haldi einhver að um sé að ræða
mismunun gagnvart æðsta mennta-
setri landsins, er það auðvitað mesti
misskilningur. Skólastjóri hins
merka skóla, Kvennaskólans í
Reykjavík, heitir Aðalsteinn Eiríks-
son og er sonur fyrrum prófasts og
þjóðgarðsvarðar á Þingvöllum,
hvorki meira né minna. Ekki orð um
hann.
Og talandi um vígða menn og
vandamenn þeirra, þá er hvergi
minnst á frú Sólveigu Ásgeirsdóttur,
sem gift er biskupnum yfir íslandi.
Frú Vala Ásgeirsdóttir Thoroddsen
er líka eingöngu kona mannsins
síns heitins og móðir sonar síns.
Greinilega of mikil samtíðarfcona til
að teljast einstaklingur.
Stjórnendur innan ríkisbáknsins
eru þó sumir á sama bás og ýmsar
merkiskonur. Þeirra er ekki getið í
uppsláttarritinu — og það þótt þeir
séu karlkyns. Sjáið bara Kjartan
Lárusson forstjóra Ferðaskrifstofu
ríkisins og Pétur Einarsson, flugum-
ferðarstjóra. Kannski næst, strák-
ar...
Það dugar stundum ekki heldur
að vera með læknispróf upp á vas-
ann, sbr. Halldór Hansen (yngri)
barnalækni ogKatrínu Fjeldsted. Þó
er Katrín borgarfulltrúi og sjálf-
stæðiskona, gift lækni og leikrita-
skáldi — sem ekki kemst heldur á
blað.
KVENNA-HVAÐ?
Kvennalistaþingmennirnir kom-
ust allir inn í viðauka þriðja bindis.
IngibjörgSólrán Gísladóttir var hins
vegar í Kvennaframboðinu og er
ekki talin með. Heldur ekki Inga
Jóna Þórðardóttir, sem lengi hefur
verið framarlega í Sjálfstæðis-
flokknum og situr nú til hægri
handar menntamálaráðherra. Mað-
ur Ingu Jónu, Geir Haarde, er líka
aðstoðarráðherra og langtímasjálf-
stæðismaður. En... Og ekki heldur
Kjartan Gunnarsson, framkvæmda-
stjóri títtnefnds flokks. Að hugsa
sér!
Getur þetta verið pólitískt? Eða
kvennapólitískt? Jafnréttissinnaðar
sjálfstæðiskonur eins og Esther
Guðmundsdóttur og Björgu Einars-
dóttur er a.m.k. erfitt að finna, þó
vandlega sé leitað. Samt er önnur
þeirra fráfarandi formaður Kven-
réttindafélagsins og þjóðfélagsfræð-
ingur, en hin er höfundur fjölmargra
rita, m.a. um líf og starf íslenskra
kvenna.
Kvenfólk á öndverðum pólitísk-
um meiði við þær framantöldu, svo
sem Kristínu A. Ólafsdóttur og Guð-
ránu Ágústsdóttur er heldur ekki að
finna í „samtíðarmönnunum". Krist-
ín er kannski nýtilkomin í stjórn-
málaheiminum, en hún er einnig
vel þekkt leik- og söngkona. Póli-
tískur aldur gagnar þar að auki alls
ekki alltaf, svo sem dæmi Sigurðar
E. Guðmundssonar, alþýðuflokks-
manns, sýnir og sannar.
Reyndar er hvorki hægt að sanna
eitt né annað varðandi það hverjir
eru skráðir í Æviskrár samtíðar-
manna, enda lýðum ljóst að annar-
legar hvatir lágu alls ekki að baki úr-
takinu. Það er miklu fremur tilvilj-
unum háð, hvaða einstaklinga er
þar að finna. Ef hærra hlutfall þeirra
sem fengu send eyðublöð, hefði
svarað um hæl, liti bókin eflaust
öðruvísi út. Sumt merkisfólk fékk
eflaust engin eyðublöð, aðrir
gleymdu eða nenntu ekki að útfylla
blöðin og enn aðrir voru því
kannski mótfallnir að láta persónu-
legar upplýsingar um sig birtast á
prenti. Lögfræðingur nokkur mun
m.a.s. hafa hótað umsjónarmanni
ritsins lögsókn fyrir persónunjósnir.
Og svo er bara öllu slegið upp í
kæruleysi og gantast með þetta í
Helgarpóstinum. Örugglega vegna
þess að ritstjórarnir komust ekki á
blað...
HELGARPÓSTURINN 17