Helgarpósturinn - 15.10.1987, Blaðsíða 33

Þjóðleikhússins kiappa fyrir sér —
meira að segja fullt hús: „Það kom
nú reyndar ekki til af góðu!“ segir
hann þegar þessi saga er borin
undir hann. „Ég hafði verið að
stilla flygilinn þar fyrir Martin
Berkovsky og þar sem hann er
handsterkur maður er áslátturinn
hjá honum fastur. Við höfðum
verið þarna heilan dag, hann
spilaði, ég stillti, hann spilaði og
ég stillti því flygillinn afstilitist
eftir nokkur lög. Martin bað mig
að vera á bak við þegar tónleik-
arnir byrjuðu ef eitthvað brygði út
af. Spurði hvort ég væri til í að
stilla flygilinn eftir fyrsta lagið, þar
sem hann vissi að áslátturinn var
kröftugur í því. Mér leist ekkert
mjög vel á að fara inn á sviðið,
flygillinn baðaður sviðsljósum og
húsið fullt. Sem betur fer varð
ekkert af því að ég þyrfti að fara á
sviðið fyrr en í hléinu. Ég beið á
bak við þar til ég sá að næstum
allir leikhúsgestir voru farnir fram.
Fór þá á sviðið og byrjaði að stilla.
Svo heyrði ég fyrstu hringingu.
Lét sem ekkert væri og hélt
áfram. Svo kom önnur hringing.
Loks sú þriðja og ég leit fram í
salinn. Var hann þá ekki orðinn
troðfullur af fólki aftur! Ég varð
auðvitað að ljúka mínu verki,
enda hafði mér verið sagt að taka
þann tíma sem þyrfti. Stóð svo
upp og byrjaði að ganga af
sviðinu. Dynur þá ekki við lófa-
tak!!! Ég vissi nú ekki alveg
hvernig ég átti að vera eða hvað
ég ætti að gera. Ætlaði mér jafn-
vel að hneigja mig djúpt eða taka
lagið fyrir fólkið en ákvað svo að
hverfa á braut hið snarasta!!!"
SÍMALÍNUSYSTEMIÐ
Við snúum okkur aftur að
píanóunum og Sigurður er spurð-
ur hvað helst þurfi að varast í
sambandi við þau: „Það verður að
gæta þess að píanó standi ekki
þar sem sólin skín á það á daginn.
Þá hitnar það og kólnar svo
aftur á kvöldin. Þetta er gamla
símalínusystemið, strengirnir
strekkjast í kulda og slaknar á
þeim í hita. Raki er líka mjög
slæmur fyrir þessi hljóðfæri og
það þarf líka að varast að stilla
píanóum þar sem mikill trekkur
er, til dæmis nálægt útihurðum. Ef
píanó eru flutt milli húsa þarf að
gefa þeim ákveðinn tíma til að
venjast breytingum á nýja staðn-
um, hita og raka. Hálfur mánuður
er ágætur tími til að hljóðfærið
aðlagist."
Sigurður segist alls ófeiminn við
að arka inn á heimili fólks sem
hann hefur aldrei séð: „Ég var
svolítið feiminn við þetta fyrst, en
feimnin er alveg farin. Maður
kynnist mörgum í þessu starfi. Jú,
það þarf helst að vera næði
meðan ég er að stilla," segir hann
aðspurður og nefnir að það sé
ekki efst á vinsældalista hans
þegar farið er að ryksuga í kring-
um hann meðan hann er að stilla!
Erfiðustu píanóstillingu sem hann
hefur lent í segir hann hafa verið
á torgi innan í stórri verslunarmið-
stöð í Gautaborg: „Það voru
tuttugu sjónvarpstæki í gangi allan
daginn og glymjandi auglýsingar í
þeim öllum," segir hann. „Ég var
beðinn að stilla píanó fyrir tón-
leika sem þar átti að halda í
hádegi og útvarpa. Sjónvarpstækin
voru öll staðsett á vegg fyrir
framan herbergið sem píanóið var
í og þrátt fyrir dauðaleit gat
hvorki ég né nokkur annar fundið
út hvar ætti að slökkva á þeim.
Það var ekki um annað að ræða
en að stilla píanóið í þessum
látum. Eftir tveggja klukkustunda
vinnu og gífurlega einbeitingu og
ég á síðasta tóni gengur inn
maður, horfir á píanóið, horfir á
sjónvarpsskermana og spyr: „Fer
þetta ekki svolítið illa saman?" Ég
hélt það nú. Náunginn beygði sig
bak við píanóið og tók tækin úr
sambandi!!! Ég þorði nú ekki að
vera viðstaddur þessa tónleika en
freistaðist aftur á móti til að
kveikja á útvarpinu í bílnum á
heimleiðinni. Heyrði sem betur fer
jengan falskan tón!“ Hann segir
fleiri skemmtilegar sögur, meðal
annars af ágætum tónelskum ketti
sem hann hitti: „Mér var lífsins
ómögulegt að stilla píanóið fyrir
kettinum, sem hafði hreiðrað um
sig í hægindastól til að hlusta á
tónlist. Hann kannaðist aftur á
móti ekkert við þá tóna sem
bárust frá píanóinu og gerði sitt
ýtrasta til að hjálpa mér. Kíkti
ofan í píanóið, gekk á hljómborð-
inu og tók lagið, þangað til ég
gafst upp og bar hann niður til
húsráðanda. Það liðu nokkrar
sekúndur. Þá var kisi kominn, stóð
á afturfótunum við hliðina á mér
og leit á verkið með miklum
áhuga. Ég fór niður að verkinu
loknu og þegar húsráðandi spurði
hvort ég væri búinn svaraði ég:
„Nei. Ég gerði ekkert. Kisa er
búin!" Hins vegar hef ég aldrei
lent í því sem kunningi minn í
Svíþjóð lenti í. Hann kom í hús
þar sem varðhundur var. Frúin í
húsinu sagðist þurfa að fara út og
væri ekki væntanleg aftur fyrr en
um kvöldið. Hann skyldi bara
stilla píanóið og læsa svo á eftir
sér. Kunninginn lauk verkinu en
þegar hann ætlaði út reis varð-
hundurinn upp og sýndi tenn-
urnar. Vinurinn varð að gjöra svo
vel að sitja við píanóið þangað til
frúin kom heim um kvöldið!"
Hann segist telja ástæðu þess að
svona lítið beri á píanóstillurum
þá að það fari svo lítið fyrir
starfi þeirra. „Það finnst öllum
eðlilegt að fara á píanókonsert.
Þar eru flygill og píanóleikari.
Hins vegar hugsa fáir út í hvað
góð píanóstilling er stór hluti af
góðum konsert." Hvort starfið sé
það vel launað að það sé auðvelt
að lifa af því svarar hann neitandi
en bætir líka við með glott á vör:
„En ég er lifandi!“ Og hvort hann
setjist aldrei við píanóið að
afloknum vinnudegi og spili eins
og eitt djasslag svarar hann að
bragði: „Aldrei!"
Allt í
eróbikk - líkamsrækt -
fimleika - jazzballett
arena
PÓSTSENDUM
SPOHTVOHUH
SPORTVORUVERSUUN
INGOLFS
ÓSKARSSONAR
Klapparstíg 40.
Á HORNI kLAPPARSTÍGS
06 GRETTISGÖTU
S:11783
Heildsölubirgðir:
S. 10330

SAFIR1300
Fallegur fjölskyldubíll
á mjög góðu verði
eða aðeins kr. 214 þús.
m/ryðvörn.
Opið laugardaga 10—16
Beinn sími söludeildar: 31236
m
<83
BIFREHDAR & LANDBUNAÐARVELAR
Suðurlandsbraut 14 107 Reykjavík, sími 38600 10 línur
HELGARPÓSTURINN 33