Helgarpósturinn - 12.11.1987, Blaðsíða 24

Akureyringar hafa nýlega opnaö
Gluggann sinn út á við í myndlistar-
málum en erfiðlega hefur gengið í
gegnum tiðina að halda úti mynd-
listarsal í höfuðstað norðlendinga.
Gluggi þessi er staðsettur í háu húsi,
þar sem áður var galleríið Háhóll,
nema hvað eitthvað er Glugginn
skör neðar í húsinu. Á laugardaginn
kemur opna þar sýningu Hafsteinn
Austmann og Kristinn G. Harðar-
son, sem er HP að góðu kunnur,
enda útlitsteiknari hér i eina tíð. Þeg-
ar menn hafa barið myndirnar aug-
um fara þeir í Samkomuhúsið
nyrðra og sjá Lokaæfingu hjá LA,
ágæta sýningu, enda hafa þau um-
mæli leikhússtjórans sést á prenti,
að höfundur verksins, Svava Jak-
obsdóttir, hafi laumað því að sér að
þetta væri besta uppfærslan á verk-
inu sem hún hefði séð.
Myndlistarsýningar sem sérstak-
lega eru ætlaðar börnum eru fátíðar,
reyndar vafamál hvort nokkur slík
hefur verið haldin fyrr. Sú sem ætlar
að ríða á vaðið er Ragnheiður
Gestsdóttir en hún er kunn af
myndskreytingum sínum við barna-
bækur. Sýningin, sem er í Hafnar-
galleríi, verður opnuð í dag og er
fólki ráðlagt að koma með börnum
sínum svo hægt verði að hafa hemil
á athafnaþrá þeirra innan um lista-
verkin.
Sinfónían er ómissandi þáttur í lifi
margra, jafnvel þó sumir segi að
menn fari bara á tónleika þar til að
sýna sig og sjá aðra, sem er auðvitað
mesta vitleysa. í kvöld, fimmtudags-
kvöld, verða 4. áskriftartónleikar
sveitarinnar og kennir þar forvitni-
legra grasa. Stjórnandi verður Frank
Shipway en hann stjórnaði einnig 1.
áskriftartónleikunum og kemur til
með að stjórna næstu tvennum líka.
Það sem mesta forvitni vekur er þó
að í fyrsta sinn mun Guðni Franzson
klarinettleikari leika einleik með
hljómsveitinni. Hann ætlar að spila
klarinettkonsert nr. 2 eftir Weber.
Þetta verður mjög skemmtilegt, því
Guöni er skemmtilegur maður og
mikið fínn klarinettspilari.
í kvöld, fimmtudagskvöld, ættu
atlir unnendur spennumynda,
breskra og framúrskarandi þ.e., að
setjast sem fastast fyrir framan imb-
ann kl. 22.35 og horfa á Stöð 2. Þá
verður nefnitega sýnd myndin Til
varnar krúnunni (Defence of the
Realm) sem reyndar var sýnd í Regn-
boganum fyrir ekki svo ýkja löngu. Á
láugardagskvöldið kemur siðan eitt
það versta af öllu vondu og hallæris-
legasta af öllu hallærislegu, íslenski
listinn, á skjáinn. Styrkt af Sól hf. en
dugar engan veginn til.
Handboltamennirnir okkar erlend-
is, sem eru nokkuð margir, standa
sig mjög vel eftir þvi sem blöð og út-
varp segja. Ekki er hægt að segja það
sama um fótboltamennina, þeir sem
ekki eru meiddir eru á bekknum og
þeir sem ekki eru á bekknum eru í
stríði við þjálfarann eða bara ein-
hvern sem er til í tuskið. Á meðan á
þessu öllu gengur erú heimakærir
handboltamenn á fullu og standa sig
líka vel, í það minnsta er Ijóst að fólk-
ið sem áður var á skemmtistöðum
hefurfærtsig yfir í handboltann. Um
helgina ferfram heil umferð í 1. deild
karla, Víkingarnir þurfa að fara til
Akureyrar sem getur ekki verið til-
breyting frá Dönum því Akureyri er
danskasti bær á landinu. Aðrir leikir
eru Stjarnan — Fram, KR — KA, FH
— Valur, stórleikur, og ÍR — UBK.
í kvöld á rás 1 les Jón Júliusson
kafla úr bókinni Knut Hamsun geng-
ur á fund Hitlers. Bókin er eftir
danska rithöfundinn Thorkild
Hansen og fjallar um uppgjör Norð-
manna viö þetta fræga skáld, en eins
og kunnugt er þótti hann vilhallur
nasismanum, sem þótti ekki fínn
pappír í Noregi eftir stríðið þó annað
væri upp á teningnum þegar Þjóð-
verjarnir deildu þar og drottnuðu á
meðan þeir héldu landinu her-
numdu. Kaflinn sem lesinn veröur
fjallar um orðaskipti Hamsuns og
Hitlers og segir frá hvernig Hamsun
mótmælti framferði Þjóðverja í
Noregi. En það er líklegast alveg
sama hvernig menn reyna að sanna
og sýna fram á að Hamsun hafi ekki
verið jáfnhandgenginn þýskum og
sagt hefur verið, sagna hefur kveðið
upp sinn dóm og honum verður
tæplega breytt.
Nú fer hver að verða síðastur að
sjá Föðurinn eftir þann fræga mann
August Strindberg, i uppfærslu
Leikfélags Reykjavíkur. Á þeim bæ
hafa menn auglýst næstsíðustu sýn-
ingu á laugardagskvöldið. Strind-
berg var auðvitað mikið skáld og
skrifaði þessi fínu verk en sennilega
er hann svo frægur sjálfur, svona
prívat, að hann skyggir á þau. Sig-
urður Karlsson fer meö aðalhlut-
verkið í Föðurnum og hann fer
sömuleiðis með eitt stærsta hlut-
verkið í Degi vonar eftir Birgi Sig-
urðsson, leikriti sem gengur og
gengur. Reyndar er fullt annað að sjá
í leikhúsum borgarinnar, má þar
nefna sýningu Eih-leikhússins á
Sögu úr dýragarðinum, sem fer fram
i Djúpinu, það eru að renna út mögu-
leikarnir á að sjá Yermu eftir García
Lorca í Þjóðleikhúsinu, aðeins þrjár
sýningar eftir. Það þýðir hins vegar
minna að ætla að drífa sig á Bíla-
verkstæði Badda á Litla-sviðinu,
það er uppselt fram í miðjan des-
ember.
Meira um myndlist en ekki fyrir
Reykvíkinga heldur fyrir allan al-
menning á Neskaupstað og gjörvöll-
um Austfjörðum. Þorlákur Kristins-
son, líka stundum kallaður Tolli, ætl-
ar að sýna heimamönnum verk sín í
safnaðarheimilinu á staðnum í viku,
frá 15,—22. nóv.
Nokkrar athyglisverðar sýningar
eru í gangi um þessar mundir í borg-
arinnar virðulegu listsýningarsölum.
Má þar m.a. nefna að Margrét Auð-
uns sýnir í Gallerí Svörtu á hvítu, Jó-
hanna Kristín Yngvadóttir í Gallerí
Borg, Guðjón Ketilsson í FÍM-saln-
um v/Garðastræti og er þá fátt eitt
nefnt af því sem prýðir sali. Ef menn
vilja ekki lokast inni geta þeir alltjent
fariö í göngutúr um Grjótaþorpið
eða Breiðholtið í vetrarhúminu.
Eftir óumdeilanlega ládeyðu að
undanförnu hafa kvikmyndahúsin
bætt nokkuð úrvalið hjá sér, nú er t.d.
hægt að fara og sjá góða stríðs-
mynd, ekki þá bestu sem gerð hefur
verið eins og reynt er að halda fram,
Full Metal Jacket í Bíóhöllinni.
Woody Allen er enn í Regnboganum
Fólk þreytt á
þriggja
mínútna smálögum
Spjallaö viö Hjálmar H. Ragnarsson tónskáld
Nýveriö tók til starfa á vegum Is-
lenska útvarpsfélagsins ný útvarps-
rás. Enn ein, myndu kannski ein-
hverjir segja, en þessi á nú samt ad
veröa eitthvaö ödruvtsi en þær
poppstödvar sem fyrir eru. Stödin
hefur hlotid nafniö Ljósvakinn og
einn þeirra sem hafa þar haft hönd
í bagga er Hjálmar H. Ragnarsson
tónskáld. Hann er hér í stuttu spjalli
um þessa útvarpsstöö, hlutverk
hans þar og fleira því tengt.
Hjálmar, hvaöa hlutverk hefur þú
meö höndum á þessari stöö?
„Ég er ráðgjafi um klassíska tón-
list á meðan verið er að hrinda stöð-
inni af stað. Ég er ekki umsjónar-
maður eins og fram hefur komið,
það er misskilningur, það er ágætt
ef það kemst til skila. Ég er þeim til
aðstoðar meðan verið er að hrinda
þessu í framkvæmd."
Hvað þýðir það, velurðu tónlist-
ina?
„Nei, ég sé um innkaup á efni,
plötum, og svo er ég með í ráðum
um hvernig á að standa að einstök-
um dagskrárliðum, upptökum af
hljómleikum og slíku og sérstökum
þáttum sem verða með klassískri
músík, og ég mun hafa hönd í bagga
með t.d. að finna fólk til að vinna að
þessum þáttum. Við erum einmitt
að vinna að því að finna þetta fólk
núna.“
Segðu mér annað, það er alltaf
verið að tala um léttklassíska tón-
list, hvað er þetta fyrirbrigði eigin-
lega?
„Já — þetta er kannski það sem
fremur mætti kalla þekkt klassísk
tónlist. Þetta er tónlist sem fólk
þekkir fremur en þessa klassísku
tónlist — sem reyndar er óskaplega
mikið til af — sem er fólki ekki eins
kunnugleg. Oft er þessi tónlist mjög
lagræn en hún er raunverulega ekk-
ert léttari, þetta er mjög misvísandi.
Það hefur bara tíðkast að nota þetta,
þetta er bara tónlist sem hefur verið
mikið leikin.“
Haldið þið að fólk hafi verulegan
áhuga á að hlusta á þessa tónlist í út-
varpi, vill það ekki bara popp og
meira popp?
„Stöðin er fyrst og fremst stöð
mildrar tónlistar og þar eru mörkin
oft mjög óskýr milli popps og dæg-
urlaga, slagara, djass og klassískrar
tónlistar. Mörkin eru óljósari í þess-
um geira tónlistarinnar og ég held
að það sé mjög mikill áhugi hjá fólki
að hlusta á bitastæðari tónlist held-
ur en þessi þriggja mínútna smálög
alltaf hreint. Ég er ekki að segja að
fólk hafi áhuga á að hlusta á þessa
tónlist daginn út og inn, en að hluta
samt.“
En íslensk nútímatónlist, fær hún
þarna inni?
„Já, en meinið er bara að það er
svo lítið til af nýrri íslenskri tónlist á
plötum. Hún er einna helst til í
segulbandasafni ríkisútvarpsins og
meðan ekki eru neinir samningar til
um not af þessu safni er það engum
öðrum aðgengilegt. Það er eigin-
iega tómt mál að tala um að útvarpa
íslenskri fagurtónlist — við viljum
gjarna nota það orð eins og gert er
um bókmenntir — fyrr en við höf-
um aðgang að þessu safni á einn eða
annan hátt. Hvort það verður hægt
er komið undir velvilja Ríkisút-
varpsins. Þessar upptökur eru eign
þess."
Sérðu fram á að frjálsar útvarps-
stöðvar geti hjálpað eitthvað upp á
með flutning á fagurtónlist í framtíð-
inni?
„Það er auðvitað undir þeim
mönnum komið sem stjórna þess-
um stöðvum en mér finnst að það
hljóti að vera þeirra siðferðislega
skylda. Það er kannski ekki hægt að
ætlast til að þeir taki jafnstóran þátt
í því og ríkisstyrkt útvarp, en ein-
hvern þátt ættu þeir að taka í því
samt."
Þú sérð semsagt fram á að geta
beitt þér fyrir því.
„Að einhverju leyti, en það verður
auðvitað í minna mæli, bara af
praktískum ástæðum, og svo þarf
þessi stöð að bera sig og þar mun
auðvitað veljast inn tónlist sem er
aðgengileg fyrir eyrað, það er alveg
ljóst, hvort sem það er ný tónlist eða
gömul.“
KK
með Radio Days og fyrir þá sem ekki
hafa séð Blue Velvet þá er ennþá
séns, þó það geti varla staðið lengi
héöan af.
Menn ættu að taka daginn
snemma um helgina og kveikja á
nýjustu útvarpsstöðinni, Ljösvakan-
um. Stundvíslega kl. 9.00 byrjar
nefnilega hann Egill Ólafsson að
kynna og velja tónlist, ekki í þessari
röð. Það er forvitnilegt að vita hvað
þessi fjölhæfi listamaður telur
heppilegt að bjóða mönnum að
hlýða á í morgunsárið. Þegar hann
hættir og flýtir sér á æfingu í Þjóð-
leikhúsinu tekur annar leikari við,
Helga Thorberg. Hún gerir hlust-
endum lífið létt segir í dagskránni og
ekkert nema gott um svoleiðis fólk
að segja.
Dýr myndi Hafliði allur stendur
einhvers staðar. Þetta er kannski rétt
og kannski ekki, en fólk getur fengið
að kynnast því í Norræna húsinu
um helgina hversu dýr Hafliði Hall-
grímsson er. Einhvern tíma þegar
Hafliði var í Gagnfræðaskólanum á
Akureyri var tekin mynd af honum
og félögum hans. Þá sagði Hafliði að
þeir skyldu geyma myndina og nota
þegar hann yrði frægur. Það var síð-
an gert í veglegt rit um skólann, þeg-
ar hann var 100 ára gamall fyrir ein-
hverjum árum. Og nú er Hafliði fræg-
ur, svo frægur að Norræna húsið
efnir til Hafliðadaga um helgina þar
sem haldnir verða tvennir tónleikar á
verkum tónskáldsins og auk þess
sýning á ýmsum munum sem tengj-
ast ferli hans.
Fyrir tuttugu og þremur árum
tóku menn sig saman í andlitinu í
leikarastétt og niðri á Ríkisútvarpinu,
sem hét nú bara útvarpið með litlu ú-i
í þá daga, og tóku upp framhalds-
leikrit fyrir börn og unglinga um hetj-
una sígildu David Copperfield. Þarna
komu fram valinkunnir menn, Gísli
Alfreðsson, Þjóðleikhússtjóri núver-
andi, lék t.d. David þennan, Jónas
Jónasson lék einhvern herra Dick,
síðan hefur Jónas verið í því að biðja
fólk að passa sig á myrkrinu. Erling-
ur Gíslason lék hins vegar Uriah
Heep, líklegast ekki rokkhljómsveit-
ina. Þessu verður útvarpaö á nk.
laugardagsmorgun kl. 9.05 og komið
er að þriðja þætti.
Djassdagar Ríkisútvarpsins, sem
er þá ekki alls varnað þegar allt kem-
ur til alls, standa enn í fullum blóma
og aldrei blómlegri kannski. Föstu-
dagsmorgun á þeim óguðlega tíma
9.05 verður til að mynda bein út-
sending frá tónleikum sem fram fara
í Saumastofunni. Það verður djass-
kvintett Sinfóníunnar sem spilar en
það hefur víst sannast að þessir
klassísku haukar eru ekki síðri djass-
arar en alvarlegir músíkantar. Á laug-
ardaginn ætla menn svo að vígja nýj-
an flygil, líka í beinni útsendingu, en
nú frá Heita pottinum í Duus-húsi
sem er orðiö mekka djassins hér á
landi. Það spillir ekki að Vernharður
Linnet kynnir, hann veit allt um jass
og meira.
24 HELGARPÓSTURINN