Helgarpósturinn - 12.11.1987, Blaðsíða 31

Skaöabótamál Karuels Pálmasonar á hendur lœknum Borgarspítalans komiö í borgardóm
Karvel Pálmason alþingismaður hefur nú formlega
höfðað mál á hendur Borgarspítalanum og krefst 12
milljóna króna í bætur. í stefnunni, sem Iögð hefur verið
fram í borgardómi, eru læknar spítalans ásakaðir um
„seinagang, hirðuleysi og kæruleysi".
EFTIR JÓNÍNU LEÓSDÓTTUR
Eins og fyrr segir krefst lögmaður
Karvels Pálmasonar tólf milljóna
króna í skaðabætur vegna meðferð-
arinnar í Borgarspítalanum fyrir
rúmum tveimur árum. Karvel hafði
gengist undir hjartaskurðaðgerð í
London um mánaðamótin
júlí/ágúst árið 1985 og gekk hún að
óskum. Þegar hann flaug til Islands
eftir uppskurðinn höfðu starfsmenn
Bbrgarspítalans hins vegar gleymt
að senda eftir honum sjúkrabíl og er
það talið hafa getað átt sinn þátt í
því, sem á eftir fór.
í stefnu þingmannsins segir m.a.
um þetta atriði: „Fór stefnandi eftir
nokkuð langa bið á flugvellinum til
spítalans sárþjáður í venjulegum
leigubíl. Gerðar hafa verið athugan-
ir á sýkingum sjúklinga eftir hjarta-
skurðaðgerðir í london og reyndust
32% hafa sýkingu. íslendingar hafa
oftar en aðrir fengið sýkingu og er
það að einhverju leyti rakið til hins
erfiða flutnings heim eftir aðgerð.
Sjúkrahúspresturinn í London, Jón
Þorsteinsson, hefur staðfest að hann
sá um að spítalinn í London léti
Borgarspítalann vita um heimför
stefnanda og að sjálfsögðu að séð
yrði um að sjúkrabill sækti sjúkling-
inn.“
ÓSTÖÐVANDI
BLOÐNASIR URÐU
„SMÁNEFBLÆÐING"
Eftir heimkomuna var Karvel í
spítalanum í nokkra daga, en fimm
vikum síðar var hann aftur lagður
inn — fárveikur. Það var upphafið
að mikilli martröð, sem við höfum
áður sagt frá á síðum Helgarpósts-
ins. í stefnunni er atburðarásin í eft-
irfarandi samantekt: „Þá höfðu fyrir
löngu komið í ljós óþægindi í skurð-
sári, það hafði opnast, gengið út úr
því, samfara vaxandi slappleika,
hita og blóðmigu. Aðgerð var svo
framkvæmd á Borgarspítala 1. októ-
ber 1985, en vegna óviðráðanlegrar
blæðingar var stefnandi fluttur í
skyndi aftur í St.Thomas^sjúkrahús-
ið í London og þar fór fram læknis-
aðgerð hinn 3. október, sem dugði
stefnanda til lífs."
I stefnu Karvels Pálmasonar er að
vonum deilt hart á lækna Borgar-
spítalans. Sagt er frá blóðmælingu í
septemberbyrjun, sem sýndi að
ástand sjúklingsins var orðið „stór-
hættulegt“ og að minnka hefði átt
lyfjagjöf. Það var ekki gert. Einnig
er sagt frá viðbrögðum læknis, þeg-
ar þingmaðurinn kvartaði yfir
breytingu á hjartaskurðinum.
„Læknirinn sagðist „ekki vera
neinn skurðlæknir" en sagði skurð-
inn vera í lagi.“
í skrá læknis á Bolungarvík, sem
skoðaði sjúklinginn, segir eftirfar-
andi: „Getur ekki stöðvað blóðnasir
sínar, sem byrjuðu í morgun." í
sjúkraskrá Borgarspítalans er þess
hins vegar getið, að Karvel hafi haft
„smánefblæðingu".
ÁSÖKUN UM
HIRÐULEYSI OG
KÆRULEYSI
Samkvæmt stefnu þeirri, sem lög-
maður Karvels Pálmasonar hefur
lagt fram í borgardómi, dróst það
alltof lengi að gerð væri blóðmæl-
ing á sjúklingnum. Samt sem áður
var ástand hans þannig „að hann
var með blóðnasir, það blæddi úr
skurði, hann pissar blóði, gröftur
vall úr skurði og hann var með verki
og 38,5 stiga hita“. í stefnunni segir
m.a. um meðferð Karvels á þessum
tíma: „Ekki fór þá heldur fram blóð-
mæling og er það fyrir neðan allar
hellur þegar svona er komið. Það er
Karvel Pálmason
alþingismaöur sagöi
alþjóð frá hrœöilegri
lífsreynslu sinni í
minnisveröu viötali viö
Helgarpóstinn fyrir
tœpum tveimur árum.
Hann lét hins vegar
ekki þar við sitja og
hyggst nú sækja lœkna
Borgarspítalans til saka
og fá 12 milljónir í
skaðabætur frá borgar-
sjóöi.

einróma álit lækna að hver dagur
sem líður án þess að hafist sé handa
um lækningu getur skipt sköpum
þegar ígerð og blæðing eru fyrir
hendi. Læknarnir vissu einnig að
þegar um síðbúna ígerð er að ræða
eftir hjartaaðgerð er hún djúpstæð."
Spítalinn er líka sakaöur um að
hafa glatað niðurstöðum bakteríu-
ræktunar, sem gerð var í Bolungar-
vík. Tíu dögum eftir sýnistökuna
„hafði Borgarspítalinn líklega týnt
upplýsingunum. Þurfti því að rækta
nýtt sýni og þegar niðurstaða úr því
lá fyrir ... var loks hafin fúkkalyfja-
gjöf". Lyfjagjöf er hins vegar talin
„gagnslítil nema til komi skurðað-
gerð“, eins og segir í stefnunni. Slík
aðgerð var þó ekki framkvæmd þá,
þrátt fyrir að læknir, sem nafn-
greindur er í dómskjalinu, hafi ítrek-
að lagt áherslu á nauðsyn þess við
kollega sína á hjartadeild og skurð-
deild sjúkrahússins. Lögmaður
Karvels kemst að þeirri niðurstöðu
að „hirðuleysið hafi leitt til þess að
ekki var unnt að framkvæma skurð-
aðgerð" og segir að vandinn hafi
orðið til „fyrir kæruleysi í læknis-
meðferð".
UMSÖGN
SIÐANEFNDAR
LÆKNARÁÐS NEIKVÆÐ
FYRIR LÆKNANA
Skurðaðgerð sú, sem í stefnunni
er sagt að þurft hefði að gera mun
fyrr, var síðan framkvæmd 1. októ-
ber. „Kom þá út blóð með miklum
þrýstingi. Átti skurðlæknirinn
einskis annars úrkosta en stöðva
blæðinguna til bráðabirgða með
„pökkun“ og þrýstingsumbúðum og
flytja stefnanda í ofsaflýti til London
í St. Thomas-sjúkrahúsið til læknis-
meðferðar."
Um það bil tveimur mánuðum eft-
ir að Karvel Pálmason kom heim frá
London í síðara skiptið birti Helgar-
pósturinn við hann viðtal um þá
óhugnanlegu reynslu, sem hann
hafði orðið fyrir. „Spunnust af því
nokkur blaðaskrif og orðaskak í fjöl-
miðlum," eins og segir í stefnunni,
og „leiddi þetta til þess að Siðamála-
deild Læknaráðs tók málið fyrir".
Helstu niðurstöður siðanefndarinn-
ar eru raktar í dómskjalinu, en þær
eru í fjórum liðum. Kemur orðalagið
,,að of langur tími hafi liðið" fyrir í
þremur af liðunum. Umsögn siða-
deildar læknaráðs virðist þannig
styrkja verulega stöðu Karvels
gagnvart læknum Borgarspítalans.
Nú er hins vegar biðstaða í málinu
á meðan stefndi, þ.e. borgarstjórinn
í Reykjavík fyrir hönd borgarsjóðs,
fær tækifæri til að semja greinar-
gerð sína. Hefur hann frest fram í
desemberbyrjun, en möguleiki er á
því að sá frestur verði framlengdur.
Það getur þess vegna jafnvel dregist
fram á næsta ár að málið verði feng-
ið ákveðnum borgardómara í hend-
ur, sem þá myndi ákveða dagsetn-
ingu fyrir réttarhöldin. Og að niður-
stöðu fenginni er síðan ekki ósenni-
legt að dómnum verði áfrýjað til
hœstaréttar, hvernig svo sem hann
hljóðar. Það er því enn afar langt í
að endanlega verði séð hvernig
þessu máli lýkur, sem hófst með
„venjulegri" hjartaskurðaðgerð í
London síðsumars 1985.
HELGARPÓSTURINN 31