Morgunblaðið - 10.04.1984, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 10. APRÍL 1984
Brynjólfur Kristinn
Friðriksson: Minning
Fæddur 2. júlí 1911.
Dáinn 1. apríl 1984.
Það var föl yfir öllu morguninn
20. marz eins og svo oft þennan
umhleypingasama vetur. Kristinn
fór til vinnu fullur af starfsgleði
og þreki til að takast á við nýjan
dag, en á leiðinni varð hann fyrir
áfalli, sem dró hann óvænt til
dauða árla dags 1. apríl.
Brynjólfur Kristinn Friðriksson
var fæddur í Vestmannaeyjum 2.
júií 1911, sonur hjónanna Friðriks
Jónssonar og Sigurínu Brynjólfs-
dóttur, sem kennd voru við Látra.
Kristinn var elstur sjö systkina,
þriggja bræðra og fjögurra systra.
Guðjón, næstelsti bróðirinn, fórst
við Vestmannaeyjar um tvítugt og
Ingibjörg dó aðeins tveggja ára.
Önnur úr systkinahópnum auk
Kristins, þau Ármann, tvíbura-
systurnar Klara og ólafía og Sig-
urína, náðu öll að stofna sín heim-
ili og auka við ættlegginn.
Eins og flestir ungir menn í
Eyjum varð Kristinn fyrir sterk-
um áhrifum af umhverfi sínu og
þróttmiklu athafnalífi. Lífsbar-
áttan var hörð og allir urðu að
leggja sitt af mörkunum til að
halda velli. í þeirri baráttu var
Kristinn engin liðleskja og sýndi
fljótt þá skapgerðareiginleika,
sem ávallt voru einkennandi fyrir
hann, áræðni og dugnað. Lífsregl-
an var mörkuð strax á unglingsár-
um og strikinu haldið meðan að-
stæður leyfðu.
Árið 1934 kvæntist Kristinn
Önnu Einarsdóttur frá London í
Vestmannaeyjum, glæsilegri og
gáfaðri konu.
Áræðni og dugnaður Kristins
sýndi sig ekki síður í framkvæmd-
um fyrir fjölskylduna heldur en í
athafnaiífinu, því strax og von var
á fyrsta barninu, dreif hann í að
reisa einbýlishús við Urðarveg,
sem var mikið átak þá ekki síður
en nú. Hann naut aðstoðar vina og
ættmenna eins og títt var í Eyjum
í þá daga, og sýnir svo einstaklega
vel samhjálpina, sem alltaf hefur
verið í fyrirrúmi í Vestmannaeyj-
um. Fegurðarsmekkur Önnu naut
sín vel við gerð þessa fyrsta heim-
ilis, sem var annálað fyrir
smekkvísi og myndarskap.
Meðan húsið við Urðarveg var í
byggingu fengu Kristinn og Anna
leigt lítið hús sem hét Hvammur,
og þar fæddist þeim fyrsta barnið,
Erna. Kristinn lagði nótt við dag
til að afla tekna og fullgera nýja
heimilið, enda stundaði hann sjó-
inn af kappi og tók til hendinni í
landi þar sem dugnað og kunnáttu
þurfti til. Að Urðarvegi fæddist
svo annað barnið, Einar Friðrik.
Enda þótt Kristinn hafi ávallt
verið óragur við að vinna hörðum
höndum og taka hvaða starfi sem
bauðst, einsetti hann sér að verða
óháður öðrum, bæði fjárhagslega
og atvinnulega. Þessi ásetningur
varð að veruleika þegar bræðurnir
Ármann og Kristinn hófu útgerð.
Verkaskiptin voru ákveðin, og
skyldi Ármann verða formaður-
inn, hann aflaði betur, en Kristinn
sjá um landverkin. Um vorið 1943
var útgerðin flutt til Reykjavíkur,
þar sem Ármann rekur ennþá
myndarlega starfsemi á sama
sviði, en Kristinn fór í vaxandi
mæli að gefa sig að viðskiptum.
Fyrstu árin í Reykjavík bjuggu
Kristinn og Anna í Hátúni, sem þá
var að byggjast upp, en að Hraun-
teigi 21 fæddist þeim yngsta barn-
ið, Sigríður. Ennþá réðust Krist-
inn og Anna í húsbyggingu, nú að
Rauðalæk 29 en frá árinu 1960
bjuggu þau að Eikjuvogi 1.
Á öllum þessum stöðum var
heimili þeirra Kristins og Önnu
rómað fyrir smekkvísi og hlýju,
þar sem gestrisnin og alúð voru
ávallt í fyrirrúmi.
Eftir 1956 er Kristinn alfarið
búinn að hasla sér völl í viðskipta-
lífinu, sem féll honum alla tíð
mjög vel. Hann var drífandi og
ákveðinn í öllum framkvæmdum,
óragur við að breyta til og fylgdist
vel með.
Þann tíma sem Kristinn rak
vefnaðarvöruverzlanirnar Höfn og
Heiðu, var Anna honum ómetan-
leg stoð, bæði innanbúðar og við
útréttingar, en ekki sízt varðandi
val á efnum og öllu því sem
smekkvísi konunnar ein fær ráðið.
Eldri börnin voru líka virkir
þátttakendur í verzluninni og að-
stoðuðu foreldra sína af einlægum
áhuga. Einkasonurinn Einar sagði
lausri stöðu til að ganga að fullu í
félag við föður sinn, en sýnir það
vel gagnkvæmt traust föður og
sonar í einkalifi og viðskiptum.
Feðgarnir ráku saman um ára-
bil verzlunina Jónsbúð eða allt til
ársins 1964 er þeir keyptu gam-
algróið innflutningsfyrirtæki
Daníel Ólafsson & co. hf.
Kristinn bar ávallt fulla virð-
ingu fyrir nýjum hugmyndum
sonarins, setti sig vel inn í verzl-
unarmáta nútímans og í samein-
ingu gerðu þeir nauðsynlegar
breytingar á rekstri fyrirtækisins
til að koma því í það horf sem það
er í dag. Daníel Ólafsson hf. stend-
ur á föstum grunni og nýtur
fyllsta trausts viðskiptavina
sinna, bæði hér heima og erlendis.
í desember 1979 andaðist Anna,
eiginkona Kristins. Fráfall hennar
var Kristni og allri fjölskyldunni
mikið áfall, en með karlmennsku,
æðruleysi og einlægri trú á endur-
fund á öðru tilverustigi, náði hann
á undraverðan hátt að sætta sig
við þá erfiðleika, sem ástvinamiss-
irinn olli.
Hann hélt heimilinu í sama
horfi og það var meðan Önnu naut
við og var um flest sjálfum sér
nógur. Yfirleitt eldaði hann mat
sinn sjálfur og bauð fjölskyldunni
gjarnan í matarveislur, þar sem
allur undirbúningur og matseld
var hans frumkvæði og fram-
kvæmd. Það er mörg dulin gáfan,
sem ekki kemur upp á yfirborðið
fyrr en á reynir.
Hann kom oft og reglulega í
heimsóknir til barnanna, stoppaði
ekki alltaf lengi en vildi á sinn
hátt fylgjast með hvernig fjöl-
skyldunum liði. Óþarfa afskipta-
semi var Kristni framandi, enda
lagði hann höfuðáherslu á sjálf-
stæði einstaklingsins, enda voru
öll boð og bönn ákaflega andstæð
lífskenningu hans.
Kristinn lét sér alla tíð mjög
annt um barnabörnin í sinni fjöl-
skyldu og tók gjarnan eitt eða
fleiri með sér í ökuferðir, sem end-
uðu oft í náttúruskoðun. Hann
hafði einstaklega gaman af að
ganga fjörur og skoða lífríkið þar.
Sömuleiðis naut hann þess í ríkum
mæli að skoða fugla himinsins og
þó sérstaklega bjargfuglana. Þá
nauða þekkti hann og teiknaði
einkar vel. Þannig gat hann líka á
myndrænan hátt miðlað unga
fólkinu af þekkingu sinni. Hvers
konar ferðalög voru Kristni hug-
leikin, sérstaklega hér innanlands,
og nutu mörg barnabörnin þess
Móöir okkar, + UNNUR ERLENDSDÓTTIR,
lést 7. aprfl. Guömundur Guömundsson, Markús Guömundsson.
+
Eiginmaður minn,
JÚLÍUS OTTO HANSEN,
andaðist þann 5. apríl á Elli- og hjúkrunarheimilinu Soltrod, Birke-
red, Danmörku.
Jarðarförin fer fram 12. apríl.
Þuríóur Hansen Sigurbjarnardóttir
og dœtur
Dóttir mín og systir,
SVANHILDUR B. FRIÐRIKSDÓTTIR,
Skúlagötu 68,
er lóst í Heilsuverndarstööinni þann 2. apríl sl., verður jarösungln
frá nýju kapellunni, Fossvogi, fimmtudaginn 12. apríl kl. 13.30.
Friörik Guömundsson, örn Friðríksson.
+
Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi,
ÖRN Ó. JOHNSON,
Melhaga 10, Reykjavík,
lést pann 7. apríl sl.
Örn Johnson,
Helga Petersen,
Sofía Johnson,
Ólafur H. Johnson,
Margrét Þ. Johnson,
Margrét Johnson,
Ásthildur Johnson,
Othar örn Petersen,
Jón Ólafsson,
Borghildur Pétursdóttir,
Ásgeir Óskarsson
og barnabörn.
+
Móöir okkar,
KRISTÍN HAFLIDADÓTTIR,
andaöist í Hrafnistu pann 8. apríl.
Hafliöi Magnússon,
Jóhann Magnússon,
GunnarMagnússon,
Ólafur K. Magnússon.
+
Móöir okkar,
HULDA Þ. GUDMUNDSDÓTTIR,
Laugarnesvegi 13,
Reykjavík,
+
Útför móöur okkar, tengdamóöur og ömmu,
LILJU GUDBJARGAR JÓHANNESDÓTTUR,
Álfhólsvegi 129,
Kópavogi,
fer fram frá Fríkirkjunni f Reykjavík miövikudaginn 11. april kl.
15.00.
Jóhannes Borgfjörö Birgisson,
Kristján Siguröur Birgisson, Arnþrúóur Stefánsdóttir,
Lilja, Stella og Arna Valdís Kristjánsdætur.
+
Eiginkona mín, móöir okkar, tengdamóöir og amma,
SIGRÍOUR ODDLEIFSDÓTTIR,
Fellsmúla 5,
veröur jarösungin frá Dómkirkjunnl fimmtudaginn 12. april nk. kl.
15.00
Jón Jónsson,
Guöni Jónsson, Þórunn Haraldsdóttir,
Rútur Jónsson, Sólveig Theodórsdóttir,
Heiða Jónsdóttír, Þorgeir Bergsson
og barnabörn.
ómælt að fá að ferðast með honum
og njóta handleiðslu hans.
Kristinn var virkur félagi í
Oddfellow-reglunni og sótti þar
fundi eins reglulega og hann gat
við komið. Hann mat þennan fé-
lagsskap mjög mikils og þær
mannúðarhugsjónir sem reglan
grundvallast á.
Nú er 24 ára sambýli skyndilega
lokið. Hvorki Kristinn né Anna
ganga hér lengur um hús, og
minningarnar einar standa eftir,
ljúfar og skýrar. Ég þakka þeim
báðum af alhug samfylgdina og
fyrir þau forréttindi að hafa átt
þau að vinum.
Guðlaugur Helgason
Sunnudaginn 1. apríl sl. lést á
Borgarspítalanum í Reykjavík
Brynjólfur Kristinn Friðriksson,
eftir stutta legu þar. Kristinn, en
hann notaði aðeins það nafn að
fornafni, varð fyrir því áfalli á
þriðjudagsmorgni 20. marz sl. að
hrasa á hálku á leið til vinnu sinn-
ar og detta svo illa að hann háls-
brotnaði við fallið. Að því liggja
öll rök að þetta fall hafi orðið hon-
um að aldurtila, því að hann hafði
fram að þeim tíma verið við góða
heilsu og ekki kennt sér neins
meins, og stundað vinnu sína uppá
hvern dag að venju.
Kristinn fæddist i Vestmanna-
eyjum 2. júlí 1911. Foreldrar hans
voru Sigurína Katrín Brynjólfs-
dóttir, fædd að Vigdísarvölium,
Grindavíkurhreppi, 7. maí 1884,
látin 26. desember 1922, og Friðrik
Jónsson, útgerðarmaður frá Látr-
um, Vestmannaeyjum, fæddur að
Eyjahólum í Mýrdal 7. desember
1968, látinn 29. október 1940.
Kristinn ólst upp hjá foreldrum
sínum í Vestmannaeyjum ásamt
systkinum, sem urðu sex, fjórar
systur og tveir bræður. Ein systir-
in dó í æsku og annar bróðirinn
uppkominn. Á lífi eru eftirtalin
systkini: Ármann, útgerðarmaður,
kvæntur Ragnhildi Eyjólfsdóttur,
Ólafía, gift Þorvaldi Árnasyni,
skipstjóra, Klara, gift Jóni Sig-
urðssyni, hafnsögumanni, og Sig-
urína, sem var gift Markúsi Guð-
jónssyni, verkstjóra, en hún missti
mann sinn fyrir nokkrum árum.
Eins og algengt var á þeim ár-
um, sem Kristinn er að alast upp í
Vestmannaeyjum, fór ekki mikið
fyrir skólagöngu hans að loknu
barnaskólanámi. Hann stundaði
þó kvöldskóla í einn vetur og ann-
an vetur fór hann á námskeið til
þess að öðlast skipstjórnarréttindi
á mótorbát og stóðst prófið með
ágætum. Upp frá því stundaði
hann aðallega sjóróðra og útgerð
um margra ára skeið. Hann var
fyrst í útgerð í félagi við Ármann
bróður sinn, en síðar með öðrum
aðilum allt fram til ársins 1951.
Kristinn kvæntist Önnu Ein-
arsdóttur frá London I Vest-
mannaeyjum hinn 29. september
1934, hinni mestu ágætiskonu. Þau
settu saman bú í Vestmannaeyj-
um og bjuggu þar fram til ársins
1943 að þau fluttu til Reykjavíkur.
Fyrst bjuggu þau að Hátúni 31, þá
að Hraunteigi 21, svo að Rauðalæk
Birting
afmœlis- og
minningar-
greina
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmalis og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. í
minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Þess skal
einnig getið, af marggefnu til-
efni, að frumort Ijóð um hinn
látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins.
Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.