Morgunblaðið - 01.12.1985, Blaðsíða 30

30 B
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR11DESEMBER1985
FRAMTÍDIN?
JAHÉRNA
Skyldu lesendur eiga eftir að rekast á slíkan þjón á
Hressingarskálanum eða í Kökuhúsinu? Að minnsta
kosti er vélmennið sagt standa sig vel í starfinu, en
það var lánað veitingastað nokkrum í París til að sýna
gestum og gangandi hvað í gripnum byggi og hvers
megnugur hann væri!
Sígaunakerlingar f Aðalstrætinu
Þessa dagana sitja nemendur framhaldsskóla vítt og breitt um
landið með sveitt ennið yfir skólabókunum, enda stutt í prófin.
En áður en sest er niður og puðað er ævinlega skvett úr klaufun-
um og þessar dömur úr Kvennaskólanum gerðu sér glaðan dag
fyrir skömmu og brugðu sér í líki sígaunakvenna. Við tækifærið
smellti Emilía ljósmyndari þessari mynd.
fyrír20árum
„Ef öll lögin í rúðunni hefðu
brotnað þá hefði sá sem sat
við gluggann eflaust flogið út
— sagði Stefán Gíslason flugstjóri
Morgunblaðið/RAX
Stefán Gíslason flugstjóri
og fréttin sem birtist í
Morgunblaðinu 28. nóv-
ember 1965.
etta er í annað skipti á
fimm dögum sem slíkt
óh'app hendir sömu flugvélategund,
í eigu sama flugfélags, á sömu
flugleið og á sama stað yfir Atlants-
hafinu".
Óhappið sem hér um ræðir er
að rúða brotnaði í flugstjórnarklefa
flugvélar af gerðinni Rolls Royce
400 er hún var á leiðinni frá New
York til Lúxemborgar og var stödd
500 mílur frá Keflavík.
„Þetta var hálf óhugnanleg
tilfinning sagði Stefán Gíslason
flugstjóri sem flaug vélinni fyrir
tuttugu árum í nóvember 1965
þegar hann rifjaði atburðinn
upp.
Maður vissi ekki hversu alvar-
legt brot þetta var, hvort eitt, tvö
að öll þrjú lögin í rúðunni hefðu
brotnað. Ef öll lögin hefðu brotn-
að og rúðan dottið úr, þá hefði
sá sem sat við gluggann eflaust
flogið út.
Eg man að það heyrðist gífur-
legur hvellur, rétt eins og verið
væri að skjóta úr riffli við eyrað
ámér.
Við lækkuðum flugið hið snar-
asta úr 21.000 fetum í 6.000 fet
og þannig flugum við einnig frá
Prestwick til Luxemborgar þvi
þegar þrýstingsmunurinn er eins
mikill og hann er í rúmlega 2.000
feta hæð, þá tekur maður ekki
áhættuna að fljúga svo hátt með
brotna rúðu.
Einu sinni heyrði ég um tilfelli
sem gerðist hjá erlendu flug-
félagi á sjötta áratugnum og þá
var það kvenmaður sem sat á
klósettinu og ventillinn fór úr
sem leiddi af sér að konan sogað-
ist bara niður.“
— Hefur svona óhapp hent þig
aftur í þinni flugstjórnartíð?
„Nei, aldrei sem betur fer og
þetta gerist reyndar örsjaldan.
Ég er búinn að vera í millilanda-
flugi síðan 1948 eða í ein 37 ár
og hef sloppið svo til skrekklaust
hingað til.“
— Ekkert skrítið að svona
hlutur skuli hafa gerst tvisvar í
sömu vikunni, á sama stað?
„Ég hef enga haldbæra skýr-
ingu á þessum atburðum en
vissulega er þetta einkennilegt.
Hvort þetta er tilviljun eða ekki
get ég ekki sagt um. Ég hef alla
tíð verið afskaplega heppinn í
mínu starfi og hvort það er æðri
máttarvöldum að þakka eða ekki,
veit ég ekki
fclk f
fréttum