Morgunblaðið - 21.01.1994, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 21. JANÚAR 1994
29
að leggja sig eftir þjóðlegum fróð-
leik sem svo er kallaður og á
skömmum tíma varð hún altekin
af þeirri fýsn. Áður á árum gaf hún
hins vegar lítið fyrir ættir og slekti.
Vorið 1966 varð Guðrún fimm-
tug. Á því ári hóf hún sínar miklu
gönguferðir um Vestfirði. Tuttugu
og sjö ár voru þá liðin frá því hún
fluttist burt úr þeim parti landsins
og á því langa skeiði fór hún mjög
sjaldan vestur. Nú varð breyting
á. Það var eins og hún hefði orðið
fyrir hugljómun og í sextán sumur
naut hún þess að ganga um dali
og heiðar, fjöll og fjarðarstrendur
sinnar fósturjarðar fyrir vestan.
Hver ferð tók um það bil eina viku
og oftast voru þær tvær eða þijár
saman. Sú sem fylgdi henni lengst
er Hulda Sigurbjörnsdóttir á Sauð-
árkróki. Ása Ottesen í Reykjavík
gekk líka oft með henni og fleiri
komu þar við sögu. Þetta voru eng-
ar venjulegar gönguferðir. Áður en
lagt var af stað lagði Guðrún kapp
á að kynna sér allt sem í boði var
um land og líf á þeim slóðum sem
ætlunin var að fara um hveiju sinni.
Þegar heim var komið samdi hún
ætíð ferðasögu og studdist þá við
dagbók sína og hinar mörgu ljós-
myndir. Með bakpoka og tjald
gengu þær um byggðir og eyðihér-
uð, björguðu sér jafnan sjálfar en
hittu þó marga að máli og stundum
var þeim skutlað spottakom í bíl.
Á þessum gönguferðum kynntist
Guðrún miklum fjölda Vestfirðinga
og urðu sumir þeirra mjög góðir
vinir hennar. Þessi kynni voru henni
dýrmæt. Ferðirnar um Vestfirði fór
hún að eigin sögn til að safna minn-
ingum. Þær ljúfu hugarmyndir
veittu henni styrk þegar dauðinn
fór að. Hún unni Vestfjörðum og
elskaði Hornstrandir heitast.
Ferðasögur sínar hafði Guðrún
aðeins ritað fyrir sjálfa sig og til
að lesa úr fyrir nána vini. Þegar
skorað var á hana að veita heimild
til útgáfu lítillar bókar með nokkr-
um þessara ágætu ferðaþátta lét
hún þó sem betur fór til leiðast.
Sú bók kom út í nánd við sjötugsaf-
mæli höfundarins árið 1986. Sem
nafn á kverið valdi Guðrún kunna
ljóðlínu Jóns Helgasonar er vísar
til Hornstranda en bókin heitir Kög-
ur og Horn og Heljarvík. Nöfn ein-
stakra þátta í henni eru: Stímað
fyrir Sléttanes, Stikað um Strandir,
Gengið um gólf í Sléttuhreppi,
Hornstrandahljómkviða, Tölt um
tíðagötur, Anað út Önundarfjörð
og Heilluð í hamra. Ferðaþættirnir
bera með sér að Guðrún var prýði-
lega ritfær enda skrifaði hún sitt
af hveiju um dagana sem ekki verð-
ur talið upp hér. Þó skal minnt á
tvær ritgerðir hennar um björgun-
arafrek í Grunnavíkurhreppi sem
birtust í Ársriti Sögufélags ísfirð-
inga árið 1982.
Fyrir rétt liðlega einu ári fékk
konan sem hér er minnst vitneskju
um að hún væri komin með ólækn-
andi lungnakrabbamein. Þeim tíð-
indum tók hún með stakri ró og
hélt öllum sínum fyrri háttum með-
an stætt var. I sumar náði hún að
ferðast allvíða um Norðurland og
skrapp þá líka vestur á ísafjörð.
Eignum sínum ráðstafaði hún með
erfðaskrá til Landgræðslu ríkisins
og fleiri þjóðþrifastofnana og gekk
frá hreinu borði.
Ósk hennar var sú að fá að deyja
heima en þurfa ekki að fara á
sjúkrahús. Sú von hennar rættist,
þökk sé Heimahlynningu Krabba-
meinsfélagsins og hinum góðu vin-
konum Guðrúnar, þeim Erlu M.
Helgadóttur í Hafnarfirði og Huldu
Sigurbjörnsdóttur sem kom frá
Sauðárkróki og var hjá henni síð-
ustu þijá sólarhringana.
Nú er þessi Vestíjarðakona sofn-
uð svefninum langa en glaður hlát-
ur hennar fylgir okkur á leið, spöl-
inn skamma sem enn er framundan.
Kjartan Olafsson.
Hér kom engum óvænt kallið,
allir falla nú vegir greiðir.
Sá er áður fór yfir fjallið,
farinn er nú á hærri leiðir.
Yfir dimma dauðafallið,
dagsbrún sér og bráðum heiðir.
Létt var honum því lúðurgjallið,
leikvangur nýr, þar sem úr sér breiðir.
(Ketill Indriðason)
Þetta erindi úr eftirmælum um
Eirík Sigurðsson, Sandhaugum í
Bárðardal, þekktan ferðagarp, á vel
við örfá minningarorð um vinkonu
mín Guðrúnu Guðvarðardóttur. Hún
kom í Skjaldfannadal á einni af sín-
um mörgu gönguferðum og við hitt-
umst af tilviljun. Við tókum tál sam-
an og það mátti segja að þar yrði
ást við fyrstu sýn. Eg gekk á leið
með Guðrúnu og Huldu ferðafélaga
hennar. í kjarrivöxnum hvammi
settumst við niður og tíminn flaug,
við frásagnir, ljóðalestur og annað
skemmtiefni.
Það var eins og við hefðum þekkst
um langt árabil og mér var ávallt
gleðiefni að hitta hana. Guðrún
Guðvarðardóttir var ein af því fá-
gæta fólki sem virðist strá sólskini
í kringum sig. Hún átti í svo ríkum
mæli alúð, léttleika og glaðværð.
Ómetanlegir kostir á lífsgöngu og
ferðalögum. Hún var líka þekkt fyr-
ir gönguferðir sínar um Vestfirði,
auk alls annars er hún tók sér fyrir
og allt var jafn vel af hendi leyst.
Á borðinu hjá mér liggur bókin
hennar Kögur og Horn og Heljar-
vík, þá bók ætti hver sá, er leggur
leið sína um Vestfírði, að lesa, bæði
undan ferð og á eftir. Hún er skrif-
uð af sannri ferðagleði, áhuga
fræðimannsins um gengnar kyn-
slóðir og baráttú þeirra í blíðu og
stríðu og síðast en ekki síst, ást og
aðdáun á þessu blessaða landi okkar
sem hún unni fölskvalaust og vildi
sjá óháð erlendum herstöðvum.
Guðrún fæddist 12. apríl 1916 í
Súðavík og ólst þar upp. Hún giftist
Eyjóifi Árnasyni gullsmið, heimili
þeirra var um árabil á Akureyri, en
síðar í Reykjavík. Þau voru barn-
laus. Hún dó 12. janúar síðastliðinn.
Þann dag sá ekki út úr augum við
Djúp. Norðaustan stórhríðin fór
hamförum um Vestfirði og eirði
engu. Brimið svarraði við Svalvoga
og Hornstrandir. Mikið lán að ekki
yrðu slys á sjó eða landi. Tveimur
dögur síðar var Djúpið sem bráðið
silfur milli Kofra og Vébjarnarnúps
í blíðu logni. Snæfjallaströnd og
Ármúli ljómuðu í geislum hækkandi
sólar og um kvöldið sindruðu norð-
urljós um stjömubjartan himin. Slík-
ar andstæður náttúrunnar kunni
Guðrún að meta og þetta voru verð-
ugar kveðjur til hennar frá æsku-
stöðvunum.
Guðrún Guðvarðardóttir lét ekki
á sér festa þó hún vissi að hverju
fór. Hún stóð sem óbuguð hetja til
síðustu stundar. „Glaður og reifur
skyldi gumna hver uns sinn bíður
bana“ (Hávamál). Þessi fáu orð em
lítill þakklætisvottur fyrir að mega
telja hana til vina minna. Þeim er
næst henni stóðu sendi ég samúðar-
kveðjur og bið henni og þeim bless-
unar guðs.
Ása Ketilsdóttir, Laugalandi.
Fleiri niinningargreinnr um
Guðrúnu Guðvarðardóttur bíða
birtingar og munu birtast næstu
daga.
t
BORGHILD WENDEL
lést 19. janúar í Borgarspítalanum.
Andrés Wendel,
Maríanna Wendel,
Linda Wendel, Agnar Ingólfsson.
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
REYNIR GUÐMUNDSSON
málarameistari,
Ósabakka 7,
Reykjavík,
lést í Landakotsspítala 20. janúar.
Bjargey Guðmundsdóttir
og börn.
t
Ástkær sonur minn, faðir okkar, tengdafaðir, bróðir og afi,
FRIÐGEIR FRIÐJÓNSSON
frá Hofsstöðum,
verður jarðsunginn frá Borgarneskirkju laugardaginn 22. janúar
kl. 14.00.
Ingibjörg Friðgeirsdóttir,
Ingibjörg Þórdís Friðgeirsdóttir, Erla Friðgeirsdóttir
og aðrir aðstandendur.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför systur okkar
og móðursystur,
RANNVEIGAR JÓNASDÓTTUR
fyrrv. handavinnukennara.
Guðbjörg Jónasdóttir Birkis,
Ásta Jónasdóttir,
Regina Birkis,
Svanhildur Bjarnadóttir.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
KRISTÍN GUNNARSDÓTTIR,
Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju í dag, föstudaginn 21. janú-
ar, kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Erlendsdóttir,
Gunnar Erlendsson,
Ásgeir Ásgeirsson,
Sigríður Jóhannsdóttir.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður, systur, ömmu og langömmu,
HREFNU JENSEN,
Bústaðavegi 101.
Benedikt R. Jóhannsson,
Erlingur Þ. Jóhannsson,
Guðrún M. Jóhannsdóttir,
Baldur I. Jóhannsson,
Guðrún Klausen,
barnabörn og barnabarnabörn.
Júlíana Gistadóttir,
Hrafnhildur Hámundardóttir,
Þorsteinn Magnússon,
Jette Dige Pedersen,
+
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og útför
STEFÁNS ÍSLANDI
óperusöngvara,
Háaleitisbraut 117.
Sérstakar þakkir til Guðmundar Jónssonar, óperusöngvara, Krist-
ins Hallssonar, óperusöngvara, Karlakórs Reykjavíkur og söng-
sveitarinnar Drangeyjar.
Guðrún Einarsdóttir, börn og makar,
barnabörn, barnabarnabörn, systur og
aðrir aðstandendur.
+
Innilegar þakkir og bestu kveðjur sendum við öllum þeim, sem
auðsýndu okkur samúð og vináttu við fráfall og útför
SIGNÝJAR ÓLADÓTTUR.
Hólmfríður Geirdal, Þorsteinn Marelsson,
Ingólfur Geirdal, Guðrún Guðlaugsdóttir,
Hulda Reykjalfn, Þorlákur Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
TRAUSTA JÓNSSONAR,
Hásteinsvegi 9,
Vestmannaeyjum.
Edda Thegeder,
Jón Steinar Traustason,
Ágústa T raustadóttir,
Brynja Traustadóttir,
Óli ísfeld Traustason,
Steinunn T raustadóttir,
Ásta Traustadóttir,
Guðmundur B. Sigurgeirsson,
Bonnie Harvey,
Sigurður Stefánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum einlæga Samúð og hlýhug við
andlát og útför bróður okkar og frænda,
ÞORGEIRS JÓNSSONAR,
Freyjugötu 5.
Fyrir hönd aðstandenda.
Sverrir Guðmundsson,
Bjarni Guðmundsson,
Gréta Jónsdóttir.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra er auðsýndu okkur samúð og hlý-
hug við andlát og útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
ÞÓRÐARÞÓRÐARSONAR
fyrrverandi verkstjóra
og framfaerslufulltrúa,
Háukinn 4, Hafnarfirði.
Sigurður Þórðarson, Kristín Friðriksdóttir,
Trausti Þórðarson, Barbro Þórðarson,
Guðbjörg Hulda Þórðardóttir, Þórður Helgason,
afabörn og langafabörn.