Morgunblaðið - 21.01.1994, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 21. JANÚAR 1994

Með
morgunkaffínu
Þú hlýtur að vera góður
maður, að koma strax þó
drengurinn hafi gleypt 50
kall.

HÖGNI HREKKVISI
BREF TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103-Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
Ókunnugleiki fulltrúans
Frá Ómari Smára Ármannssyni:
FULLTRÚI Sambands ísl. trygg-
ingafélaga upplýsti í viðtali við
Morgunblaðið föstudaginn 25. jan-
úar sl. að sambandið hafi þurft að
greiða tjón af völdum fleiri en 12
óvátryggðra bifreiða í umferð hér á
landi á síðasta ári. Sagði hann það
skoðun manna innan vátrygginga-
geirans að lögregla hafi ekki sinnt
hlutverki sínu sem skyldi að taka
óvátryggðar bifreiðir úr umferð.
Skoðun hans og „annarra" innan
vátryggingageirans á þessu er
byggð á misskilningi, en sá skilning-
ur er jafnvel verri en enginn skiln-
ingur á málinu. Staðreyndin er sú
að vátryggingafélögin senda mikið
magn beiðna til lögreglu á hveiju
ári þar sem beðið er um að klippt
verði skráningarnúmer af bifreiðum
sem ekki hafa verið greidd af lög-
bundin vátryggingagjöld. Langflest-
ar þessara beiðna eiga ekki við rök
að styðjast. Vátryggingafélögin hafa
ekki athugað hvort tiltekin bifreið
hefur verið tryggð hjá öðru trygg-
ingafélagi, hún hafi verið skráð ónýt,
eigandaskipti hafi farið fram og bif-
Heilbrigð sál
í hraustum líkama
Frá Árna Helgasyni:
í ÆSKU minni var minna um íþrótt-
ir en nú og enn færri tækifæri til
að gefa sig allan að þeim, og kom
þar margt til. Við höfðum fótboltafé-
lag og völl sem ekki þætti neitt vit
í nú og markið var millj tveggja
steina í útjaðri vallarins. I því stóð
markvörður og þótti virðingarstaða.
Og eitt: Það var strangt eftirlit með
því að reglum væri fylgt og að gera
rétt, spila drengilega og þeir voru
ekki hátt skrifaðir sem brutu þessi
atriði. Skíði og skautar voru á vet-
urna og í tunglskinsljósi inn á á, var
gaman.
Nú heyrði ég fyrir skömmu í út-
varpi tilkynningu sem fékk mig til
að staldra við og hugsa: Nú mölum
við Finna með ópum og hrópum og
svo skorað á fólk að mæta í kórinn.
Þessi áskorun sló mig illa og minnt-
ist þess að íþróttahreyfingin er alltof
merk stofnun ef þetta ákall væri
veruleiki. Og um leið fannst mér það
ekki stórmannlegt að geta ekki sigr-
að Finna nema með ópum og hróp-
um. Það finnst mér ekki stórmann-
legt né hæfa svo merku uppeldis-
tæki.
Og alls ekki þegar við fögnum
góðum gestum af erlendum vett-
vangi, sem ekki geta komið með
æpandi lið með sér:
Við töluðum hér áður fyrr um
„íslandi allt“ og heilbrigða sál í
hraustum líkama sem markmið
íþrótta og vonum að það standi hvað
sem á dynur í keppni sem öðru. Bn
er þetta markmið í hættu í dag?
Hefir íþróttahreyfingin skoðað það
niður í kjölinn?
Áfengi og íþróttir eiga enga sam-
leið sögðu aðalmenn íþróttahreyf-
ingarinnar hér áður fyrr þegar ég í
æsku horfði hýrum augum til henn-
ar sem aukandi gróandi þjóðlíf. Eg
man eftir Ben. G. Waage þar fremst-
_um í flokki, Hallgrími Benediktss.
og Siguijóni á Álafossi svo nokkrir
séu nefndir og þeir fylgdu þeim
sannleika eftir af huga og sál. Nú
heyrast háværar raddir um að bjór
og annað áfengi sé komið í ríkum
mæli þar inn fyrir dyr i mörgum
myndum. Getur slíkt verið satt? Eða
eiga kannski þessi óp og hróp að
leiða huga heilbrigðra manna frá
raunveruleikanum?
Er ekki kominn tími til að athuga
sinn gang. Og guð gefi að íþrótta-
- hreyfingunni beri gæfa til að útiloka
alla meinvætti, svo sem áfengi og
illa siði, en efla hið göfga og góða.
Verða til fyrirmyndar í göngu lands-
manna á vit hins sannasta og heil-
brigðasta í lífinu.
ÁRNI HELGASON,
Stykkishólmi.
reiðin færst á milli umdæma, skrán-
ingarnúmer hafi verið lögð inn
o.s.frv. Þá eru dæmi um það að
greiðendur hafi samið við trygginga-
félög um greiðslu iðgjalda en þau
samt sem áður óskað eftir að skrán-
ingarnúmer verði klippt af bifreið-
inni. Lögreglumenn fara í gegnum
þessar beiðnir og endursenda jafn-
harðan með von um bætt vinnu-
brögð. Þeim beiðnum, sem eiga við
rök að styðjast, er sinnt ásamt öðru
eftir því sem kostur er. Þannig fjar-
lægði lögreglan á Suðvesturlandi
skráningarnúmerin af u.þ.b. fimm
þúsúnd ökutækjum á síðasta ári, auk
þess sem hún þurfti að sinna öðrum
eftirlitsþáttum umferðarmálefna,
sem ekki eru síður mikilvægir í bar-
áttunni við fækkun umfeðraróhappa
og -slysa.
Gagnrýni fulltrúans og „annarra"
á lögreglu á því ekki við rök að styðj-
aSt'óMAR SMÁRI ÁRMANNSSON,
aðstoðaryfirlögregluþjónn.
Betra
mannlíf
Frá Amnl Rún:
Borgarfulltrúar ljalla um hundr-
uðir nýrra mála á hveiju ári. Það
skiptir því Reykvíkinga miklu máli
að vita hver eru helstu áhugamál
þeii'ra sem bjóða sig fram til borgar-
stjórnar. _Mitt baráttumál er betra
mannlíf. Ég nefni dagvistarmál sem
dæmi. Góð dagvistun er þroskandi
fyrir börnin og ræður miklu um frelsi
kvenna til að mennta sig og sinna
fjölbreyttum áhugamálum. Atvinnu-
leysi er skaðlegt góðu fjölskyldulífi
og veldur félagslegum vandamálum.
Sem dæmi um áhugavert verkefni í
atvinnumálum vil ég nefna eflingu
ferðaiðnaðar. Staðsetning landsins,
gott loftslag, friðsælt umhverfi, góð
hótel og önnur aðstaða gera Reykja-
vík að góðum valkosti fyrir alþjóð-
legar ráðstefnur.
AMAL RÚN QASE,
Borgartúni 19,
Reykjavík.
Víkverji skrifar
BC Bfí. BÚisiH AE> fA MÓe ÞAXJCARKOBTVM! "
Víkveija hefur borist bréf frá
Jóni Gunnari Borgþórssyni
framkvæmdastjóra SVFR vegna
pistils í blaðinu þ. 8. janúar síðast-
liðinn. Þar segir:
„Víkveiji skrifar í Morgunblaðið 8.
janúar 1994, þar sem hann gagn-
rýnir Stangaveiðifélag Reykjavíkur
fyrir að vera með stór orð um dá-
semdir veiðisvæða, og þá sérstak-
lega efri hluta vatnasvæðis Hítarár
á Mýrum.
Þar sem Víkveiji gagnrýnir í
framhaldi einungis þann þátt sem
snýr af fiskigengdinni sjálfri má
ganga út frá því að aðrir þættir
hafi verið í þokkalegu lagi miðað
við hans væntingar, enda fallegt
víða á svæðinu og fjölmargir veiði-
staðir.
Það er hins vegar svo þegar
menn fara í veiðitúr að ekki er
hægt að reikna með veiðinni sem
gefinni. Til þess eru of margir
óvissuþættir til staðar, svo sem
veður, vatnshiti, vatnshæð, birtu-
skilyrði o.s.frv. Það er einnig vitað
að fiskigengd er víðast hvar mjög
sveiflukennd á milli tímabila og
endalaust er hægt að velta fyrir sér
orsökum og afleiðingum í þeim efn-
um. Vegna þeirrar óvissu sem
stangaveiði fylgir selur SVFR veiði-
leyfí en ekki físka, þ.e. menn gera
út á vonina en ekki vissu um fiska
á ákveðnum stað á ákveðnum tíma.
Enda er það trú manna að glansinn
færi fljótt af stangaveiðinni ef svo
væri.
Hvað þetta ákveðna veiðisvæði
varðar er það fúslega viðurkennt
að veiði var minni síðastliðið sumar
en menn höfðu gert sér vonir um.
Spáð var í orsakir eins og endranær
og var þá helst bent á óhagstæð
veðurskilyrði fyrir vatnabúskapinn
og lítið vatn í gönguleið fisksins
upp ána til viðbótar því hversu seint
vorið var á ferðinni. En eins og
áður sagði er hægt að leita lengi
að orsökum sem verða að vísu aldr-
ei annað en spádómar og getsakir.
Þrátt fyrir minni veiði en vonast
var til veiddust engu að síður þó
nokkrir laxar á svæðinu auk þess
sem bókaðir voru um 200 silungar,
þannig að samkvæmt veiðibókum
hefur eitthvað af fiski verið á ferð-
inni á veiðitímabilinu.
Verð veiðileyfa í Hitará II (eins
og svæði þetta er kallað í söluskrá
SVFR) er annars vegar kr. 2.500.-
og hins vegar 4.500.- fyrir stöngina
á dag og er gisting í veiðihúsi innif-
alin. Vegna þeirrar óvissu sem er
um fiskigengd á svæðinu og von-
brigi með veiðina síðastliðið sumar
er nú innifalið í hveiju veiðileyfi í
Hítará II að það megi nota til veiða
í Hítarvatni, en veiðileyfi í það er
allajafna selt á 1.600 krónur. Þetta
eykur verðgildi veiðileyfisins um-
talsvert en gildir að vísu einungis
fyrir félaga í SVFR. Þessar upplýs-
ingar eru í söluskrá félagsins, en
hljóta hreinlega að hafa farið fram
hjá Víkveija við lestur hennar þetta
árið.
Að teknu tilliti til þeirra atriða
er fram koma hér að ofan er því
tæpast hægt að segja annað en að
veiðimenn sem sækja þetta fallega
svæði fái allnokkuð fyrir peninginn.
Það áréttast hér enn að SVFR
selur leyfi til veiða en ábyrgist eng-
an veginn að bráðin sé fyrir hendi
á þeim stað og þeirri stundu sem
einstakir veiðimenn eru við veiðarn-
ar.“