Morgunblaðið - 18.05.1999, Blaðsíða 60

60 ÞRIÐJUDAGUR 18. MAÍ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og
afi,
HÖRÐUR S. GUNNARSSON,
lést laugardaginn 15. maí.
Ása Sólveig,
Rúnar Á. Gunnarsson, Sylvía Bragadóttir,
Helena Björg Gunnarsdóttir, Jón Gísli Ragnarsson
og barnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
INGVAR JÓN GUÐBJARTSSON
frá Kollsvík,
Berugötu 26,
Borgarnesi,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur föstudaginn
14. maí.
Útför hans verður auglýst sfðar.
Jóna Snæbjörnsdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
SIGURMUNDUR JÖRUNDSSON
skipstjóri,
Sólbakka,
Bfldudal,
lést á sjúkrahúsi Patreksfjarðar mánudaginn
17. maí. Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir okkar hönd og annarra ástvina,
Guðbjörg Guðmundsdóttir.
t
Elskuleg móðir mín og amma,
GUÐLEIF JÓNSDÓTTIR,
Egilsgötu 6,
Borgarnesi,
lést á Dvalarheimili aldraðra, Borgarnesi,
laugardaginn 15. maf.
Ása Ólafsdóttir,
Sigrún Guðmundsdóttir,
Ólöf Kristjánsdóttir.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTINN RUNÓLFSSON,
Hraunteigi 26,
Reykjavík,
lést sunnudaginn 16. maí.
Guðbjörg Eiríksdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Systir mín og frænka,
SIGRÍÐUR JÓHANNESDÓTTIR,
Hjarðarhaga 56,
er látin.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskapellu
föstudaginn 21. maí kl. 10.30.
Eyrún Jóhannesdóttir og ættingjar.
ASA
PÁLSDÓTTIR
+ Ása Pálsdóttir
fæddist á Akur-
eyri 16. ágúst 1983.
Hún lést 4. niaí síð-
astliðinn. Ása var
jarðsungin frá
Hafnarfjarðar-
kirkju 12. maí.
Elsku Ása mín.
Nú ertu leidd, mín ljúfa,
lystigarð Drottins í,
þar áttu hvíld að hafa
hörmunga’ og rauna frí,
við Guð þú mátt nú mæla,
miklu fegri en sól
unan og eilíf sæla
er þín hjá lambsins stól.
Dóttir í dýrðar hendi,
Drottins, mín, sofðu vært,
hann, sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært.
Þú lifðir góðum Guði,
í Guði sofnaðir þú,
í eilífum andarfriði
ætíð sæl lifðu nú.
(H. Pétursson.)
Þú varst tekin svo snögglega í
burtu, en það er gott að vita af þér á
góðum og björtum stað því þar áttu
heima.
Eg kynntist þér fyrst í byrjun tí-
unda bekkjar, en á svona stuttum
tíma þá höfum við orðið góðar vin-
konur. Það fyrsta sem þú gerðir var
að brosa til okkar, þú sparaðir
aldrei neitt bros, svo hlóstu svo
innilega að maður smitaðist af
hlátri. Þú gast hlegið svo lengi að
sama hlutnum.
Eg sá það strax að þú varst góð
og vildir öllum svo vel. Þegar manni
leið illa þá reyndir þú að gera gott
úr því og lést mann brosa síðan með
því að brosa til mín.
Að hugsa um það að fá ekki að
hitta þig aftur né heyra þig hlæja
eða sjá þig brosa, er eins og hnífs-
stunga í gegnum hjartað, en það
sem þú skildir eftir hjá okkur sem
þykir vænt um þig eru góðar minn-
ingar. Eg man eftir þegar þemavik-
an var. Þú hafðir svo gaman af því
að mála, þú varst stundum inni í
stofunni okkar og sast við borðið
þar sem allt málningardótið var og
tókst pensil og byrjaðir að blanda
liti á pappadiskana og teikna falleg-
ar myndir á það og raulaðir lag
með.
Þú hlustaðir á allt með athygli og
reyndir að bæta úr því slæma. Þú
varst svo umhverfisvæn og mikill
dýravinur. Þú kenndir mér að líta
allt öðruvísi á lífíð og ég vil þakka
fyrir okkar stundir saman. Eg veit
að þú verður hinum megin og tekur
á móti mér með opnum örmum þeg-
ar að því kemur. Eg sakna þín og
Guð geymi þig.
Elsku Páll, Anna og Kristján, ég
votta ykkur innilega samúð mína.
Sólveig.
Drottinn er minn hirðir,
mig mun ekkert bresta,
á grænum grundum lætur
hann mig hvílast,
leiðir mig að vötnum þar sem
ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um réttan veg
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari
um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
þvíþúerthjámér.
Sproti þinn og staíúr huggar
mig,
þú býrð mér borð frammi fyrir
fjendum mínum
þú smyrð höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína.
Og í húsi drottins bý ég langa ævi.
Drottinn er minn hirðir,
mig mun ekkert bresta.
Elsku skólasystir. Við kveðjum
þig hér í dag á þessum sorgardegi.
Það er svo erfítt að skilja að þú sért
farin frá okkur öllum. Við munum
eftir þér alltaf brosandi, alltaf glöð,
aldrei í vondu skapi. Og þriðjudag-
inn 4. maí datt okkur aldrei í hug að
þú kæmir aldrei aftur í skólann og
við sæjum þig ekki aftur. Og seinna
um daginn þegar við fréttum að þú
hefðir lent í þessu hræðilega slysi
trúðum við ekki að það værir þú,
við náðum því ekki bara. Við hugs-
uðum að þú kæmir bara í skólann á
morgun og allt væri í lagi. En þegar
við komum í skólann daginn eftir
sáum við íslenska fánann í hálfa
stöng. Og þá vissum við að þetta
var alvaran, hún Ása var dáin. Og
strax byrjuðum við að muna hvað
þú skemmtir þér vel í skíðaferða-
laginu núna síðustu ár og hvað þú
skemmtir þér vel á böllum og hvað
þú hlóst mikið í skólanum. Alltaf
munum við minnast þín sem glaðr-
ar og skemmtilegrar skólasystur.
Við biðjum góðan guð að styrkja
foreldra þína, bróður, ættingja og
aðra aðstandendur. Ása, takk fyrir
þennan góða tíma sem við höfðum
með þér.
Þínar skólasystur
Ágústa Guðrún, Tinna Rós,
Guðlaug, Ingibjörg, Guðrún
Margrét og Sara A.
Ása var mjög skemmtileg stelpa
sem átti það alls ekki skilið að lenda
í þessu slysi. Okkur finnst eins og
þetta sé bara vondur draumur og
allt eigi eftir að vera eins og áður.
Það var mjög gott að tala við Ásu og
við gátum sagt henni allt saman, öll
leyndarmál og allt saman. Hún bara
sat og hlustaði eins og hún skildi aOt
saman. Hún fékk okkur alltaf til að
brosa og hlæja þegar við vorum nið-
urdregnar og lét manni alltaf líða
vel.
Við söknum þín rosalega mikið og
vonum að þér líði vel þar sem þú ert.
+
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir og amma,
ÁSLAUG KRISTINSDÓTTIR,
andaðist á Landakotsspítala aðfaranótt mánudagsins 17. maí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Kristinn Bjarnason, Sigrún Guðmundsdóttir,
Guðmundur Rúnar Kristinsson.
+
Systir mín og frænka okkar,
BJARGEY KRISTJÁNSDÓTTIR,
(BÍBÍ),
sem andaðist á Héraðssjúkrahúsinu á Blönduósi föstudaginn 14. maí,
verður jarðsungin frá Blönduóskirkju laugardaginn 22. maí kl. 14.00.
Þorsteinn Kristjánsson,
Kristjana H. Guðmundsdóttir, Áslaug Gunnsteinsdóttir.
PáO, Anna og Kristján, við viljum
senda ykkur innilegar samúðar-
kveðjur.
Erna G. og Henný.
„Þegar þú ert sorgmæddur, skoð-
aðu þá aftur huga þinn og þú munt
sjá, að þú grætur yfir því sem var
gleði þín.“ (Khalil Gibran.)
Elsku Ása, með sorg í hjarta
kveðjum við þig í dag. Fyrirvara-
laust kvaddir þú þennan heim svo
falleg, svo björt, svo góð. Eg er
þakklát þér fyrir aOar stundirnar
sem við áttum saman, kæra vinkona.
Guð geymi þig.
Þau ljós sem skærast lýsa,
þau ljós sem skína glaðast,
þau bera mesta birtu
en brenna líka hraðast
og fyrr en okkur uggir
fer um þau harður bylur
er dauðans dómur fellur
og dóm þann enginn skilur.
En skinið logaskæra
sem skamma stund oss gladdi,
semkveiktiástogyndi
með öllum sem það kvaddi.
Þó burt úr heimi hörðum
nú hverfi ljósið bjarta
þá situr eftir ylur
í okkar mædda hjarta.
(Friðrik Guðni Þórleifsson.)
Elsku Anna Magga, PaOi, Krist-
ján og allir aðrir aðstandendur, Guð
gefi ykkur styrk.
Helga Björg Ingvadóttir.
í dauðansfaðm nú fallið er
og folt og kalt þar sefur,
það, barn, ó, Guð, sem gafstu mér
og glatt um stund mig hefúr.
0, Faðir, lít í líkn til mín
og lát þú blessuð orðin þín
mérléttasviðann sára
er sárra fær mér tára.
(Helgi Hálfdánarson.)
Það beið mín harmafregn er ég
kom heim að kvöldi 4. mai. Hún Ása
frænka mín var dáin, hafði farist í
bílslysi. Hvernig gat það gerst, að
hún væri köOuð burt með svo svip-
legum hætti?
Elsku Ása! Við áttum því láni að
fagna að eiga þig sem frænku og
fengum að njóta þess að vera fagnað
með kærleiksríku brosi og gleði-
glampa í augum. Það varst þú, þú
varst þeim eiginleikum búin. Fyrir
það þökkum við.
Eg veit að almáttugur Guð, hinn
hæsti höfuðsmiður alls á himni og
jörðu, hefur nú tekið þig í náðar-
faðm sinn og vafíð þig kærleiksörm-
um sínum. Við þökkum þér aOar
gjafh- þínar og Guði fyrir að gefa
okkur þig. Minning þín mun lifa.
Elsku Anna Margrét, Páll og Kri-
stján, afí og ömmur. Missir ykkar er
mikOl og harmur sár, orð eru lítOs
megnug, og aldrei finnur maður
meir fyrir smæð sinni og vanmætti
til huggunar og til að létta byrðarn-
ar en á stundum sorgar og trega.
Við biðjum Guð að halda sinni
kærleiksríku hendi yfir ykkur og
vemda ykkur og styrkja. Og sendum
ykkur innOegar samúðarkveðjur.
Aðalsteinn, Elinborg,
böm og barnabörn.
Elsku Ása mín.
Þegar ég frétti af láti þínu hinn 4.
maí hélt ég að þú værir farin frá
okkur en þú ert ekki farin frá okkur,
því þú lifir enn í hjarta okkar allra.
Ég mun varðveita minningu þína og
hverja dásamlega stund sem við átt-
um saman. Allar þær yndislegu
stundir sem við áttum saman í Dan-
mörku eins og þegar ég og þú fórum
saman í sund og stálumst alltaf til að
vera pínu lengur. Við gerðum líka
margt annað saman eins og þegar
við þóttumst vera Otlar flugfreyjur.
Þessar og margar aðrar voru dá-
samlegar stundir sem ég vildi óska
að hefðu verið fleiri. En á þessum 15
árum hefurðu kynnst mörgu fólki og
þú hefur alltaf verið vinmörg síðan
þú varst lítil. Þú hefur ávallt gefið
frá þér kærleik og ást. Ég mun
sakna þín mikið og ég sendi fjöl-
skyldu þinni mínar innilegustu sam-
úðarkveðjur. Ég kveð þig nú, elsku
Ása mín, og þakka þér fyrir allt.
Þín vinkona,
Edda.