Morgunblaðið - 18.05.1999, Blaðsíða 61
morgi/nbLÁðið
MINNINGAR
PRIÐJUDAGlTR lÁ ÍÁk!!Í999 fel
+ Herbjört Pét-
ursdóttir fædd-
ist á Kirkjubæ í
V estmannaeyj um
26. febrúar 1951.
Hún lést á Landspít-
alanum 2. maf síð-
astliðinn. Utför
Herbjartar fór fram
7. maí á Melstað.
Áin sem í gær
streymdi framhjá lygn
en straumþung og
hjalaði við steina á
grynningunum er
þurr. Hún braut sér nýjan farveg.
Við stöndum við þurran árfarveg-
inn og leitum í hugskotinu að hljóm
hennar, en hann er þagnaður.
- Brimöldur dauðans umkringdu mig,
elfur glötunarinnar skelfdu mig,
snörur Heljar luktu um mig,
möskvar dauðans féllu yfír mig.
í angist minni kallaði ég á Drottin,
og til Guðs míns hrópaði ég.
Hann heyrði raust mína í helgidómi
sínum
og óp mitt barst til eyma honum.
Drottinn fer með mig eftir réttlæti
mínu,
eftir hreinleik handa minna geldur
hann mér,
því að ég hef varðveitt vegu Drottins
og hefi ekki reynst ótrú(r) Guði mín-
um.
Já þú lætur lampa minn skína,
Drottinn Guð minn, þú lýsir mér í
myrkrinu. -
(Sálm. 18,5-7.21-22.29.)
Pegar illvígur sjúkdómur hefur
búið um sig í líkamanum og vill
ekki hörfa þótt hart sé sótt að hon-
um má allt eins búast við að hann
sigri. Sá og sú sem fær slíkan sjúk-
dóm gerir allt eins ráð fyrir að
deyja úr honum, hvenær svo sem
það verður.
Eitthvað á þessa
leið orðaði Herbjört
hlutina þegar ég leit til
þeirra hjóna á Melstað
fyrir skemmstu. Nafn-
ið hennar hafði verið
lengi á bænalistanum
sem liggur á altarinu
gamla í Maríustúku
Skálholtskirkju. Ég
hafði reynt að hringja
til að spyrja frétta, -
en það var aUtaf allt
gott að frétta. Þeirri
fullyrðingu fylgdi
skær og dillandi hlát-
ur. Ég hef lært, sagði hún, að
segja: Eftir atvikum.
Eg kom við að Melstað af því að
ég vildi fá að sjá hvort það væri
satt, og sagði henni það. Það var
eiginlega satt. Hún var jafn glæsi-
leg og ævinlega og samtalið gott og
gefandi. Þessvegna var höggið enn
þyngra þegar það kom. En mikið
ósköp megum við vera fegin að hún
þurfti ekki að visna hægt og hægt
eins og afskorið blóm. Hún hafði
skilað stóru hlutverki og gekk
hratt af sviðinu.
Að leiðarlokum má ekki minna
vera en að ég leggi lítinn vönd af
hugsunum við nafnið hennar og
þakki fyrir góðar en samt ótrúleg-
ar fáar samverustundir, miðað við
þann árafjölda sem kynnin hafa
varað.
Það fór ekki mikið fyrir henni
þegar hún kom í Menntaskólann
að Laugarvatni fyrir rúmum þrem
áratugum. Eða það fannst mér að
minnsta kosti ekki. Það heyrðist
eiginlega ekkert í henni nema þeg-
ar hún hló. En hún hló þannig að
það birti. Annars minnti hún á dá-
lítið fiðrildi sem flögrar um í sól-
inni og getur verið svo undarlega
kyrrt þegar það sest. En það sest
sjaldan. Einhverju sinni settust
þau þó saman járnsmiðurinn og
fiðrildið. Árin liðu. Þau Guðni og
Herbjört fóru til Erlangen með
tvo syni og við hittumst þar. Það
var í hópi stúdenta frá ýmsum
þjóðum og kirkjudeildum sem boð-
ið var til heimsókna til að kynnast
kirkjustarfi. Þar lærðum við sálm-
inn: Morgenglanz der Ewigkeit.
Þar er sungið um morgunljómann
eilífðar, um ljósið sem lifir og birt-
una sem aldrei dvínar. Hver ný
dagrenning er fædd af því ljósi.
Þessvegna ljómar eilífðin fyrir
sjónum á hverjum morgni. Ég
horfi á eftir Herbjörtu hverfa inn í
þennan bjarma og veit að í því
felst huggun sem enn er ekki kom-
in, en kemur.
Það var gott að eiga við hana
orðastað. Hún var fljót að greina
kjarnann frá hisminu. Mjög fljót.
Hún eyddi ekki tímanum í innan-
tómt kurteisishjal. Ég held að hún
hafi ekki kunnað það. Hún kom
stundum svo beint að efninu að
henni brá sjálfri. Spurningar
brunnu henni á vörum. Hún bar
þær þá ekki endilega beinlínis
fram, heldur eins og duttu þær af
vörunum. Svarið hlaut að verða
jafn einlægt og jafn beinskeytt.
Þannig urðu samtölin markviss og
uppbyggjandi.
Jesús sagði: Lítið upp og horfið á
akrana. Þeir eru þegar hvítir til
uppskeru.Sá sem upp sker tekur
þegar laun og safnar ávexti til eilífs
lífs, svo að sá gleðjist sem sáir og
með honum hinn sem upp
sker.(Jóh. 4,35b - 36.)
Guðni var farinn til erfisdrykkju.
Bömin höfðu dregið sig í hlé. Hún
sat á móti mér, svaraði spuming-
um mínum um veikindi sín, spurði
frétta af okkur og lífsgleðin dans-
aði í kringum hana eins og litlir
englar í málverki. Æ, hvað er gott
að eiga þessa mynd og lofaður sé
Guð sem gaf okkur Herbjörtu Pét-
ursdóttur, líf hennar og félagsskap,
og nú minninguna sem við megum
hverfa til og styrkjast af.
Guð gefi styrk og huggun Guðna
og bömunum að og frá Melstað.
Krislján Valur, Margrét
og synir Skálholti.
HERBJÖRT
PÉTURSDÓTTIR
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
RAGNHEIÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Stífluseli 11,
andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur að kvöldi
föstudagsins 14. maí.
Útförin verður auglýst síðar.
Guðrún Marta Sigurðardóttir,
Óskar ísfeld Sigurðsson, Sólveig Ágústsdóttir,
Helga Sigurðardóttir, Ágúst Óskarsson,
Erlendur ísfeld Sigurðsson, Fanney Kristjánsdóttir
og barnabörn.
+
Elskulegur faðir minn, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
ÓLAFUR I. MAGNÚSSON
frá (safirði,
fyrrum gjaldkeri Háskóla íslands,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 20. maí kl. 10.30.
Magnús Helgi Ólafsson, Hildur Bergþórsdóttir,
Ólafur Magnússon, Sæbjörg Richardsdóttir,
Lára Magnúsdóttir,
Rúnar Þór Magnússon,
Kristinn Þeyr Magnússon
og barnabarnabörn.
+
Móðir okkar,
ÞÓRHALLA STEINSDÓTTIR
húsmóðir,
Litla-Garði,
Akureyri,
lést á dvalarheimilinu Hlíð föstudaginn
14. maí.
Jarðsungið verður frá Akureyrarkirkju fimmtu-
daginn 20. maí kl. 13.30.
Börn og aðrir aðstandendur.
HELGI
HJÁLMARSSON
+ Helgi Hjálmars-
son fæddist 25.
apríl 1962. Hann
lést 20. apríl síðast-
liðinn. Helgi var
sonur hjónanna
Beru Krisljánsdótt-
ur og Hjálmars
Guðmundssonar.
Hálfsystkini Helga
eru Sævar Hjálm-
arsson, búsettur í
Hafnarfirði; Sólrún
Hjálmarsdóttir, bú-
sett á Hvolsvelli;
Hulda Valtýsdóttir,
búsett í Noregi, og
Kristján Jóhannsson,
Svíþjóð.
Utför Helga hefur
í kyrrþey.
búsettur í
farið fram
þú þér bíl sem þarfn-
aðist lagfæringa, en
það var ekkert mál,
því þú varst afar
handlaginn. Við áttum
margar ánægjustund-
ir við spil og minigolf
og útiveru. Það var
mikið hlegið, því
húmor áttir þú. Ég
upplifði þig sem efni-
legan ungan mann. Þú
lærðir málmiðn og
varst um hríð í Tækni-
háskólanum, en varðst
að hætta vegna veik-
inda þinna. Fyrir utan það að vera
duglegur í höndunum elskaðir þú
allt sem var fallegt. Þú spilaðir
einnig klassíska músík á gítar og
elskaðir góða tónlist. Þú eignaðist
tölvu mjög fljótt og varðir mörgum
stundum við ritvinnslu sem leiddi
til þess að síðustu árin skildir þú
eftir þig gagnleg rit. Þú varst góð-
ur sonur, bróðir, frændi og vinur.
Elsku Helgi. Þú ert farinn, en
skilur eftir hjá mér góðar minning-
ar frá liðnum árum, þegar þú hafð-
ir það sem best. Minningar sem
enginn getur tekið frá mér. Ég
kveð þig í síðasta sinn með þessum
orðum og vona að þú sért kominn
þangað sem þér líður betur. Ég bið
Guð að gefa móður okkar styrk í
sorg hennar og söknuði.
Þín systir,
Hulda.
Elsku bróðir minn. Þú ert dáinn.
Ég var heppin að kynnast þér sem
barni og unglingi þegar við ólumst
upp saman. Þú varðst ekki gamall.
Tæplega 37 ára. Það er erfitt að
skilja það þegar fólk deyr ungt. Þú
háðir harða baráttu í þessu lífi.
Baráttu sem við eftirlifandi eigum
erfitt með að skilja. Þrátt fyrir
veikindi þín bauðstu alltaf af þér
góðan þokka. Við sem fengum að
kynnast þér munum eftir þér sem
hjálpsömum og vingjamlegum
vini. Þú varst bamgóður og gafst
alltaf það sem þú áttir til. Rakel og
Gummi, elstu börnin mín, muna
eftir þér sem góða frænda sínum.
Það sem mér er minnisstæðast úr
lífi þínu var þegar þú dvaldir hjá
mér í tæpt ár í Svíþjóð. Þú varst
17 ára og fékkst vinnu eins og
skot. Við fyrstu útborgun keyptir
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, afi og
langafi,
GRÍMUR JÓNSSON
frá fsafirði,
lést á Líknardeild Landspítalans sunnudaginn
16. maí.
Útför hans fer fram frá Garðakirkju á Álftanesi
laugardaginn 22. maf kl. 14.00.
Jóhanna Bárðardóttir,
Rúnar Þ. Grímsson, Jóna Magnúsdóttir,
Sigurður Grímsson, Angelika Andrees,
Jón Grímsson, Linda Grímsson,
Sigrún Grímsdóttir, Magnús Már Kristinsson,
Ása Grímsdóttir, Sigurjón Guðmundsson,
Bárður J. Grímsson, Aðalheiður S. Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til þeirra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa,
BJÖRNS HAFSTEINSSONAR
pípulagningameistara,
Blesugróf 6.
Sigrún Óskarsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Við viljum þakka af alhug öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og vináttu við andlát og
útför elskulegs föður okkar, afa og langafa,
ÓLAFS TRYGGVASONAR
matreiðslumeistara,
Klausturhvammi 18,
Hafnarfirði.
Guð blessi ykkur öll.
Jóna Ólafsdóttir,
Erling Ólafsson,
Erna Ólafsdóttir,
Margrét Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vin-
arhug við andlát og útför elskulegrar móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
SABfNU SIGURÐARDÓTTUR
frá Patreksfirði.
Börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.