Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1961, Qupperneq 71

GAMLA BÆNHÚSIÐ Á NÚPSSTAÐ
75
um, en sums staðar vantaði hellur, og var þá innst járnplata undir
torfinu. í kór var ágæt skarsúð úr mjög breiðum fjölum. Milliþilið
var svipað að frágangi þiljunum í kórnum, en dyraumbúnaðurinn
var þó nýlegri að sjá. Annars er allur aldurssamanburður á þiljum
hússins örðugur. Þilfjalirnar eru allar úr sams konar viði og svip-
—
ÍV' ;v
Austurgafl bænliússins. — East gable of the chapel.
aðar að gerð, og skemmunotkunin hefur sett sín spor á viðinn og
máð þann útlitsmun, sem annars kynni að hafa verið sjáanlegur.
Þess er áður getið, að síðast var kirkja byggð á Núpsstað um
1655. Sú kirkja stóð með vissu fram yfir 1763 eða öllu heldur fram
yfir móðuharðindi. Kirkjan var þá ekki talin mjög hrörleg, en fátæk,
og ekki hefur ríkidæmið vaxið eftir það. Tel ég því ósennilegt, að
Skálholtskirkja eða aðrir forsvarsmenn Núpsstaðar hafi látið end-
urbyggja kirkjuna fyrir 1840, en það ár var hún seld. Auðvitað
hefur henni samt verið haldið við eins og öðrum jarðarhúsum. Und-
arlegt mætti það og heita, ef ábúandi hefur endurbyggt húsið jafn-
vandað og gamla kirkjan var eftir að hún var orðin venjuleg skemma.
Ég hallast því að því, að raunverulega sé þetta enn sama kirkjan
og Einar Jónsson uppsmíðaði af nýjum viðum rétt fyrir 1657.