Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.2005, Blaðsíða 27

Allir eiga silt viðurnefni. Kyndarinn,
Pétur Kristjánsson Grímseyingur, er
aldrei kallaður annað en Pétur Pjóðverji.
Enginn veit af hverju. Annar er kallaður
Tarzan. Sá heitir réttu nafni Ingólfur
Guðmundsson og er Siglfirðingur og
bróðir hins alþekkta Guðmundar skiða-
kóngs. Ingólfur er vissulega vel að manni
en skipsfélagar hans segja hávaðann í
honum og fyrirganginn minna þá á þessa
frægustu sögupersónu heimsbókmennt-
ana og það sé skýringin á nafninu. Ann-
ars varast þeir að ergja Ingólf, ekki vegna
krafta hans heldur hinnar beittu tungu
sem hann býr yfir.
Glói er sjálfur fyrsti kokkurinn. Fæstir
skipsfélagar hans vita hvaðan auknefnið
er komið en hann er aldrei kallaður Jón,
aðeins Glói. Sumir vita jafnvel ekki hvað
hann heitir réttu nafni.
„Þetta var raunar stytting á glókollur,“
útskýrir Jón. „Pegar ég var fimm ára patti
byrjaði ég að flækjast á sjóinn með
Manga gamla heyrnarlausa sem bjó á
Oddeyrinni. Hann reri á smáhorni og fór
oftast aðeins út á Pollinn en þegar vel
viðraði fórum við stundum út fyrir
Tanga. Gamli maðurinn var með hand-
feri og línuspotta en aflann setti hann á
kerru og seldi á götuhorninu þar sem
Norðurgata og Gránufélagsgata mætast.
Hann kallaði mig aldrei annað en
glókollinn sinn. Þegar tímar liðu styttist
nafnið og varð Glói.“
Á meðan kokkarnir keppast við að
gera sjóklárt er Harðbak lagt að olíu-
bryggjunni, fyrir frarnan frystihús KEA,
°g olíunni dælt út í skipið úr tönkunum
sem standa á kambinum norðan við
ftAstihúsið. Klukkan er að verða fimm
síðdegis.
Skipstjórinn, Áki Stefánsson, færir í
skipsbókina:
„Brottför ákveðin kl. 18.00.“
A meðan hásetarnir hreiðra um sig
lekur Áki stefnuna út fjörðinn. Þetta er
fyrsti túrinn hans í skipstjórastólnum á
Harðbak. Kallinn, Vilhelm Þorsteinsson,
bggur veikur heima í rúmi.
Áki horfir hugsandi út um brúar-
gluggann. Hann veit að hann er með gott
skip í höndunum. Tækjabúnaður skips-
uts er þó ekki merkilegur miðað við það
Sem á síðar eftir að verða en þó síst verri
en tíðkast á 6. áratugnum. Tveir dýptar-
'ttælar og ein fisksjá eru geymdar í kassa
1 brúnni. Þegar siglt er nærri ströndinni
stýrir hann eftir vitutn, landsýn og rat-
sJánni en þegar kentur á úthafið hefur
Horðbakurfór vel með skipverja sína, var
vinnuskíp ogfór vel í sjó, ekki síst þegar
búið var að tœma olíutanltinn scm allir héldu
tóinan.
Draumur hvers sjómanns. Körfurnai; sem eru
í pontinu nær d myndinni, voru notaðar á
karfaveiðum. Hásetarnir týndu Itarfann í
körfumar og síðan var hellt úr þeim niður í
lest.
Ljósm.: Þórðurjónsson
Áki ekki annað til að ákvarða stöðu
skipsins en kompás og logg, sem skipið
dregur á eftir sér, og sextant sent er þó
aðeins hægt að nota í góðviðri þegar sér
til himins. Á fjögurra stunda fresti færir
Áki inn í leiðarbókina, loggið, sem tnælir
sigldar mílur, veðrið og stefnuna. Eftir
þessurn upplýsingum þarf hann að hitta
á ntiðin við Nýfundnaland og svo aftur
heint til Akureyrar. í brúnni er líka sínti
sem hringir niður í vélarúmi en bæði
skipstjórinn og vélstjórinn kjósa fremur
að kalla í rörið, eða talpípuna, sem liggur
á milli enda heyrisl ntun betur i því en
símanum.
Harðbakur hefur orð á sér fyrir að vera
„blautur“, hann liggi þungt í öldunni
sem eigi greiða leið yfir hvalbakinn og
dekkið. Áki er vanur að vara nýliða við
Sjómannablaðið Víkingur - 27