Eimreiðin - 01.04.1937, Qupperneq 78

198
ÝMISLEGT UM VERMENSKU Á 19. ÖLD
eimreiðin
Kristján Hjaltason, sem fyr er nefndur, hafði farið til Noregs
og kynt sér þar ýmsar nýjungar í útgerð og kom lieim með
síldarnet með sér úr þeirri ferð. Varð það upphaf tilrauna
í síldveiðum, er þeir höfðu með liöndum Sumarliði gull-
smiður og Thorsteinsen, bakari á ísafirði. Var það í smáum
stíl og mest eða eingöngu veitt á ísafjarðarpolli og því alt
smásíld. Nokkru síðar var farið að nota lagnet, sem hafsíld
fékst í.
Satan og' rósin.
Eftir Ruben Dario.
Á þeim sólfagra degi i Paradís, er blómin urðu til, áður en höggormur-
inn freistaði Evu, kom Satan að máli við hina fegurstu meðal rósa, ein-
mitt i því hún opnaði rauðar meyjar-varir sinar fvrir hliðuatlotum upp-
rennandi sólar.
»Þú ert fögur«.
»Víst er ég það«, svaraði rósin.
»Fögur og farsæl«, hélt fjandinn áfram. »Þú átt litskraut, unað og ilm.
En . . .«
»En ?«
mÞú ert ekki nytsamleg. Sérðu ekki trén þarna, lilaðin ávöxtum? þessi
tré veita ekki aðeins forsælu, lieldur fæða þau fjölda af lifandi verum,
sem eiga hæli undir greinum þeirra. Ó, rós! Það er ekkert mikilfenglegt
við það að vera fögur . . .«
Itósin féll fyrir freistingunni, eins og konan átti að falla síðar, þráði
að verða nytsöm, og þessi þrá greip hana svo sterkum tökum, að purpura-
liturinn fölnaði.
Næsta morgun, nolikru eftir dögun, gekk Drottinn fram lijá.
»Eaðir«, sagði drottning hlómanna og titraði öll i sinni ilmriku fegurð,
»viltu ekki gera mig nytsama?«
»JÚ, barnið mitt«, sagði Drottinn og brosti.
Og sjá! Rósin ummyndaðist, — og þá var það, að fyrsta kálhöfuðið
kom í heiminn. (Úr Revista Ilispanica Moderna)•