Eimreiðin - 01.04.1937, Page 111

EIMIIEIÐIN
SÖNGBÓK HAFNAR-STÚDENTA. Gefin út af félagi islenzkra stúdenta
' Kaupmannahöfn. — Kaupm.höfn, MDMXXXVII. I’rentuð hjá S. L. Möller.
Fyrir hundrað árum sat fátækur stúdent í Kaupmannahöfn og hug-
K-iddi ástgjafir fátæktarinnar: glasseraðar ermar, götugar uppslagabrúnir,
tærnar fram úr stigvélagörmunum. Hugleiðingin mótaðist i söng, sem prýðir
þessa nýju söngbók Hafnar-stúdentanna að verðungu, þvi hvað sem efnum
°S astæðum liður, ])á eru Wein, Weib nnd Gesang gæði, sem aldrei verða
tekin frá neinum sönnum stúdent. Bindindismenn hnevksluðust á gömlu
s,údenta-söngbókinni og kölluðu liana »brennivins-bókina«. En þeir góðu
°S frómu guðsmenn séra Ólafur á Söndum og séra Hallgrímur Pétursson
áunnu báðir að meta »góðan bjór« og »pela öls« í liófi og gleymdu ekki
þakka þær guðs og manna gjafir. Nú siðast bætir prófessor Jón Helga-
s°n í kór Bakkusar ágætri þýðingu á Jolin Barlevcorn, eftir Burns. Tónar
t'l kvenna eru tæplega eins háreystir, en klingja þó við ýmsum kvæðum
Somlum og nýjum, eins og t. d. i »Uppi á fjalli ég uni bezt«, eftir dr. Sigfús
Klöndal; en betur vrkir Blöndal þó um harðfiskinn: »Má ég fá harðfisk,
J"> barðfisk með smjöri«. Manni renna allar tennur í kaf við að lesa þetta!
Meðal söngvanna skal sérstaklega getið einnar tegundar kvæða: skop-
st*linganna (paródiur), sem hefjast hér með »1 Babýlon við vötnin ströng«
eftir Jón Thoroddsen, en auka hér kyn sitt mcð tveim ágætum kvæðum:
"^ess bera menn sár, að tæmt er livert tár«, eftir Magnús Ásgeirsson, og
"Huar fæ eg Höfde hallad«, snúið úr þýzku eftir próf. Jón Helgason, með
^ 'jsnabookar Slag.
Kkki má gleyma að nefna ágæta þýðingu eftir Jón Helgason á »Du alte
Hurschenlierrlichkeitw, stúdentasöng, sem er jafn-frægur um Norðurlönd
sem Þýzkaland (úr »Alt Heidelherg«).
Hér hefur ekki verið minst á ættjarðarsöngva (þjóðsöngva), þar á meðal
l'jóðsöng F'æreyinga, og gamla stúdentasöngva, sem flestallir þekkja, og
sem ekki mátti vanta i islenzka stúdenta-söngbók.
Kn hér skal að lokum bent á eitt sorglegt timanna tákn: Þeir lærðu
menn, dr. Sigfús Blöndal og próf. Jón Helgason, cru hinir siðustu Hafnar-
stúdentar, sem vrkja i bókina. Yngri menn láta ekki til sin heyra. Vera
■na samt að það standi meir i sambandi við stærð bókarinnar en skort
skáldmæltra manna i þeirra hóp. Stefán Einarsson.