Ægir - 01.12.1996, Blaðsíða 12

Einn aftogurum Meclenburger Hochseefisherei við bryggju á Akureyri. Guðbrandur telur að
Útgerðarfélag Akureyringa hafi fengið á sig ómaklega gagnrýni vegna kaupanna á
meirihluta íþýska félaginu. Að hans mati á félagið eftir að eflast og styrkjast á ncestu
árum.
gjarnan nefnt í sömu andrá og talað er
um meiri úrvinnslu fiskafuröa á Akur-
eyri í framtíðinni. í daglegu tali er þetta
oft nefnt fullvinnsla sjávarafurða.
„Ég tala raunar aldrei um fullvinnslu
vegna þess að það er erfitt að skilgreina
í hverju það felst. Menn geta t.d. farið í
framhaldsnám en þeir geta aldrei farið
í fullnaðarnám. Jú, það er rétt að við
horfum mikið á meiri úrvinnslu, við
höfum möguleika á úrvinnslu á hefð-
bundnum flökum og flakabitum og
þetta er allt til skoðunar hér innanhúss.
Þetta boðar samt engar byltingar held-
ur verður hluti af eðlilegri þróun.
Úrvinnslan er einn af þeim þáttum
sem erum að vinna í. Við þurfum að
breyta landvinnslunni, þurfum aö nálg-
ast sjóvinnsluna á annan hátt en verið
hefur en þegar allir þessir þættir koma
saman þá verður reksturinn eðlilegur
sem verður til þess að við getum fjárfest
meira og styrkt okkur hér innanlands
og erlendis. Grunninn að því leggjum
við aðeins með því að hér heima séum
við að gera það besta sem hægt er á
hverjum tíma. Markmið okkar hlýtur
einfaldlega að skila nægilegum hagnaði
og standa undir þeim væntingum sem
eigendurnir hafa," segir Guðbrandur.
Byggt á styrkleika SH og ÍS
Sem forstöðumaður þróunarsviðs hjá ís-
lenskum sjávarafurðum kynntist Guð-
brandur sókn í erlend verkefni, bæði
hjá sölufyrirtækinu sjálfu og síðan ein-
stökum sjávarútvegsfyrirtækjum. Guð-
brandur telur engan vafa leika á að kjöl-
festan í sókn íslenskra sjávarútvegsfyrir-
tækja í verkefni erlendis sé styrkur sölu-
fyrirtækjanna tveggja, Sölumiðstöðvar
hraðfrystihúsanna og íslenskra sjávaraf-
urða hf.
„Bæði hafa fyrirtækin yfir gríðarlega
öflugum markaðskerfum að ráða og að
mínu mati er styrkur fyrirtækjanna van-
metinn af mörgum. Sem dæmi um
styrkinn má benda á þegar Sölumið-
stöðin tók við sölu á afurðum úr 20 þús-
und tonna afla Mecklenburger
Hochseefisherei. Þetta magn var keyrt
inn á markaðinn á einu ári og slíkt er
ekki hægt nema með mjög sterku mark-
aðskerfi. Það sama gildir um íslenskar
sjávarafurðir og framleiðsluna frá Kamt-
sjatka," segir Guðbrandur.
Eigum að velja verkefni
sem henta okkur
Þó víða séu möguleikar erlendis, bendir
Guðbrandur á að verkefnin þurfi að
falla að því sem íslensku sjávarútvegs-
og sölufyrirtækin eru að gera og hafa
reynslu af.
„Það skiptir máli að horfa á tegund-
irnar sem eru í heimsviðskiptunum og
eru einhvers virði fyrir okkur. Þetta eru
botnfisktegundir, rækja og smokkfiskur.
Ef ég er að horfa á erlend verkefni þá
horfi ég ekki á aðrar tegundir en þær
sem eru vel þekktar á okkar markaðs-
svæðum.
Styrkleiki okkar til þátttöku í erlend-
um verkefnum liggur fyrst og fremst í
veiðunum enda höfum við betri sjó-
menn en nokkrir aðrir. Þetta er marg-
sannað og sést á því að íslenskir sjó-
menn geta beitt skipunum mun betur
en flestir aðrir og veiðarfæraþekking ís-
lendinga er langt á undan því sem ger-
ist annars staðar. Til viðbótar höfum við
ágæta reynslu og þekkingu á frumfram-
leiðslunni og höfum markaðstenging-
una til að byggja þetta á. Loks þarf fjár-
mögnun til verkefnanna sem stundum
getur verið brotalöm í en ef um er að
ræða góð verkefni þá er auðveldara að
fá fjármagn. Síðast en ekki síst þarf svo
stjórnunarþátturinn að vera í lagi og
þar stöndum við vel að vígi. Að öllum
þessum þáttum samanlögðum sést
hvaða grunn við höfum aö byggja á."
Menntað fólk að skila sér í
sjávarútveginn
Tölvusamskipti og samgöngur segir
Guðbrandur stóran þátt í að auðvelda
sókn fyrirtækja frá íslandi út í heim en
til sögunnar kemur líka betur menntað
fólk sem talar erlend tungumál. Guð-
brandur segist ekki í vafa um aö ungt
fólk eigi að horfa til sjávarútvegsins sem
valmöguleika að loknu námi.
„Sjávarútvegurinn hefur kannski ver-
ið sú atvinnugrein sem tekið hefur hvað
síðast við menntuðu fólki en þetta er aö
breytast. Sjávarútvegurinn er spennandi
grein, eina atvinnugreinin hér á landi
sem telja má virkilega alþjóðlega en það
gerir líka að verkum að fólk sem hyggur
á störf í greininni þarf að vera tilbúið til
að vinna á mismunandi stöðum í heim-
inum. Þetta er einmitt vandamál með
erlendu verkefnin, hreinlega að ná í
fólk sem er tilbúið að fara í þessi störf
og leggja þau á sig. Slíkt getur verið
mjög erfitt að samræma þegar venjan er
sú að hjón vinna bæði úti. Auðvitað
væri æskilegt að geta nýtt sem mest af
heimafólki á hverjum stað en þá kemur
12 ÆGIR