Morgunn - 01.12.1983, Qupperneq 47

DRAUMAR OG LIFSAMBÖND
149
Og hví skyldi ekki hinn efniskenndi heimur, þ.e. alheim-
ui' stjarnanna, vera heimur lífsins? Við sjálf erum íbúar
einnar stjörnu í geimnum. Hví skyldi ekki allt líf tilhevra
heimi stjarnanna? Hví skyldum við endilega gera ráð fyrir
öðrum heimi og óskiljanlegum? Hví ætti t.d. framlíf manna
að vera í einhverjum öðrum heimi en einmitt í heimi efnis
og stjarna?
Vísindamenn hafa jafnan talið og telja reyndar enn,
að ekki sé unnt að kanna hvernig lífi lifað sé á reikistjörn-
um annarra sólhverfa. En ef vel er að gáð, hefur þó margs-
konar vitneskja borist um slíkt líf. Og draumarnir eru
einmitt eitt þeirra atriða, sem gera það mögulegt að kanna
líf annarra stjarna. Aðrir möguleikar byggjast á miðils-
starfi, fjarskyggni, fjarskynjunum ýmis konar og fleiru
í þeim dúr.
Það er lífgeislanin sem gerir slíkar kannanir mögulegar.
LOKAORÐ
Að síðustu nokkrar setningar úr Nýal sem yrðu þá e.k.
yfirlit þess, sem ég hef leitast við að segja hér á undan.
„Takmark alls lífs er að ná þeirri samhverfing og sam-
hæfing, að fullkomið samband náist við hinn skapandi
kraft.“ (Viðnýall bls. 28).
„Eigi einungis er aðdráttarsamband milli hnattanna,
heldur einnig lífsamband milii þeirra sem þá byggja.“
(Nýall bls. 17).
„Ef komið er á hinn rétta sjónarhól, verður augljóst,
að lífið á öðrum jarðstjörnum alheimsins þarf ekki að vera
oss ókunnugt.“ (Viðnýall bls. 64).
„Vér verðum að vita, að á öðrum jörðum eru lifa.ndi
verur eins og á þessari, og að vér getum haft samband við
þær verur.“ (Nýall bls. 313).
(Blaðsíöutöl þar, sem vitnað er í Nýalsbækur, eiga við eldri út-
gáíuna.)