Nýtt Helgafell - 01.10.1959, Page 8

HANNES PÉTURSSON:
Fimm kvœði
Haustlitir í fjöllunum
Skýin úrsvalar axir keyra
ákaft í fjöllin, en hljótt.
Þeirra breiðu, brimhvítu eggjar
ber við tunglið um nótt.
Spjótsoddar frostsins sem engu eira
inn í hold þeirra grafast,
hvar sem þeir bláu brynjurnar rufu
er blóð,
taumar hins dökklita dreyra.
Orðin sem ég aldrei finn
Ég veit þau búa einhvers staðar öll,
en aldrei finn ég þeirra myrka helli,
og þótt ég leiti fram í efstu elli
um úfna vegi: tungunnar bröttu íjöll.
Ég veit þau finnast aldrei. Engum mönnum
þau orð ég flyt sem geymi huga minn:
þágu frá aldinkjöti sætleik sinn
og særðu herzlu og styrk úr úlfsins tönnum.