Morgunblaðið - 12.02.2013, Blaðsíða 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. FEBRÚAR 2013
✝ Tómas (Tom)Albert Holton
fæddist 23. janúar
1933 í San Franc-
isco í Bandaríkj-
unum. Hann lést
31. janúar á Hjúkr-
unarheimilinu
Mörk. Foreldrar
hans voru Melvyn
Holton, f. 1903, d.
1964, og Bessie
Watson, f. 1905, d.
2002. Þau skildu þegar Tómas
var barn. Móðir hans giftist síð-
ar Robert V. Hagan, f. 1912, d.
1981, og gekk hann Tómasi í
föðurstað.
Tómas kvæntist 1957 Hönnu
Bergljótu Jóhannsdóttur, f.
30.9. 1933, frá Reykjavík. Þau
skildu árið 1991. Foreldrar
Hönnu voru Jóhann Gíslason og
Vilhelmína Halldórsdóttir. Börn
Tómasar og Hönnu eru 1) Katr-
ín Vilhelmína, f. 11.10. 1957.
Börn hennar eru Cyrus, Ariana
og Maryam. 2) Róbert Vincent,
aðist árið 1954 með BA-gráðu í
viðskiptafræði. Frá 1954-1962
var Tómas liðsforingi í sjóher
Bandaríkjanna. Á þeim tíma
sigldi hann m.a. víða um heim
með flugmóðurskipinu USS Ke-
arsarge. Það þýddi oft margra
mánaða fjarveru frá nýstofn-
aðri fjölskyldu, en hann hafði
kynnst Hönnu, sem þá starfaði í
San Francisco, þau gift sig og
eignast tvö fyrstu börnin. Fljót-
lega eftir að Tómas kom í sína
fyrstu heimsókn til Íslands árið
1962 fékk hann þá hugmynd að
selja íslenskar ullarvörur í
Bandaríkjunum. Úr varð að
fjölskyldan flutti til Íslands árið
1963 og ári síðar var fyrirtækið
Hilda hf. stofnað af þeim hjón-
um. Næstu 25 árin helgaði hann
rekstri fyrirtækisins. Það var
hans ævistarf. Í lok níunda ára-
tugarins fór að halla undan fæti
hjá Tómasi. Þá hófust veikindi
sem fylgdu honum það sem eftir
var ævinnar. Frá 1991 bjó Tóm-
as með Dóru Geraldine Ein-
arsdóttur. Hún lést í mars 2012.
Eftir það bjó Tómas á Hjúkr-
unarheimilinu Mörk.
Útför Tómasar verður gerð
frá Fríkirkjunni í Reykjavík í
dag, 12. febrúar 2013, og hefst
útförin kl. 13.
f. 14.11. 1959. Kona
hans er Ásdís Jóna
Bergmann Arn-
kelsdóttir. Sonur
þeirra er Róbert
Bergmann 3) Jó-
hann Valur, f. 16.6.
1963. Sonur hans
er Þorvaldur Garð-
ar. 4) Tómas Al-
bert, f. 8.7. 1964.
Hann er kvæntur
Önnu Björk
Bjarnadóttur. Börn þeirra eru
Tómas Heiðar, Bergþóra og
Bryndís.
Tómas ólst upp í Norður-
Kaliforníu. Fyrstu tvö árin í
San Francisco en síðan í Yuba
City. Árið 1947 flutti hann
ásamt móður sinni og fóstur-
föður til Pacific Grove á Monte-
rey-skaganum. Þar útskrifaðist
hann úr menntaskóla árið 1950.
Tómas stundaði nám við Monte-
rey Peninsula College í tvö ár
og svo við San Jose State Uni-
versity hvaðan hann útskrif-
Ég man þegar ég sá þig fyrst.
Ég var með mömmu í Norræna
húsinu að lesa sænsk blöð. Þá var
ekkert internet og við mamma
fórum gjarnan þangað um helgar.
Við settumst og fengum okkur
kaffi, ég skaust aðeins frá til þess
að ná í GT og þegar ég settist aft-
ur sat brosandi maður í lopapeysu
og var að spjalla við mömmu. Lítið
gat ég lesið því að þið töluðuð svo
hátt og mikið. Eftir það varstu
kominn inn í líf mitt og ég þá rétt
búinn með menntaskólann.
Þegar ég hugsa til þín sé ég fyr-
ir mér tívolí. Til er fólk sem finnst
notalegt og skemmtilegt að fara í
hringekjuna og fara í hring eftir
hring. Svo er til annað fólk sem
nýtur þess að fara í alvöru rússí-
bana, fara hægt af stað og svo
hratt niður, eftir það upp aftur og
láta adrenalínið þenjast út í líkam-
ann og enda svo hægt aftur. Þetta
varst þú.
Það sem ég vissi ekki þegar ég
kynntist þér var að þú varst sjúkl-
ingur og hafðir verið greindur
með manic depressive disorder.
Ég vissi alltaf hvenær þú varst í
maníu og hvenær ekki. Það þurfti
svo sem engan Einstein til. Ef
minnst var á sjúkdóminn þegar þú
varst uppi brástu ókvæða við en
þegar þú varst á jörðinni gastu
viðurkennt veikindi þín. Það var
ekki skrítíð að þú og mamma gift-
ust. Mamma elskaði rússíbana.
Mér var sagt að þú hefðir á ár-
um áður verið mikill viðskipta-
maður. Það var líf þitt fyrir hálf-
leik. Þann Tom þekkti ég ekki. Oft
var erfitt að vera vinur þinn. Ég
þurfti að horfa í gegnum veikindi
þín og sjá manninn á bakvið. Því
miður voru ekki alltof margir til-
búnir til þess.
Ég vil þakka sérstaklega vini
þínum Sigga Fjeldsted, Gúggú
frænku og syni þínum Tómasi.
Þau voru alltaf til staðar fyrir þig
hvernig sem allt var. Þú varst með
fallegan og barnslegan húmor.
Lékst þér t.d. að stafavíxlum þeg-
ar þú talaðir.
Ég, Heiða og börnin eigum eft-
ir að sakna afa Tom mjög mikið.
Það er heiður að hafa fengið að
kynnast þér. Skilaðu kveðju til
mömmu.
Nóða Gótt.
Þinn,
Einar Halldór.
Tom mági okkar kynntumst við
haustið 1990 þegar þau Bíbí systir
okkar kynntust og hófu sambúð. Í
Tom eignaðist Bíbí góðan og
skemmtilegan vin sem henni þótti
mjög vænt um og vildi aðeins það
besta. Tom var myndarlegur mað-
ur með fallegt bros og góða kímni-
gáfu.
Tom og Bíbí bjuggu á nokkrum
stöðum í þau rúm 21 ár sem þau
voru gift en þau gengu í hjóna-
band á Cayman Islands í ársbyrj-
un 1991, aðeins nokkrum mánuð-
um eftir að þau kynntust. Lengst
af bjuggu þau í Reykjavík en einn-
ig á Flúðum, Egilsstöðum og í
Hveragerði.
Í einni af mörgum ferðum
þeirra til útlanda heimsóttu þau
æskuslóðir Toms og ferðuðust
víða um Bandaríkin. Tom hafði
góða frásagnargáfu og sagði
gjarnan sögur af Ameríkuárum
sínum, uppvexti og síðar glæsileg-
um viðskiptaferli sem hann var
stoltur af. Hann átti stundum erf-
itt með að sætta sig við að starfs-
ferillinn tæki enda og að heilsa
hans hamlaði frekari umsvifum.
Tom hafði fyrir kynni þeirra Bíbí-
ar greinst með geðhvörf og það
markaði hans líf og þeirra sam-
búð. Með árunum tókst að ná
ágætu jafnvægi í lyfjagjöfinni sem
gerði þeim lífið bærilegra. Síðustu
ár þeirra Bíbíar einkenndust af
veikindum beggja og gáfu þau
hvort öðru styrk og voru samheld-
in þó aldrei hafi beint verið nein
lognmolla á heimili þeirra. Eftir að
Bíbí veiktist fyrir 5 árum fluttu
þau á Seltjarnarnesið í næsta ná-
grenni við fjölskylduna og nutum
við daglegra samskipta okkur til
ánægju.
Tom dvaldi á Mörkinni síðustu
mánuðina sem hann lifði en það
var Bíbí mikið kappsmál síðustu
mánuði hennar að tryggja honum
góðan dvalarstað eftir sinn dag.
Honum leið vel þar og var í ágætu
jafnvægi. Ég átti reglulegar sam-
verustundir með honum á Mörk-
inni, við með kaffibollana og sjón-
varpið stillt á CNN og Tom að
renna yfir lífshlaup sitt frá unga
aldri til síðasta dags. Tom átti átt-
ræðisafmæli stuttu fyrir andlát
sitt og fylltist herbergi hans af
blómum og heillaóskum.
Guðrún og Þuríður.
Ég hugsa með hlýju til Tom
Holtons og kynna minna af hon-
um.
Hann var útlendingur að upp-
runa, en gerðist Íslendingur og
var hollari Íslandi en margur
landinn. Honum var mikið í mun
að bera hróður Íslands, ásamt ís-
lensku lopaflíkunum, til Banda-
ríkjanna, þaðan sem hann var.
Fyrsta stóra sýningarferðin þang-
að var farin að hausti 1970 og var
ég ein þriggja stúlkna sem fóru
með til að sýna flíkurnar.
Þetta var heilmikið fyrirtæki;
tveggja mánaða ferð og fjölmarg-
ar borgir í mörgum fylkjum heim-
sóttar. Ekið var langar vegalengd-
ir á milli. Í verslunum sem þegar
höfðu íslensku ullarflíkurnar á
boðstólum voru settar upp sýning-
ar, ekki einungis á ullinni, heldur
vildi Tom líka kynna land og þjóð.
Því var sett upp mikil landkynning
í hverri verslun. Má þar nefna
skyggnur og kvikmyndir sem
sýndu fegurð íslenskrar náttúru,
borg og bæi, sem og Íslendinga
við leik og störf, íslenskur silfur-
smiður sýndi smíði skartgripa og
málverkum og barnateikningum
var stillt upp. Íslenskar spunakon-
ur spunnu þráð og við stelpurnar
sprönguðum um í lopaflíkunum. Í
móttökum var íslenskt hangikjöt
og brennivín á boðstólum. Og Tom
stýrði öllu og sagði gestum og
gangandi frá því sem fyrir augu
bar.
Í bílnum á leið milli staða sagði
hann okkur hins vegar sögur af
uppvexti sínum í Bandaríkjunum,
prakkarastrikum í anda Denna
dæmalausa, frá Hildu frænku,
sem hann skírði fyrirtæki sitt hér
heima í höfuðið á, frá því hvernig
hann kynntist Hönnu sinni, þáver-
andi konu hans, og varð ástfang-
inn, bæði af henni og Íslandi.
Hann sagði svo skemmtilega frá,
enda sögumaður góður.
Mér er minnisstæð frásögn
hans af því þegar hann ungur
bauð stúlku út og fór heim til
hennar til að sækja hana. Honum
var vísað til stofu þar sem hann
skyldi bíða þar til hún yrði tilbúin.
Í stofunni var stór klukka og í
þögninni sem annars ríkti varð
hljóðið í gangverki hennar hátt og
þungt og fyllti herbergið. Tom
varð starsýnt á klukkuna og við
hávært tifið varð honum æ ljósara
hversu dýrmætur tíminn er og að
liðið andartak kemur aldrei aftur.
Því skyldi hann nýta tímann vel.
Og það gerði hann á meðan
heilsa og auðna leyfðu. Ég fór með
honum í fleiri sýningarferðir og
þegar upp var staðið voru 25 fylki
Bandaríkjanna að baki og ótelj-
andi Bandaríkjamenn orðnir
margs vísari um Ísland, enda Tom
óþreytandi að segja frá kostum
landsins í norðri sem hafði unnið
hug hans og hjarta. Stolt hans og
ást á landinu duldist engum sem á
hlýddi.
Þegar hallaði undan fæti var
hugur Toms áfram fullur af hug-
myndum sem hann langaði að
hrinda í framkvæmd. Hann skrif-
aði sögur sem hann langaði að fá
gefnar út og hann langaði líka að
endurvekja ullarframleiðslu sína.
Hann bauð mér heim og heimsótti
mig stundum á tímabili þegar
hann bjó rétt hjá mér með Bíbí,
seinni konu sinni, og við töluðum
líka saman í síma og höfðum gam-
an af að rifja upp ferðir okkar,
enda voru þær ævintýri líkastar.
Með Tom Holton er genginn
góður maður með fallegt hjarta-
lag; maður sem unni Íslandi og
vann því mikið gagn. Guð geymi
hann.
Helga Möller.
Þegar Tómas Albert Holton
tengist Íslandi kom hann með
nýja reynslu í markaðssetningu
ullarfatnaðar. Hann var braut-
ryðjandi í opnun markaða fyrir ís-
lenskan ullarfatnað í norður Am-
eríku ásamt konu sinni Hönnu
sem hann kynntist í Bandaríkjun-
um. Tom sem var í Kyrrahafsflota
Bandaríkjanna og kom til Íslands
árið 1962. Þar sá hann íslenskar
ullarvörur í Rammagerðinni sem
hann hreyfst af. Hann trúði á
möguleikana og ákvað að hætta í
flotanum og snúa sér alfarið að út-
flutningi íslenskra ullarvara. Tom
og Hanna stofnuðu fyrirtækið Ice-
landic Imports Inc. Salan jókst og
tekið var upp samstarf við Álafoss
hf.
Árið 1971 gerði Tom samning
fyrir hönd Icelandic Imports og
Álafoss við American Express um
sölu á 54.000 prjónakápum sem
Eva Vilhjálmsdóttir hafði hannað
fyrir prjónsstofuna Dyngju á Eg-
ilsstöðum. Þessi samningur olli
straumhvörfum fyrir íslenskan
ullariðnað. En salan í framhaldi
gekk ekki eins og skyldi. Icelandic
Imports lenti í erfiðleikum og Ála-
foss tók reksturinn yfir. Í upphafi
árs 1972 hættir Tom hjá fyrirtæk-
inu og þau hjónin hófu aftur út-
flutning prjónavara með rekstri
Hildu hf.
Þegar ég hóf störf hjá Prjóna-
stofu Borgarnes og Hildu hf. 1975
nýkominn frá námi erlendis var
ástandið í ullariðnaðinum slæmt.
Þegar ég hætti störfum hjá Hildu
hf árið 1984 var útflutningurinn
um 7 milljónir dollara og um 120
manns voru á launaskrá auk und-
irverktaka um 13 prjóna- og
saumastofur um landið. Frábærir
starfsmenn réðust til starfa.
Skemmtilegt er að hitta þetta
góða starfsfólk mörgum árum
seinna og heyra það segja að
starfið hjá Hildu hf hafi verið eitt
það skemmtilegasta á lífsleiðinni.
Afar ánægjulegt var að fylgjast
með þeim hjónum Tom og Hönnu
og hve samstíga þau voru. Hanna
er afar sterkur persónuleiki og
átti ekki síst þátt í því að þau kom-
ist yfir erfiðleikana í rekstrinum á
erfiðum árum. Því var það öllum
sem þau þekku áfall þegar sam-
vistum þeirra lauk. Tom giftist
síðar Dóru Geraldine Einarsdóttir
(Bíbí) sem reyndist honum stoð og
stytta þrátt fyrir mikil veikindi.
Hún lést á síðasta ári.
Tom hafði einstaka hæfileika til
sölumennsku og að hrífa viðmæl-
endur sína. Hann hafði ótrúlegt
minni ekki síst á mannanöfn.
Hann þekkti alla sem skiptu máli í
verslunum, gat hringt í hvern sem
var og jafnvel birst án fyrirfram
bókunar. Hlýleg og einlæg fram-
koma auk ítarlegrar þekkingar og
góðrar tilfinning fyrir markaðnum
opnaði allar dyr. Sérstakar Hildu-
deildir í stórverslunum var mark-
aðslegt afrek á þeim tíma. Fram-
lagt Toms til uppbyggingar
íslensks ullariðnaðarins og at-
vinnusköpunar var ómetanlegt.
Því hefur það verið sárt undanfar-
in ár að horfa á að hann hefur ekki
fengið að njóta afrakstursins erf-
iðis síns. En mikilvægt hlutverk
Toms í atvinnusögu Íslands má
ekki gleymast.
Árin mín 9 ár hjá Hildu hf og
samstarfið við Tom og Hönnu var
afar ánægjulegur tími. Ég lærði
mikið af Tom í sambandi við
markaðs- og sölumennsku sem
reynst hefur mér veganesti til
dagsins í dag.
Guð blessi minningu góðs
drengs og merks manns Tómasar
Alberts Holton.
Þráinn Þorvaldsson.
Tómas Albert
Holton
HINSTA KVEÐJA
Elsku Tom minn.
Þegar maður hefur tæmt sig af
öllu, mun friðurinn mikli koma yfir
hann. Allir hlutir koma fram í til-
vistina og menn sjá þá hverfa aftur.
Eftir blóma ævinnar fer hvað eina
aftur til upphafsins. Að hverfa aftur
til upphafsins er friðurinn: það er
að hafa náð takmarki tilvistar sinn-
ar.
(Lao-Tse)
Brynhildur (Krúsa).
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
MARÍA GUÐRÚN STEINGRÍMSDÓTTIR
ljósmóðir,
Hraunbraut 31,
Kópavogi,
lést mánudaginn 4. febrúar á Landspítalanum
í Fossvogi.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju föstudaginn 15. febrúar
kl. 15.00.
Ólafur Stefán Sigurðsson,
Sveinn Sævar Helgason, Guðrún Sveinsdóttir,
Sigurður Ólafsson, Guðrún Ingólfsdóttir,
Vilborg Ólafsdóttir, Einar Þór Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg frænka, svilkona og vinur,
ÓSK JÓNSDÓTTIR,
áður Álfhólsvegi 105,
Kópavogi,
lést á Hrafnistu, Hafnarfirði, miðvikudaginn
6. febrúar.
Jarðarför hennar fer fram frá Kópavogskirkju
föstudaginn 15. febrúar kl. 13.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Daníelsdóttir,
Þorbjörn Daníelsson, Anna Jóna Guðjónsdóttir,
Kristín Guðmundsdóttir.
✝
Ástkær eiginkona, móðir og amma,
LÁRA EÐVARÐSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ laugar-
daginn 9. febrúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Óskar Sörlason,
Tryggvi Hermannsson, María Huynh,
Eðvarð Hermannsson, Elsa Jónasdóttir,
Emil Þór Emilsson, Ingibjörg Einarsdóttir,
Kristinn Már Emilsson, Margrét Alexandersdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær systir mín og frænka,
SÓLEY BRYNJÓLFSDÓTTIR
frá Hrísey,
Hraunbæ 102 H,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Árbæjarkirkju fimmtu-
daginn 14. febrúar kl. 13.00.
Hallfríður Brynjólfsdóttir,
Sigurveig Alfreðsdóttir, Gunnar H. Hall.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
PAUL SVEINBJÖRN JOHNSON,
lögfræðingur og fyrrum aðalræðismaður
Íslands í Chicago,
Grenimel 16,
Reykjavík,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Grund
föstudaginn 8. febrúar.
Útförin fer fram í Neskirkju föstudaginn 15. febrúar kl. 15.00.
Áslaug Ragnhildur Holm Johnson,
Sonja Ragnhildur Johnson, Marc C. Johnson,
Pétur Snæbjörn Johnson,
Birgir Þór Johnson, Santok Johnson,
Kathleen Johnson, Menlove Lynn Menlove,
Knut Sveinbjörn Johnson
og barnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
GUÐMUNDUR ÓLI ÓLAFSSON,
fyrrv. yfirflugumferðarstjóri,
andaðist á Landspítalanum föstudaginn
8. febrúar.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
fimmtudaginn 14. febrúar kl. 11.00.
Margrét Sigbjörnsdóttir,
Sigurður Óli Guðmundsson, Hrönn Gísladóttir,
Kristbjörn Óli Guðmundsson, Hildur Valsdóttir,
Ólafía Guðmundsdóttir, Davíð Hermannsson,
Kristín Guðmundsdóttir, Benedikt Gústavsson,
Hafdís Dögg Guðmundsdóttir, Arnar Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabörn.