Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands. - 01.05.2009, Qupperneq 46

hvítu, efni (mynd 39). Þegar svæðið
hafði verið betur grafið varð það meira
og meira hringlaga eftir því sem neðar
dróg. Þetta svarta afmarkaða svæði
náði alla leið niður í náttúrulegan jarð-
veginn. Hvíta efnið102 hvarf þar en
undir því kom í ljós hringlaga lag úr
viðarkolum en mál þess var eins og
áðurnefnds „hringforms“. Þetta eru lík-
lega leifar tunnu, um 55 sm í þvermál,
sem hefur verið grafin ofan í jörðina
og þar með rofið gólflagið. Handan
þessa rofs var hægt að fylgja viðar-
kolalaginu eftir eina 50 sm þótt það
Mynd 30. Naustið, austursvæði á móti S.
Mynd 31. Naustið, austursvæði, hellur greinanlegar í sniði á móti SV.
102. Greiningin var
framkvæmd af dr. R.
Thöle, Institut für Geo-
graphie við Universität
Münster: „Efnið er fínn
sandur og því er ekki
greinilegur munur á
honum og öðrum sýnum.
Liturinn (2,5 Y 6/3)
bendir til þess að efnið
hafi verið geymt í raka og
við rýrnandi aðstæður.
Athyglisvert er að hér
gæti verið um að ræða
leifar innihalds krukku.
Þess vegna var efnið
fleytt. Ekki var hins vegar
hægt að finna neinar
leifar lífrænna efna í því
nema eina mjög unga rót.
Greining á kolefnum,
nítrötum og fosfati sýndi
engin gildi ofan við
almenn viðmiðunarmörk,
svo að sú greining gaf
ekki neinar frekari
vísbendingar um lífrænt
innihald að öðru leyti.
Túlkun er líka illmöguleg
þar sem ekkert „ósnortið“
samanburðarefni er til.“
__________
46