Breiðfirðingur - 01.04.1977, Síða 12

10
BREI9FIRÐINGUR
annan stjórnmálaflokkinn. Hins vegar þótti víst sumum
skattsvikaranum á Islandi furðulegt, að varaforsetinn þyrfti
að láta af embætti og sleppi naumlega við fangelsi fyrir þá
„smáyfirsjón“ að þiggja gjafir og stela undan skatti, meðan
hann gegndi öðru embætti, og að forsetinn sjálfur brökkl-
aðist frá embætti með skömm fyrir að hygla sínum mönn
um og afla upplýsinga um andstæðingana með ólöglegum
hætti.
Síðan þetta mál upphófst, hefur allmikið vatn runnið til
sjávar og smám saman virðast augu manna hér á landi
vera að opnast fyrir því, að nokkuð víða sé pottur brotinn
í embættisrekstri, ekki sízt hvað varðar fésýslu og skatt-
heimtu, þótt menn séu hér ekki jafnskilyrðislaust látnir
standa reikningsskil gerða sinna og í Bandaríkjunum. Þetta
má virðast útúrdúr og mál, sem ekki komi Valdimari Björns-
syni við. En því er ég að gera þennan samanburð, að
Valdimar stóð einn af sér fylgistap rebúblíkana, þegar
næst var gengið til kosninga í Minnesotaríki eftir „Water-
gate“ hneykslið og var enn þá kosinn með yfirburðum, þegar
aðrir flokksbræður hans féllu. Þá gátu Islendingar í Minne-
sota borið höfuðið hátt vegna þess að þessi afkomandi ís-
lenzkra víkinga var álitinn ímynd hins heiðarlega embættis-
manns, sem aldrei hefur látið blekkjast af gylliboðum
óvandaðra manna, og vitnað til hans sem andstæðu þeirra
Watergate-manna. Hann hefur nú látið af embætti eftir
margra ára þjónustu og yfirgefið vígvöll stjórnmálanna án
þess að rogast með byrðar veraldlegs auðs á herðum sér, en
með hreinan skjöld, sem er meira en sagt verður um marga.
Til þ ess að skilja það traust, sem þessi arftaki íslenzkrar
menningar naut í milljóna ríki, verða menn að gera sér ljóst,