Breiðfirðingur - 01.04.1977, Page 24

22
BREIÐFIRÐINGUR
utan á honum. Þeir náðu þeim báðum. Sjötta manninn
fundu þeir ekki. Það var 6 til 7 gráðu frost og þeir tóku af
sér húfur, trefla og vettlinga og reyndu að hlúa að mönn-
unum. Danelíus sat við stýrið og Pétur, formaðurinn á
bátnum sem fórst lá við hlið hans. Þeir hugðu hann dáinn.
Allt í einu skellir Pétur hendinni á kné Danelíusi, sem
varð forviða, og spyr „Erum við allir?“ Þeir urðu seinir
til svars, vissu ekki hvort óhætt væri að segja honum sann-
leikann. Þá reis Pétur upp, litaðist um og spurði: „Hvar
er Illugi?“ „Hann sáum við aldrei, hann er ekki með,“
sögðu þeir. Þá varð Pétur órólegur, þeir urðu að halda
honum. Þeir Illugi höfðu verið leikbræður. En Pétur Guð-
mundsson var þrekmaður. Það var vont í sjó. Pétur var
reyndur formaður. Utan við lendinguna hafði hann jafnað
sig svo, að hann gat gefið hinum unga formanni góð ráð
við landtökuna.
Þannig var lífið í gömlu verstöðvunum undir Jökli.
Þannig hafði það verið öldum saman. Karlmannlegt líf og
hættulegt. Og náin kynni fólks af náttúruöflunum og dauð-
anum gerði það að traustu og æðrulitlu fólki, eins og hinir
erfiðu staðhættir á þessum slóðum skópu marga afburða
sjómenn, sem reyndust því hlutverki vaxnir að heyja þá
'hörðu lífsbaráttu, sem þar var háð.

Ólafur Elímundarson.