Breiðfirðingur - 01.04.1977, Qupperneq 57
BREIÐFIRÐINGUR
55
hættir voru hér á landi fyrir hálfri öld eða svo, en jörðin
er annáluð fyrir fagurt útsýni, einkum er þar kvöldfag-
urt að vor- og sumarlagi.
Stefán var ekki vanmetinn í átthögum sínum.
— Kunnið þið Dalamenn mikið af skáldskap Stefáns,
eða sannaðist á honum hið fornkveðna, að enginn spá-
maður sé mikils metinn í sínu föðurlandi?
— Eg held, að þetta, sem þú nefndir og oft er vitnað
til, verði varla sagt um Stefán. Að vísu liggja ekki nein
veruleg stórvirki eftir Stefán, það vita allir, bæði sveitung-
ar hans og aðrir. Ritsafn hans, var gefið út nokkrum árum
eftir dauða hans með ágætum formála og persónulýsingu
höfundarins eftir Tómas Guðmundsson skáld. Þar eru bæk-
ur Stefáns, Söngvar förumannsins, Óður einyrkjans, Hels-
ingjar, Heilög kirkja og ljóðið Anno domini 1930.
Jóhannes úr Kötlum var tólf árum yngri en Stefán. Þeir
voru höfuðskáldin í Dölum um sína daga, og þótt farið sé
lengra aftur í tímann. Nokkrum árum eftir dauða Stefáns
var gefin út bókin Jólavaka, og hafði Jóhannes valið efnið
í hana. Hann tekur þar hinn gullfallega sálm Aðfanga-
dagskvöld: Gleð þið særða sál. í öðru lagi er þar tekið eina
verk Stefáns í óbundnu máli. Það er frásögn af því, þegar
hann, ungur drengur, fór í fyrsta skipti til kirkju að Felli
í Kollafirði á jóladag. Hann átti þá heima á Stórafjarðar-
horni. — Ég held, að öllum komi saman um það, sem bera
á annað borð eitthvert skynbragð á þessa hluti, að sú rit-
gerð eigi heima í fremstu röð frásagna í óbundnu máli,
bæði hvað snertir dýpt, tilfinningu og stíl. Lýsingin á deg-
inum, fólkinu, athöfninni og yfirleitt öllu, sem fyrir augu