Breiðfirðingur - 01.04.1977, Síða 74

SR. JÓN ÞORVALDSSON
Stað Reykjanesi
ALDARMINNING
„Sjá dagar koma, ár og aldir líða
og ekkert stöðvar tímans þunga nið.
í djúpi andans duldir kraftar bíða.
Hin dýpsta speki boðar líf og frið.
I þúsund ár bjó þjóð við yztu voga.
Mót þrautum sínum gekk hún djörf og sterk.
Í hennar kirkju helgar stjörnur loga,
og hennar líf er eilíft kraftaverk.“
D. St.
Varla yrðu aðrir staðir nefndir en íslenzku prestssetrin,
ef telja skyldi þær stöðvar þara sem bezt hefur verið vak-
að yfir íslenzkri menningu og að henni hlúð.
Þótt margt mætti að íslenzkri prestastétt finna og það
hafi vissulega verið gert fram á þennan dag yrði samt vand-
fundinn sá starfshópur, sem betur hefur hlúð að andlegum
gróðri, sótt gull lista og speki um langan veg og boðað líf
og frið. Oldum saman voru prestssetrin yfirleitt eins við
veg kynslóðanna, vermireitir sagna og fræða, uppsprettu-
lindir hins fagra og góða og helgidómar huggunar og vona,
þegar allt um þraut.
Oft voru þetta líka efnuð og gestrisin heimili, sem veittu
aðhlynningu og leiðheiningar þeim, sem minnst máttu sín
og áttu engar dyr opnar.