Breiðfirðingur - 01.04.1977, Side 81

BREIÐFIRÐINGUR
79
sem hér hefur verið getið að Stað á Reykjanesi.
Reykhólar, Gufudalur og stundum Garpsdalur voru svo
annexíurnar hans.
Þetta eru allt fremur fámennar sóknir miðað við hin
víðlendu héruð annars staðar á landinu. En til gamans má
geta jiess hér að fjórir af fermingarsonum sr. Jóns hafa
nú starfað sem þjóðkirkjuprestar um áratugi á Islandi.
En þeir eru: Sr. Sigurður Kristjánsson frá Skerðingsstöð-
um prófastur á ísafirði, sr. Björn Björnsson frá Gufudal,
prófastur að Hólum í Hjaltadal, sr. Jón Árni Sigurðsson,
fóstursonur og systursonur sr. Jóns, hann er prestur í
Grindavíkurkaupstað og svo sá, sem þetta ritar.
Má vera að fleiri séu prestar af fermingarbörnum úr
Staðarprestakalli. En miðað við svo fámenna söfnuði mun
þetta vera óvenjulegt.
Heimilið á Stað var stórt. Þar var gestkvæmt svo af bar.
Enda mátti í þá daga telja þar miðstöð milli lands og eyja.
Fáir voru þeir dagar, að ekki væri þar fjöldi innlendra
og útlendra gesta.
Utlendir gestir dvöldu þar gjarnan langtímis, einkum
fræðimenn.
Má þar nefna: Dr. Reinhardt Prins. Dr. Hans Kunh og
fræðimanninn og íslandsvininn mikla, William Craige pró-
fessor í Oxford.
Eg minnist þar einnig þýskrar menntakonu, líklega þjóð-
háttafræðings, sem hét Regína Rinse.
Þetta var fólk, sem þarna kynntist íslenzkri menningu
svo sem bezt varð á kosið og kom sumt af því oftsinnis til
sömu stöðvar. Það er því varla ofrnælt, að Staður á dögum
sr. Jóns og Ólínu hafi borið með réttu hinn sanna heiður