Breiðfirðingur - 01.04.1977, Page 89
Hvað bíður þín Bjarkarlundur?
Láta mun nærri að fyrir tveim til þrem áratugum hafi sem
næst annar hver höfuðstaðarhúi verið fæddur í sveit og
slitið þar barnsskónum. Og meðan þetta fólk var önnum
kafið við að koma þaki yfir höfuðið, og koma undir sig fót-
unum á mölinni í henni Reykjavík, lifði heimabyggðin,
æskusveitin, áfram heitu blómlegu lífi í brjóstum þess -—
oftast sunnudagsklædd og sólu roÖin.
Á þessum tímum urðu átthagafélögin til, runnu upp hvert
upp hvert af öðru eins og fíflar í túni, efldust og döfnuðu
og störfuðu mörg hver af miklum eldmóði, elcki einungis að
ýmiss konar félagslegu starfi til eflingar og viðhalds sam-
bandi og kynningu milli félagsmanna sjálfra innbyrðis,
heldur einnig og engu síður beindist starf þeirra og áhugi
að því að varðveita áfram frjó og lifandi tengslin við gömlu
ættarbyggðina, sem meðal annars kom fram í því að fylgj-
ast vel með framvindu allra þeirra mála þar heima, sem
til framfara gátu horft — og gjarnan veita þeim þá margs
konar stuðning og fyrirgreiðslu bæði í orði og á borði. Kom
fyrir að átthagafélag réðist í stórar og fjárfrekar fram-
kvæmdir í heimasveitinni.
Eru athafnir Barðstrendingafélagsins þar um eitt aug-
ljósasta og kunnasta dæmið. Fyrir um það bil þrjátíu árum
hófst það handa, að reisa sumargistiskálann og veitinga-
'húsið Bjarkarlund í Reykhólasveit í Austur-Barðastrandar-
sýslu, sem svo um langt árabil var kærkominn og hagkvæm-
ur áningastaður langferðavögnum að sunnan og vestan á
hinni löngu og örðugu Vestfjarðarleið.