Breiðfirðingur - 01.04.1977, Page 101
BREIÐFIRÐINGUR
99
hversu Ragnar var natinn við börnin. Hann var sýnilega
'bæði uppalandinn, félaginn og kennarinn. Eg veitti athygli
leikföngum, sem hann hafði búið til fyrir þau. Þar voru
m. a. myndir, sem hann hafði teiknað eða klippt út, en þær
voru af alls konar dýrum, mönnum og hlutum. Enn hugsaði
ég, meðan til eru heimili af þessari gerð á íslandi, er þarf-
laust að kvíða framtíð íslenzkrar þjóðar.
Ragnar Júhannesson var fágætt glæsimenni, afburða
ræðuskörungur, vel látinn og vinsæU kennari og skólastjóri,
listamaður bæði á dráttlist og leiklist og ástsæll útvarps-
gestur um árabil.
í hugum vina hans geymist minning um gáfað ljúfmenni,
drengilegan samferðamann, sem var heill í sorg og heill í
gleði og glaðastur allra, þar sem léttast var kveðið og
glaðast sungið — en framar öllu flestum næmari á fegurð,
réttlæti og drengskap.
15. janúar 1977.
Jón Sigtryggsson.