Alþýðublaðið - 24.12.1940, Side 12

12
JÓLABLAÐ
GLEÐILEG JOL!
Bifreiðastöð Reykjavíkur.
6LEÐILEG J 0 L!
Bókaverzlunin Mímir.

GLEDILEG J Ó L!
Matardeildin, Hafnarstræti
Matarbúðin, Laugavegi 42.

Kjötbúð Austurbæjar, Njálsgötu 87,
Kjötbúð Sólvalla.
Kjötbúðin, Skólavörðustíg 22.
GLEÐILEG JÓL!
Efnalaug Reykjavíkur,
GLEÐILEG JÓL!
Efnalaugin Glæsir.
=>',*’^*'^i*'^'*'*i^*«***h**>*«**'#‘#'#>#*,'#k'#'#’#'#i##############<##############>>
á Mars og jiör'ðiunni. Menn álitu jjvi, að skynsemi gæddar
verur gætu búi'ð á Mars, og héldu meira að segja, að
viemr pessar gerðu jörðina frjósama með störum ár
veituskurðum. :
Árangurinn af fyrstú raimsöknunum virtist stynkjia þessa
skoðun, en trúin á Marsbúana var þö aldrei almennt
viðurkennd, og hinir efagjiörnu fengu góðain byr í seglin,
þegar rannsökmrnar virtust ieiða i ljps, áð yfirleitt væri
eikkert andrúmsloft á nágrannastjiörnu vorri.
Menn álitu þá, að Mars væri algerlegia aiuðunog öbyggður
hnöttur, græniu blettirnir væru saltblettir, sern þiðnuðu á
vorin og frystu á vetrum. Heimskautablettirnir voru átitnir
vera störir hjarnblettir á köldustu stöðum plánetunnar.
Þessi siðasta skioðun er sanni nær.
Þö varð þetta eklci hin cndanlega skoðun. Það virðist
sivo, sent sannleikurinn liggi einhvers staöar þarna mitt
á milli. Rannsóknir síðustu ára virðast teiða i ijós, að
ofurlítið gufuhvolf sé á Mars, þar sem sé bæði súr-
efni og vátnsgufur, i
Þá háfa hin nákvænni hitamaélingátæki gört oss fært
áð rnæla hitann á yfirbofði Mars. Ög það hefir komið
í ljós, að á hlýjustU stöðúnúm verðúr hitinn állt að 10
gráðum Um hádegisbilið'. Það er áð segja, áð þár er
svö kalíað heimskautaloftslag. Á daginn er hitinin þolan-
legur, en á nóítunni er auðvitað nrjög kalt. Það getúr
þvú vel vörið, áð> á Mars sé frúmstætt jurtalíf. Þar éru
hin nauðsynlegustu skilyrði, sém fyrir því þurfa að verá.
ESn eru þá nokkrar jiurtir til þar? Þessu, verðiim við
áð svara á þennian hátt: Sennitega eru jiuxtir á Márs.
Súrefniö bendir ótvira&tt á, áð svo sé. Éf ekki væru tit
grænar jurtir á jörðunni, sem ailtaf gefa frá sér súrefni,
vteri þessi lofttegúnd horfin úr andrúmsloftinú. Súrefnið
hefir inefnilega mikla tilhneigingu til þes:s að ganga í
sambö'itd við önnur efni, og að þetta hefir skeð í stórum
sltíl á Mars, bsr rauði liturinn á yfirborðinu ljóst vitnj um.
Samkvæmt því, sem áður er sagt, er eðliiegast að
álíta, að grænu svæðin sóu flæmi, sem frumstæður heim-
skautagróður vex á á sumrin, en deyr út á veturna.
Meinn álíta, að skurðirnir séu anniaðhvort gamlir árfar-
vegir eða sprungur í hnöttinn, þar sem lofurlítill gróður
sé á suímTin.. Vötn og höf, ems og hér á jörðwnni, em
vafalaust ekiki til á Mars. Rekjan þekkist þar ekki nema
sem gufa í loftiniu eða hrím á heimsk.au tunum. Það er
vafalaust mjög ófrjótt þarnia uppi, og skýjamyndanir
miklu sjialdgæfari þar en hér, enda þótt þær sjáist þar
oft, einkum yfir þeim stöðum á Marz, þar sem morgunn
fsfr’. f gamla daga héldu mentn, að þessi ský væru merki
frá Marsbúum og hieámtuðu, áð við reyndum að svara.
Það er inikið vafamál, að til séu nokkrir Marzbúar,
og ald-rei befir neitt ikomið fram, sem bendi í þá átt
að svo sé. Eikkert mermingarl.if gæti heldiúr verið til á
fýö hrjóstrugum stað. En stjörnufræðingar eru sammála
úm að til sé jiurtalíf á Marz.
í júlimánuði í fyrra voru stjörniufræðimgar önnum kafn-
ir við að rannsaska þessa rauðleitu stjömiu. Og me'ð hin-
um sterku sjónaukum, sem ' stjörniufræðingar hafia til
afmota nú orðið, verðuir vafialaUst hægt að bæta milkiu
við af fröðteik um rauðu stjörmina, þennian einkenni-
lega niágranna okkár í sólkcrfinu.