Alþýðublaðið - 24.12.1940, Síða 17

ALÞÝÐUBLAÐSINS
1?
r'úínsjó. Var hann þá tekinn fyrir kolamokara á „Ölphu"
og hélt því starfi um sumarið.
Nálægt miðjum júni komu fimm Sunniendingar til
stö'ðvariinnar. Höfðu þeir verið ráðnir í Reykjavík og
sendir vestur með strandferðaskipinu „Skálholti". Meðal
þessara manna var sá, er þetta ritar, þá lítt vanur öðrum
störfum en snúniogum í s\æit. Hinir voru færari í hvers
Köfmr srörfum, og sumir höfðu verið áður á hvalveiðastöð.
Er við stigum á land á Fra^nnesi tók á móti okkur
þrekinn og burðalegivr matiur; það v:ar Sörensen verk-
stjóri. Han<i fylgdi okkur að verkamannabröggunum og
sagði fyrir, hva;r við skyldum vera. Þrír okkar fengu ,
húsrúm í bragga hjá ísiendingum, en tveir urðu að fara
í bragga til Norðmanna. Lenti það á mér og manni, sem
Kris'tján heitir Þórða,rson og síðar fór til Vestmanna-
oyja. Þótti okkur þetta, hálf leiðinlegt, en við hugguðum
okkur við það1, að við þyrftum ekki að vera þarna lengk
því að okkur var lofað því, að við skyldum fá rúm hjá
íslendingunum eftir eins og vikutíma, en þá ætluðu ein-
hverj ir af Dýrfirðingunum að hætta og fara heim tii
að slá.
Braggi sá, er við Kristján fóruim í, va;r inefndur „Stór-
braggi". Vorui þar um 20 menn. Unnu flestir þeirra á
„kjötkomnuni", sem kallað var (skáru hvalskrokkana).
Menin þessir ]itu misjafnlega út eins og gerist og gengur.
Sumir voriu laglegir og myndarleigir, aðrir miður gjörvu-
legir og emn aðrir hrikalegir og ófríðir. Átti það heizt
heima uim flokkstjóra kom-manna. Hann var eins og
Óðinn, rauiðskeggjaður og einsýnn, stór og hrikalegur og
röddiin þar eftir hrjúf og óblíð. Er það sá tröllslegasti
nraðiuir, sem ég hefi séð, og sama sögðu flestir, sem sáu
hanu. En það var þó álit miargra, að Anders gamfi væri
etcki vonduir maður.
Ég var láti'nn byrja á þvi að hreinsa hvalskíði. Var
mér skipajð í flokk með þreni íslenzkum piltum, sem voru
búnir að vera vi'ð þetta starf alllengi um vorið. Mér var
eitthváð svolítið sagt til verka, og reyndi ég svo að
viinna eins og ég sá hina gera. <
Eiaium eða tveimur dögum síðar voru nýhreinsuð skíði
brieidd t:i| þerris. Þá var það eftir morgunverðartíma að
vei'kstjórinn ikom með nokkur skíði úr breiðunni til okk-
a;r að þvottakörunum, og spurði hver það væri, sem
hreinsaði skíðin sviona illa. Það skildu allir verkstjórann
nema ég, enda gátu þeir komið þessu af sér og kénnt
mér um það. Talaði þá verkstjórinn ti! mín all höstug-
lega og fleygöi skiðunu'nil í karið hj'á mér, og gekk síðan
í buirtiu. Fóru félagar míindr þá að þýða fyrir mig orð
hains. Sögðu þeir að hann hefði sagt; „Ef þú gerir ekki
verk þí'n vel, þá mátt þú fara aftur". Við héldum svo
þfissu starfi áfram um nokkurn tíma, og setti verkstjör-
inn aldrei neitt út á skíða hreinsunina eftir þetta.
Eftir viku fékk Kristján félagi minn rúm í bragga
tslendinganna, en það losnaði þá ekki nema ein koja,
svo að ég varð að vera áfram hjá Norðmönnunum.
Þótti mér nú illa áhorfast og var ég alls ekki óhræddur
því að ég var þá búinn að heyra ýmsar sögur af hrotta-
sítap þeirra þegar þeir yrðu ölvaðir. En þeir voru samt
Frh. á 29. síðu.
GLEÐILEG JÓL!
Litla Bílstöðin.
GLEÐILEG JÓL!
BLOM & AVEXTIR.
GLEÐILEGJÓL!
Ú tvarpsviðgerðarstof a
Otto B. Arnar.
Hafnarstræti 19.
G LEÐILEG J Ó L!
Kolasalan s.f.
GLEÐILEG JÓL!
Kolaverzlnn Guðna Einarssonar & Einars.
GLEÐILEGJÓL!
Kolaverzlun Ólafs Ólafssonar.
GLEÐILEG JÓL!
SANITAS
»