Alþýðublaðið - 24.12.1940, Side 22

22
JÓLABLAÐ
Óskum öllum yelunnurum
alþýðusamtakanna
GLEÐILEGRA JÓLA
Alþýðusamband íslands.
2,
GLEÐiLEG JÓL!
Hið íslenzka prentarafélag.
GLEÐILEG JÓL!
j: Bókbindarafélag Reykjavíkur. |
: GLEÐILEGRAJÓLA
í; óskum við öllum félagsmönnum ogí
aðstandendum þeirra. {;■
!; Stjórn Sjómannafélags Reykjavíkur. i;
________________________________'í
GLEÐILEGJÓL!
Starfsmannafélagið Þór. |:
séð þessar nýju Voisin-flugvélar, og hvort það væri
satt, að þær hefðu tvö 'hundruð hestafla vélar, og hvort
hann vildi ekki einhvern daginn fara með henni út
á Auteuil-flugvöllinn.
De Chilly greifi hliðraði sér hjá að svara spurning-
unum. Konur áttu áreiðanlega ekki að láta sig skipta
hernaðarleyndarmál. Hún virtist vita of mikið og það
var bersýnilegt, að hana langaði til að vita enn meira
— og hann var viss um, að hann hafði séð hana í Ber-
lín. Hann hraðaði sér til le Doux greifa og skýrði hon-
um frá grun sínum.
— Haltu sambandi við hana, við skulum vita, hvað
hún tekur sér fyrir hendur, sagði le Doux.
Mata Hari hvarf nú frá París, og sennilegast var,
að hún hefði farið að skila bréfunum fimm, áleit le
Doux. En njósnararnir tilkynntu, að hún væri í Mad-
rid og sæist þar oft hjá þýzka ræðismanninum. Því
næst lagði hún af stað til Amsterdam með hollenzku
skipi. Á leiðinni stöðvaði enskur tundurspillir skipið
og yfirmennirnir leituðu í klefa hennar mjög nákvæm-
lega. Þeir höfðu fengið upplýsingar í París. Þeir fundu
ekkert samt sem áður. Þeir báðu hana samt að fylgjast
með til Plymouth, þar eð þeir yrðu að rannsaka mál
hennar nánar. En þá fékk hún kast.
— Hamingjan góða! Hvað er það sem þið ætlist fyr-
ir? Ég er í frönsku leyniþjónustunni.
Þrátt fyrir þetta var hún flutt með valdi ofan í tund-
urspillinn. Hún ypti öxlunvog ákvað að sýna nú engan
mótþróa lengur. Það voru þrátt fyrir allt beztu ná-
ungar þessir Englendingar, og hún meir að segja drakk
úr einni flösku af kampavíni' með þeim. Meðan á þessu
stóð leið yfir hana. Tveir liðsforingjar báru hana ofan
í klefa hennar. Þangað kom strax hjúkrunarkona, sem
afklæddi hana og rannsakaði föt hennar, ef vera kynni,
að hún hefði skjöl meðferðis. Þegar hún fann ekkert
— smurði hún allan líkama dansmeyjarinnar, til þess
að vita, hvort nokkuð væri skrifað þar. En eftir ná-
kvæma rannsókn varð hún að tilkynna að ekkert grun-
samlegt hefði fundist.
Því næst sendi Scotland Yard hana til Hollands.
Fáeinum dögum seinna fékk njósnaskrifstofan í París
að vita, að Mata Hari hefði aftur svikið. Njósnararnir
fimm, sem hún átti að fæna bréfin, voru allir teknir
fastir af Þjóðverjum og skotnir. Einn þeirra var alveg
nýr í þjónustunni og enginn gat hafa komið upp um
hann nema Mata Hari.
Le Doux komst eirmig að því, að Þjóðverjar höfðu
skipað hollenzka sendiherranum í París að borga henni
35 000 franka.
— Þetta er nóg, hróþaði hann. — Fleiri sannanir þarf
ekki.
Mata Hari snéri aftur til Parísar og hélt þar aftur
óhófslífi sínu áfram. Eitt kvöldið héldu nokkrir vinir
hennar veizlu henni til heiðurs í „Pavillon Prés Ca-
telan“. Hún kom ekki heim fyr en undir morgun og
hálfum klukkutíma seinna var bankað á hurð hennar.
— Opnið, frú, þetta er leynilögreglan.
Hálfsofandi bað hún þá að koma seinna um daginn
GLEÐILEGJÓL!
I
Stýrimannafélag íslands.